Կազիմիր Բաբյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կազիմիր Բաբյան
լեհ.՝ Kazimierz Babian
փետրվարի 25, 1895(1895-02-25) - ապրիլի 28, 1965(1965-04-28) (70 տարեկան)
ԾննդավայրՎիլենի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Կոչումբրիգադի գեներալ
Հրամանատարն էրQ16485204?
Մարտեր/
պատերազմներ		խորհրդա-գերմանական պատերազմ, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ, Առաջին համաշխարհային պատերազմ և Ռուսաստանի քաղաքացիական պատերազմ
Պարգևներ
«Գրյունվալդի խաչ» 3-րդ աստիճանի շքանշան, Լենինի շքանշան, Կարմիր դրոշի շքանշան, «Հայրենական պատերազմի» I աստիճանի շքանշան, «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ, «Բեռլինի գրավման համար» մեդալ, «Վարշավայի ազատագրման համար» մեդալ, «Բանվորագյուղացիական Կարմիր բանակի 20 տարի» հոբելյանական մեդալ, Լեհաստանի վերածննդի շքանշանի աստղով կոմանդոր, Լեհաստանի վերածննդի շքանշանի կոմանդոր, Լեհաստանի վերածննդի շքանշանի սպա, Ծառայության ոսկե խաչ և Խաչ վաստակի համար

Կազիմիր Բաբյան (լեհ.՝ Kazimierz Babian; փետրվարի 25, 1895(1895-02-25), Վիլենի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - ապրիլի 28, 1965(1965-04-28)), խորհրդային և լեհ ռազմական գործիչ, ԽՍՀՄ զինված ուժերի ինտենդանտային ծառայության գեներալ-մայոր, Լեհաստանի ժողովրդական զորքերի բրիգադի գեներալ, Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին՝ լեհական զորքերի 1-ին բանակի ինտենդանտ[1][2]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1895 թվականի փետրվարի 25-ին, Վիլենի նահանգի Լիդսի շրջանի Պորոստի գյուղում[3]։ Ավարտել է տեխնիկական ուսումնարանի երկու դասարան, աշխատել է որպես փականագործ Տալլինի Հյուսիս-Արևմտյան երկաթուղում։ 1915 թվականի մայիսին զորակոչվել է ռուսական կայսերական բանակ, ավարտել ենթասպայական ուսումնարանը և ընդունվել 158-րդ պահեստային հետևակային գունդը, որտեղ ծառայել է որպես դասակի հրամանատար[2]։

1918 թվականի ապրիլի 20-ից Կարմիր բանակի շարքերում[1] եղել է հրաձգային դասակի հրամանատար։ 1918-1921 թվականներին Ռուսաստանում քաղաքացիական պատերազմի մասնակից է եղել Հյուսիս-Արևմտյան և Արևմտյան ճակատներում[1]։ 1927 թվականին ավարտել է հետևակի հրամանատարների դպրոցը՝ դառնալով հրաձգային վաշտի հրամանատար, ավելի ուշ ծառայել է որպես գումարտակի հրամանատար և կրտսեր սպաների գնդապետ դպրոցի պարետ[2]։ 1930-ական թվականներին եղել է 17-րդ առանձին դիվիզիայի ինտենդանտ և 18-րդ հրաձգային կորպուսի ՀՄԿ պետ։

Նա ապրում էր Արևելյան Կույբիշևկում: 1938 թվականի հուլիսի 19-ին ձերբակալվել է հակահեղափոխական գործունեության մեղադրանքով, սակայն 1939 թվականի փետրվարի 25-ին 18-րդ հրաձգային դիվիզիայի ՆԳՎ հատուկ բաժնի կողմից քրեական գործն անհապաղ դադարեցվել է։

Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին՝ Մոսկվայի պաշտպանության անդամ և Մոսկվայի պաշտպանության շտաբի անդամ, 1941/1942 թվականների ձմռանը՝ Վոլխովսկի և 1-ին Բելառուսական ճակատներում մարտերի մասնակից[4]։ 1943 թվականի սեպտեմբերին Լյուդովի բանակի 1-ին լեհական կորպուսն է ուղարկվել, 1944 թվականից եղել է գլխավոր ինտենդանտը։ 1944 թվականի նոյեմբերի 3-ին Պետական ժողովրդական խորհրդի որոշմամբ նշանակվել է Լեհաստանի զորքերի բրիգադի գեներալ։ 1944 թվականի ապրիլին 1-ին լեհական բանակի կազմավորումից հետո նշանակվեց լեհական զորքերի ինտենդանտ[1]։ Վարշավայի, Բեռլինի և Պրահայի մարտերի մասնակից։ ԽՍՀՄ վերադարձել է 1946 թվականին։

Մահացել է 1965 թվականի ապրիլի 28-ին։ 1999 թվականի հուլիսի 26-ին հետմահու պարգևատրվել է[5]։

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

ԽՍՀՄ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Լենինի շքանշան
  • Կարմիր Դրոշի շքանշան (1944)՝ «երկարամյա ծառայության համար»[4]
  • Հայրենական պատերազմի I աստիճանի շքանշան (23 մարտի 1945 թվական)՝ խորհրդային զորքերի անխափան մատակարարումը կազմակերպելու համար, «ինչով է նպաստել Պրահայի ուղղությամբ բանակի գործողությունների հաջողությանը»[1]
  • Հայրենական պատերազմի I աստիճանի շքանշան (11 հուլիսի 1945 թվական)՝ դժվար պայմաններում բանակի անխափան մատակարարումը կազմակերպելու համար[4]
  • «Վարշավայի ազատագրման» մեդալ
  • «Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի նկատմամբ հաղթանակի համար» մեդալ
  • «Բեռլինի գրավման» մեդալ
  • «20 տարի աշխատավոր-գյուղացիական Կարմիր բանակի» մեդալ (1939)[4][6]

Լեհաստան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Հրամանատարական խաչ՝ Լեհաստանի Վերածննդի շքանշանի աստղով (1946 թվականի մայիսի 24)՝ «ակնառու վաստակի և օրինակելի ծառայության համար»[7]
  • Լեհաստանի Վերածննդի շքանշանի հրամանատարական խաչ
  • Լեհաստանի Վերածննդի շքանշանի սպայական խաչ
  • «Գրյունվալդի Խաչ» III աստիճանի շքանշան (1945 թվականի մայիսի 11)՝ պետական ժողովրդական խորհրդի նախագահության 1945 թվականի մայիսի 11-ի որոշումը «գերմանացի զավթիչների դեմ պայքարում ցուցաբերած հերոսական ջանքերի և գործողությունների համար»[8][9]
  • Ծառայության Ոսկե խաչ

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Наградной лист от 23 марта 1945 года(ռուս.)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Królikowski, 2010, s. 90—91
  3. ↑ Различные выписки, содержащие информацию об уроженцах и жителях д. Порость(ռուս.)
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Наградной лист от 11 июля 1945 года(ռուս.)
  5. ↑ Жертвы политического террора в СССР. Бабьян Казимир Андреевич(ռուս.)
  6. ↑ Кавалеры медали «ХХ лет РККА». Фамилии награжденных на букву "Б"(ռուս.)
  7. ↑ Monitor Polski: z 1946 r. Nr 145, poz. 275(չաշխատող հղում)(լեհ.)
  8. ↑ Odznaczenia Generałów Wojska Polskiego przez Prezydium Krajowej Rady Narodowej(լեհ.) // Polska Zbrojna. — 1945. — С. 1.
  9. ↑ Konieczny, Wiewióra, 1971, s. 263

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Janusz Królikowski Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990. — Toruń, 2010. — Т. I: A-H.
  • Kazimierz Konieczny, Henryk Wiewióra Karol Świerczewski Walter. Zbiory Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. — Warszawa: Wydawnictwo „Nasza Księgarnia”, 1971.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Կազիմիր_Բաբյան&oldid=8544007» էջից