Խուլերի երկիրը
Խուլերի երկիրը ռուս.՝ Страна глухих | |
---|---|
Երկիր | Ռուսաստան Ֆրանսիա |
Ժանր | դրամա |
Թվական | 1998 |
Լեզու | ռուսերեն ժեստերի լեզու և ռուսերեն |
Ռեժիսոր | Վալերի Տոդորովսկի |
Պրոդյուսեր | Սերգեյ Լիվնև և Իլյա Ներետին |
Սցենարի հեղինակ | Յուրի Կորոտկով և Վալերի Տոդորովսկի |
Դերակատարներ | Չուլպան Խամատովա, Դինա Կորզուն և Մաքսիմ Սուխանով |
Օպերատոր | Յուրի Շայգարդանով |
Երաժշտություն | Ալեքսեյ Այգի |
Պատմվածքի վայր | Մոսկվա |
Կինոընկերություն | Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիա |
Տևողություն | 105 րոպե |
«Խուլերի երկիրը» (ռուս.՝ «Страна глухих»), ռեժիսոր Վալերի Տոդորովսկու գեղարվեստական ֆիլմը՝ նկարահանված Ռենատա Լիտվինովայի «Տիրապետել և պատկանել» (ռուս.՝ «Oбладать и принадлежать») վիպակի մոտիվներով։ Կինոնկարը զբաղեցրել է 25-րդ տեղը Հարյուր ռուսական գլխավոր ֆիլմերի ցանկում, որ կազմվել է «Афиша» ամսագրի կողմից[1]։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմի գործողությունները ծավալվում են 1990-ական թվականներին Մոսկվայում։ Ռիտան ստիպված է թաքնվել, քանի որ նրա ընկերը՝ Ալյոշան, տարվել է ուրիշի փողերն ու անհետացել։ Ռիտային իր մոտ պահում է գիշերային ակումբի խուլ պարուհի Յայան։ Վերջինս կյանքում մի երազանք ունի՝ փող հավաքել ու գնալ հեքիաթային մի աշխարհ՝ «խուլերի երկիրը», որտեղ ապրում են միայն խուլ մարդիկ, տիրում է բարություն ու արդարություն։
Անսպասելիորեն աղջիկները հայտնվում են մաֆիայի երկու խմբավորումների՝ խուլերի ու լսողների բախման կենտրոնում։
Դերերում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Դինա Կորզուն – Յայա
- Չուլպան Խամատովա – Ռիտա
- Մաքսիմ Սուխանով – Խոզ
- Նիկիտա Տյունին – Ալյոշա (հնչյունավորել է Սերգեյ Բեզռուկովը)
- Ալեքսանդր Յացկո – պարտատեր
- Ալեքսեյ Գորբունով – ապրանք մատակարարող
- Պավել Պոյմալով – Մաո
- Սերգեյ Յուշկևիչ – Նունա
- Յարոսլավ Բոյկո – ավազակ
- Իվան Ռիժիկով – էպիզոդ
Նկարահանող խումբ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Սցենարի հեղինակներ՝ Յուրի Կորոտկով, Վալերի Տոդորովսկի
- Բեմադրող ռեժիսոր՝ Վալերի Տոդորովսկի
- Բեմադրող օպերատոր՝ Յուրի Շայգարդանով
- Բեմադրող նկարիչ՝ Սերգեյ Իվանով
- Կոմպոզիտոր՝ Ալեքսեյ Այգի
- Հնչյունային ռեժիսոր՝ Գլեբ Կրավեցկի
- Մոնտաժող՝ Նատալյա Կուչերենկո, Իրինա Տրետյակովա
- Պրոդյուսերներ՝ Սերգեյ Լիվնև, Իլյա Ներետին
Փառատոններ և մրցանակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1998 – Կինոքննադատության ու կինոմամուլի ազգային մրցանակ «Ոսկե խոյ». տարվա լավագույն ֆիլմ (Վալերի Տոդորովսկի, Սերգեյ Լիվնև), ֆիլմի լավագույն երաժշտություն (Ալեքսեյ Այգի), տարվա լավագույն դերասանուհի (Դինա Կորզուն), երկրորդ պլանի լավագույն դեր (Մաքսիմ Սուխանով)
- 1998 – «Նիկա» մրցանակ. կնոջ լավագույն դերակատարում (Դինա Կորզուն), երկրորդ պլանի լավագույն դեր (Մաքսիմ Սուխանով), հնչյունային ռեժիսորի լավագույն աշխատանք (Գլեբ Կրավեցկի)
- 1998 – «Виват кино России!» կինոփառատոն Սանկտ Պետերբուրգում. Գրան պրի (Վալերի Տոդորովսկի)
- 1998 – Ռուսական ֆիլմերի փառատոն Օնֆլյորում. մրցանակ լավագույն սցենարի համար (Յուրի Կորոտկով)
- 1998 – «Վաղվա օրվա աստղերը» միջազգային կինոփառատոն Ժնևում. մրցանակ կնոջ լավագույն դերակատարման համար, Մամուլի մրցանակ «Լավագույն դերասանուհուն» (Դինա Կորզուն)
- 1998 – «Лiстапад» միջազգային կինոփառատոն Մինսկում. Կինոմամուլի ժյուրիի մրցանակ «Կնոջ լավագույն դերակատարման համար» (Դինա Կորզուն), Գրան պրի «Золото „Лістапада“» (Վալերի Տոդորովսկի)
- 1998 – Միջազգային կինոփառատոն Սիեթլում. մրցանակ լավագույն ֆիլմի համար «Նոր ռեժիսորներ» (Վալերի Տոդորովսկի)
- 1998 – Երիտասարդ կինոյի «Կինոֆորում» միջազգային կինոփառատոն. «Տարվա հայտնություն» մրցանակ (Դինա Կորզուն), «Արծաթե մեխ» մրցանակ (Վալերի Տոդորովսկի)
- 1999 – «Созвездие» կինոփառատոն Տվերում. Ժյուրիի հատուկ հիշատակում (Մաքսիմ Սուխանով)
Մասնակցություն կինոփառատոններին
- 1998 – Բեռլինի միջազգային կինոփառատոն (Գերմանիա)
- 1998 – Չիկագոյի միջազգային կինոփառատոն (ԱՄՆ)
- 1998 – Բելֆորի միջազգային կինոփառատոն (Ֆրանսիա)
- 1999 – Բրյուսելի միջազգային կինոփառատոն (Բելգիա)
- 2000 – Ռուսական ֆիլմերի «Յունիվերկինո» փառատոն Նանտում (Ֆրանսիա)
- 2003 – Ռուսական ֆիլմերի «Յունիվերկինո» փառատոն Նանտում (Ֆրանսիա)
- 2010 – «Մոսկվա, Սանկտ Պետերբուրգ. Ռուսաստանի երկու դեմքերը» փառատոն Փարիզում (Ֆրանսիա)
- 2010 – Սիեթլի միջազգային փառատոն (ԱՄՆ)
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Խուլերի երկիրը»(անգլ.) ֆիլմը Internet Movie Database կայքում
|