Իվան Մելնիկով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Իվան Մելնիկով
 
Կուսակցություն՝ Ռուսաստանի Դաշնության կոմունիստական կուսակցություն և ԽՄԿԿ
Կրթություն՝ ՄՊՀ մեխանիկա-մաթեմատիկական ֆակուլտետ (1972)
Գիտական աստիճան՝ մանկավարժական գիտությունների դոկտոր և ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների թեկնածու
Մասնագիտություն՝ մաթեմատիկոս, քաղաքական գործիչ և Պետական Դումայի անդամ
Ծննդյան օր օգոստոսի 7, 1950(1950-08-07) (73 տարեկան)
Ծննդավայր Բոգորոդիցկ, Տուլայի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն  Ռուսաստան
 
Կայք՝ kprf.ru/personal/melnikov
 
Ինքնագիր Изображение автографа
 
Պարգևներ
«Պատվո նշան» շքանշան «Մոսկվայի 850-ամյակի հիշատակի» մեդալ և Պատվո շքանշան (Բելառուս)

Իվան Իվանովիչ Մելնիկով (ռուս.՝ Иван Иванович Мельников, օգոստոսի 7, 1950(1950-08-07), Բոգորոդիցկ, Տուլայի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս քաղաքական գործիչ։ 2011 թվականի դեկտեմբերի 21-ից ՌԴ Պետական դումայի նախագահի առաջին տեղակալ։

Ռուսաստանի Դաշնության Կոմունիստական կուսակցության կենտրոնական կոմիտեի նախագահի առաջին տեղակալ։ Մոսկվայի Մ. Վ. Լոմոնոսովի անվան պետական համալսարանի պրոֆեսոր։ ԽՄԿԿ Կենտկոմի քարտուղար (1991 թվական)։ Պետական դումայի երկրորդ (1995-1999 թվականներ), երրորդ (1999-2003 թվականներ), չորրորդ (2003-2007 թվականներ), հինգերորդ (2007-2011 թվականներ), վեցերորդ (2011-2016 թվականներ) և յոթերորդ (2016 թվական) գումարումների պատգամավոր, կոմունիստական կուսակցության խմբակցության անդամ, 1995 թվականից կոմունիստական կուսակցության կենտրոնական կոմիտեի նախագահության անդամ, 1995 թվականից մինչև 1997 թվականը կոմունիստական կուսակցության կենտրոնական կոմիտեի քարտուղար, 1997-2004 թվականներին կոմունիստական կուսակցության կենտրոնական կոմիտեի նախագահի տեղակալ, 2004 թվականից կոմունիստական կուսակցության կենտրոնական կոմիտեի նախագահի առաջին տեղակալ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1950 թվականի օգոստոսի 7-ին Տուլայի մարզի Բոգորոդիցկ քաղաքում՝ ծառայողի ընտանիքում։ 1972 թվականին ավարտել է Մոսկվայի Մ. Վ. Լոմոնոսովի անվան պետական համալսարանի մեխանիկամաթեմատիկական ֆակուլտետը։ Նույն թվականին դարձել է ԽՄԿԿ անդամ։ Աշխատանքային գործունեությունը սկսել է 1972 թվականին Մոսկվայի պետական համալսարանին կից հատուկ գիշերօթիկ դպրոցում։ Ավարտել է Մոսկվայի պետական համալսարանի մեխանիկական մաթեմաթիկայի ասպիրանտուրան, աշխատել է այդ ֆակուլտետում (լաբորատորիայի ավագ ինժեներ, ասիստենտ, ավագ դասախոս, դոցենտ, պրոֆեսոր)։ Եղել է մեխանիկական մաթեմատիկայի կուսկոմիտեի քարտուղար[1][2]։

1982 թվականին պաշտպանել է թեզ ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան ստանալու համար։ 1986-1988 թվականներին եղել է ՄՊՀ միավորված արհմիութենական կոմիտեի նախագահ։ 1988-1991 թվականներին՝ ՄՊՀ կուսկոմի քարտուղար[1][2]։

1987 թվականին Մելնիկովը դարձել է մաթեմատիկական վերլուծության ամբիոնին կից տարրական մաթեմատիկայի դասավանդման մեթոդիկայի նորաստեղծ կաբինետի վարիչ և շարունակում է ղեկավարել այն (կաբինետի գիտական ղեկավարը գործառույթների տեսության և ֆունկցիոնալ վերլուծության ամբիոնի պրոֆեսոր Մ. Կ. Պոտապովն է)։ Կաբինետի գործունեության հիմնական ուղղություններն են ուսանողների «մաթեմատիկայի ուսուցիչ» մասնագիտացման նախապատրաստումը և դպրոցական մաթեմատիկական կրթության մակարդակի բարձրացումը։ Ֆակուլտետի բոլոր ցանկացողները հատուկ դասընթաց են անցել աշխատասենյակին կից, իսկ ուսուցումն ավարտելուց հետո ստացել են «մաթեմատիկայի ուսուցչի» որակավորմամբ լրացուցիչ հավաստագիր[3]։

1990 թվականի հուլիսի 13-ին ԽՄԿԿ XXVIII համագումարում ընտրվել է ԽՄԿԿ Կենտկոմի անդամ։ Նույն թվականի հուլիսի 14-ին ԽՄԿԿ Կենտկոմի առաջին կազմակերպչական պլենումում նոր կազմով ընտրվել է ԽՄԿԿ Կենտկոմի քարտուղարության հինգ անդամներից մեկը (նոր ստեղծված պաշտոն)[4]։ 1991 թվականի հուլիսի 26-ին Կենտկոմի Նոր Պլենումում քարտուղարությունից տեղափոխվել է ԽՄԿԿ Կենտկոմի քարտուղարություն, այդ պաշտոնը երկար ժամանակ չի զբաղեցրել։ Նույն թվականի օգոստոսի վերջին ԽՄԿԿ կենտկոմը լուծարվել է[5][6]։

1991 թվականից Մելնիկովը մասնակցել է Ռուսաստանի Դաշնության Կոմունիստական կուսակցության ստեղծմանը և կայացմանը, 1993 թվականին ընտրվել է Կոմկուսի Կենտկոմի ԿԸՀ[7][8], 1995 թվական հունվարի 22-ից՝ Կոմկուսի Կենտկոմի նախագահության անդամ, 1995 թվականի հունվարի 22-ից մինչև 1997 թվականի ապրիլի 20-ը՝ Կոմկուսի Կենտկոմի քարտուղար և միջազգային կապերի հանձնաժողովի նախագահ, 1997 թվականի ապրիլի 20-ից՝ Կոմկուսի Կենտկոմի նախագահի տեղակալ (գաղափարախոսության գծով)։ 2004 թվականի հուլիսի 3-ից՝ Կոմկուսի Կենտկոմի նախագահի առաջին տեղակալ։

1995 թվականին ընտրվել է ՌԴ Կոմկուսի երկրորդ գումարման Պետական դումայի պատգամավոր։ 1999 թվականին Կոմկուսի ցուցակով ընտրվել է երրորդ գումարման Պետական դումայի պատգամավոր։ 1999 թվականի մարտից մինչև 2002 թվականի սեպտեմբերն ընդգրկված էր ՌԴ կրթության նախարարության կոլեգիայի կազմում։ Մասնակցել է «Հիմնական ընդհանուր կրթության պետական ստանդարտի մասին» օրինագծի մշակմանը։

1999 թվականին Մելնիկովը պաշտպանել է մանկավարժական գիտությունների դոկտորի գիտական աստիճան ստանալու թեզը[9]։ 2002 թվականին դարձել է ՄՊՀ-ի մաթեմատիկական վերլուծության ամբիոնի պրոֆեսոր[1]։

2002 թվականին կենտրոնամետ խմբակցությունների նախաձեռնությամբ հեռացվել էր Պետդումայի կրթության և գիտության կոմիտեի նախագահի պաշտոնից։ 2003 թվականի դումայի ընտրությունների նախօրեին ղեկավարել է Կոմկուսի նախընտրական շտաբը։ 2003 թվականի դեկտեմբերի 7-ին ընտրվել է Պետդումայի չորրորդ գումարման պատգամավոր։

Իվան Մելնիկովը եւ Գենադի Զյուգանովը մայիսմեկյան հանրահավաքում, 2012 թվական

2004 թվականին Զյուգանովը Մելնիկովին համարել է կուսակցության առաջնորդի պաշտոնում հնարավոր հետնորդներից մեկը[10]։

2005 թվականին Մոսկվայի քաղաքային դումայի ընտրություններում գլխավորել է Կոմկուսի ցուցակը։

2007 թվականից Ռուսաստանի հինգերորդ գումարման Պետդումայի պատգամավոր է, գլխավորել է Մոսկվայի կոմունիստական կուսակցության ընտրական ցուցակը։ 2007 թվականի դեկտեմբերի 24-ին ընտրվել է Պետդումայի փոխնախագահ։

1997-1999 թվականներին եղել է Եվրոպայի Խորհրդի Խորհրդարանական վեհաժողովի գիտության և տեխնոլոգիաների հանձնաժողովի նախագահ։

2011 թվականի դեկտեմբերի 21-ին ընտրվել է Պետդումայի 6-րդ գումարման նախագահի առաջին տեղակալի պաշտոնում[11]։

2013 թվականի հունիսի 10-ին Կոմկուսի ներկայացուցիչները հայտնել էին Մելնիկովին Մոսկվայի քաղաքապետի պաշտոնի թեկնածու առաջադրելու մասին։ 2013 թվականի հունիսի 17-ին Կոմկուսի Մոսկվայի քաղաքային բաժանմունքի խորհրդաժողովը պաշտոնապես հաստատեց Մելնիկովին՝ որպես Մոսկվայի քաղաքապետի թեկնածու[12]։ 2013 թվականի սեպտեմբերի 8-ին տեղի են ունեցել ընտրությունները։ Մելնիկովը հավաքել է քվեարկությանը մասնակցած ընտրողների ձայների 10,69 %-ը և զբաղեցրել երրորդ տեղը[13]։

Մելնիկովը հանդիսանում է ՄՊՔ-ի հակառակորդն ու կրթության համակարգի կառավարական բարեփոխման քննադատը, ակտիվորեն դեմ է ռուսական կրթության մեջ արևմտյան ստանդարտների ներդրմանը[14]։

Այրի է, կինը՝ Նատալյա Իվանովնա Մելնիկովան, աշխատել է որպես դեղագործ Մոսկվայի դեղատներից մեկում, մահացել է 2006 թվականի դեկտեմբերի 22-ին[15])։ Ունի երկու որդի՝ Իվանը (ծնվել է 1976 թվականին, 2003 թվականին հիմնադրել է Ռուսաստանի կոմկուսի մինի-ֆուտբոլային ակումբը և հանդիսանում է նրա նախագահը[16]) և Վլադիմիրը, և դուստր՝ Նատալյան[2]։

Օրինաստեղծ գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1995 թվականից մինչև 2019 թվականը Պետական դումայի II, III, IV, V, VI և VII գումարումների պատգամավոր լիազորությունների կատարման ընթացքում համահեղինակել է դաշնային օրենքների նախագծերի 230 օրենսդրական նախաձեռնություն և ուղղումներ[17]։

Պարգևներ և մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Պատվո նշան» շքանշան[2]։
  • Պատվո շքանշան (2016 թվականի հունիսի 8, Բելառուս), Բելառուսի Հանրապետության և Ռուսաստանի Դաշնության միջև բարեկամական հարաբերությունների և համագործակցության ամրապնդման, Միութենական պետության կայացման, տնտեսական, գիտատեխնիկական և մշակութային կապերի զարգացման գործում ներդրած նշանակալի անձնական ավանդի համար[18][19]։
  • «Մոսկվայի 850-ամյակին նվիրված» մեդալ
  • Ժողովրդական լուսավորության գերազանցիկ[20]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Мельников Иван Иванович». // Сайт «Летопись Московского университета». Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 22-ին.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Мельников Иван Иванович // Известия ЦК КПСС. — 1990. — № 8 (307). — С. 59.
  3. Мехмат МГУ 80, 2013, էջ 220
  4. В Центральном Комитете КПСС // Известия ЦК КПСС. — 1990. — № 8 (307). — С. 3—6.
  5. «Секретариат ЦК РСДРП(б) — РКП(б) — ВКП(б) — КПСС». // База данных «Справочник по истории Коммунистической партии и Советского Союза. 1898—1991». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 28-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 2-ին.
  6. «Указ Президента РСФСР от 25 августа 1991 года № 90 «Об имуществе КПСС и Коммунистической партии РСФСР»». // Официальный сайт Президента России. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 2-ին.
  7. пСЙНБНДЯРБН йопт ОНЯКЕ III ЯЗЕГДЮ. 1995-1997
  8. пСЙНБНДЯРБН йо пт ОНЯКЕ II ЯЗЕГДЮ. 1993-1995
  9. Мехмат МГУ 80, 2013, էջ 52
  10. Газета. Ru — Пленум ЦК КПРФ нацелил партию на смену лидеров
  11. Коммунист станет первым вице-спикером Госдумы
  12. Пришло время побеждать!
  13. «Результаты выборов Мэра Москвы 8 сентября 2013 года». // Официальный сайт Центральной избирательной комиссии Российской Федерации. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ սեպտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 2-ին.
  14. «Мельников Иван Иванович». // Сайт «Выборы мэра Москвы». Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 5-ին. {{cite web}}: Check |url= value (օգնություն)CS1 սպաս․ url-status (link)(չաշխատող հղում)
  15. Первому заместителю Председателя ЦК КПРФ И. И. Мельникову // Правда. — 2006. — № 143 (29051) за 26—27 декабря. (Ստուգված է 5 Հուլիսի 2016)
  16. «МФК КПРФ: Руководство и менеджмент». // Сайт Мини-футбольного клуба КПРФ. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 2-ին.
  17. «Официальный сайт Государственной Думы Федерального Собрания Российской Федерации». old.duma.gov.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 14-ին.
  18. Указ Президента Республики Беларусь от 8 июня 2016 года № 199 «О награждении»
  19. «Президент Беларуси наградил известных деятелей Государственной Думы России». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 9-ին.
  20. «Биография И. Мельникова на mydeputy.ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 22-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունվարի 3-ին.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իվան Մելնիկով» հոդվածին։