Jump to content

Իսիդորա Սեկուլիչ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Իսիդորա Սեկուլիչ
սերբ.՝ Исидора Секулић
Ծնվել էփետրվարի 16, 1877(1877-02-16)[1]
ԾննդավայրՄոշորին, Բաչ-Բադրոգ, Հունգարիայի թագավորություն, Ավստրո-Հունգարիա[2]
Վախճանվել էապրիլի 5, 1958(1958-04-05)[3][1] (81 տարեկան)
Վախճանի վայրԲելգրադ, Հարավսլավիայի Դաշնային Ժողովրդական Հանրապետություն
Մասնագիտությունգրող, գրական քննադատ և արվեստի քննադատ
Քաղաքացիություն Ավստրո-Հունգարիա,  Հարավսլավիայի Թագավորություն և  ՀՍՖՀ
Գիտական աստիճանգիտությունների դոկտոր
ԱնդամակցությունՍերբական գիտությունների և արվեստների ակադեմիա
 Isidora Sekulić Վիքիպահեստում

Իսիդորա Սեկուլիչ (սերբ.՝ Исидора Секулић, 16 փետրվարի, 1877, Մոշորին, (ներկայում՝ Վոևոդինա, Հարավային Բաչկայի շրջան) — 5 ապրիլի, 1958, Բելգրադ, (Հարավսլավիա)), հարավսլավացի սերբ գրող, էսսեիստ, թարգմանչուհի, գրաքննադատ։ Սերբիայի գիտությունների ու արվեստի ակադեմիայի առաջին կին ակադեմիկոսը (1950)։ ХХ դարի առաջին կեսի ամենահայտնի սերբ կին գրողը։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իսիդորա Սոկուլիչը ծնվել է 1877 թվականի փետրվարի 16-ին Մոշորինում։ 1892 թվականին Բուդապեշտում ավարտել է ուսուցչական սեմինարիան, աշխատել է որպես ուսուցիչ։ 1922 թվականին Գերմանիայում ստացել է դոկտրի գիտական աստիճան։

Մի քանի անգամ ճանապարհորդել է Եվրոպայում, երկար ժամանակ ապրել է Անգլիայում, Ֆրանսիայում ու Նորվեգիայում։ Եղել է պոլիգլոտ. տիրապետել է մի քանի դասական, ինչպես նաև 9 ժամանակակից լեզուների։

1939 թվականի փետրվարից Սերբիայի գիտությունների թագավորական ակադեմիայի թղթակից անդամ է։ 1950 թվականին դարձել է Սերբիայի գիտությունների ու արվեստի ակադեմիայի առաջին կին ակադեմիկոսը։

Իսիդորա Սեկուլիչի անունն ընդգրկված է 100 ամենահայտնի սերբերի ցանկում[4]։

Ստեղծագործություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իսիդորա Սեկուլիչը քնարական-ասոցիատիվ արձակի վարպետ է։ Նրա գրչին են պատկանում վեպեր, պատմվածքների ու էսսեների ժողովածուներ, ճամփորդական նոթեր, հուշեր։ Գրել է քննադատական հոդվածներ ու աշխատություններ երաժշտության, թատրոնի, արվեստի, ճարտարապետության, գրականության ու փիլիսոփայության վերաբերյալ։ Կատարել է հարվսլավական, ռուսական, անգլիական, գերմանական, ֆրանսիական, իտալական, նորվեգական ու այլ գրականությունների վերաբերող ուսումնասիրություններ։

Իսիդորա Սեկուլիչի ամենահայտնի գիրքն է՝ «Նամակներ Նորվեգիայից»։ Նրանում հեղինակը փորձել է ստեղծել եվրոպական փոքրիկ երկրի ու նրա բնակիչների կատարյալ կերպարներ՝ նրանց օժտելով այն հատկություններով, որոնք նա ձգտում է դաստիարակել իր հայրենակիցների մեջ։

Ընտրյալ ստեղծագործություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Сапутници (1913)
  • Писма из Норвешке (1914)
  • Из прошлости (1919)
  • Ђакон Богородичине цркве (1919)
  • Кроника паланачког гробља (1940)
  • Записи (1941)
  • Аналитички тренуци и теме, т. 1-3 (1941)
  • Записи о моме народу (1948)
  • Његошу књига дубоке оданости (1951)
  • Говор и језик, културна смотра народа

Իսիդորա Սեկուլիչի անվամբ է կոչվում Սերբիայի ամենահեղինակավոր գրական մրցանակներից մեկը։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  2. https://www.biografija.org/knjizevnost/isidora-sekulic/
  3. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  4. «100 најзнаменитијих Срба» . 1993. (ISBN 978-86-82273-08-0.)

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իսիդորա Սեկուլիչ» հոդվածին։