Jump to content

Թեփե Սիալք

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Թեփե Սիալք
հնագիտական հուշարձան, mound, մշակութային արժեք Խմբագրել Wikidata
Ստեղծում7. millennium BC Խմբագրել Wikidata
ԵրկիրԻրան Խմբագրել Wikidata
Վարչատարածքային միավորՍպահանի նահանգ Խմբագրել Wikidata
ՎայրՔաշան Խմբագրել Wikidata
Աշխարհագրական կոորդինատներ33°58′8″N 51°24′17″E Խմբագրել Wikidata
Ժառանգության կարգավիճակՀամաշխարհային ժառանգության նախնական ցանկի օբյեկտ, Իրանի ազգային ժառանգություն Խմբագրել Wikidata
Director of arc­haeo­lo­gi­cal fieldworkRoman Ghirshman Խմբագրել Wikidata
Քարտեզ

Թեփե Սիալք (تپه سیلک) մեծ հնագիտական վայր է (թեփե՝ «բլուր, թել»), որը գտնվում է Քաշան քաղաքի արվարձանում՝ Իսֆահան նահանգում, Իրանի կենտրոնական մասում, Ֆին այգու մոտակայքում։ Այս տարածքում բնակված մշակույթը կապված է եղել Զայանդեհ գետի մշակույթի հետ[1]։

Պատմություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իրանի մշակութային ժառանգության կազմակերպության, Լուվրի և Իրանի ֆրանսիական հետազոտական ինստիտուտի համատեղ ուսումնասիրությունը հաստատում է, որ Սիալքի ամենահին բնակավայրերը թվագրվում են մոտ մ.թ.ա. 6000-5500 թվականներով։ Սիալքի զիկկուրատը կառուցվել է մոտ մ.թ.ա. 3000 թվականին[2][3]։

Ենթադրվում է, որ Սիալքը և դրա շրջակայքը առաջացել են մոտակայքում գտնվող խոշոր ջրային աղբյուրների շնորհիվ, որոնք դեռ այսօր էլ հոսում են։ Չեշմեհ յե Սոլեյման (Սողոմոնի աղբյուր) հազարամյակներ շարունակ ջուր է մատակարարել այս տարածք մոտակա լեռներից։ Ֆին այգին, որը կառուցվել է իր ներկայիս տեսքով 17-րդ դարում, հայտնի զբոսաշրջային վայր է։ Այստեղ էին իրենց արձակուրդներն անցկացնում Սեֆևյան դինաստիայի թագավորները՝ հեռու իրենց մայրաքաղաքներից։ Ըստ ժողովրդական հավատալիքների, այստեղ է թաղված նաև Աբու Լուլուա Ֆիրուզը՝ երկրորդ խալիֆ Օմար իբն ալ-Խատտաբի պարսիկ մահապարտը։ Այս բոլոր մնացորդները գտնվում են այնտեղ, որտեղ Սիալքն է։

Սիալք բլուրում պեղված խեցեղենի ջարդված կտորներ

Հնագիտություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կերամիկա Թեփե Սիալքից։ Կենտրոնում` ընձառյուծներով զարդարված բաժակ; մ.թ.ա. 4000-3800 Լուվրի թանգարան

Թեփե Սիալքը պեղվել է երեք սեզոնի ընթացքում (1933, 1934 և 1937 թվականներին) Ռոման Գիրշմանի և նրա կին Տանիա Գիրշմանի գլխավորած թիմի կողմից[4][5]։ Վայրի հետ կապված ուսումնասիրություններ են իրականացրել Դ.Ե. ՄակՔոունը, Յ. Մաջիդզադեհը և Պ. Ամիեհը[6][7][8]։ Պեղումները վերսկսվել են 1999-2004 թվականների միջև մի քանի սեզոնների ընթացքում Փենսիլվանիայի համալսարանի և Իրանի մշակութային ժառանգության կազմակերպության թիմի կողմից, որը ղեկավարում էր Սադեղ Մալեք Շահմիրզադին՝ «Սիալքի վերանայման նախագիծ» անվանմամբ[9][10][11][12]։

2008 և 2009 թվականներին Հասան Ֆազելի Նաշլիի ղեկավարած իրանական թիմը, Դարեմի համալսարանի Ռոբին Քոնինգհեմի աջակցությամբ, աշխատել է հյուսիսային բլրի վրա՝ հայտնաբերելով ուշ նեոլիթյան 6 թաղումներ[13]։

Սկզբնական պեղումներից հայտնաբերված արտեֆակտները հիմնականում պահվում են Լուվրում, մինչդեռ որոշները կարելի է գտնել Բրիտանական թանգարանում, Նյու Յորքի Մետրոպոլիտեն արվեստի թանգարանում և Իրանի ազգային թանգարանում, ինչպես նաև մասնավոր հավաքածուներում։ Այս արտեֆակտները ներառում էին շատ նուրբ նկարազարդ խեցեղեն[14]։

Հյուսիսային բլուր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Խեցե անոթ, մ.թ.ա. 4-րդ հազարամյակ։ Թեհրանի Իրանի ազգային թանգարանի «Սիալկի» հավաքածուն։

Հյուսիսային բլուրը (Թեփե) ամենահինն է. բնակեցումը թվագրվում է մ.թ.ա. յոթերորդ հազարամյակի վերջով։ Բլուրը բաղկացած է երկու մակարդակից՝ Սիալք I (ամենահինը) և Սիալք II։ Սիալք I մակարդակի ճարտարապետությունը համեմատաբար տարրական է։ Հայտնաբերվել են խեցեղեն պարունակող դամբարաններ։ Խեցեղենը սկզբնապես բավական կոպիտ է, այնուհետև ժամանակի ընթացքում դառնում է ավելի որակյալ[15]։

Զաղեհի արխայիկ նկարազարդ խեցեղենը (մոտ մ.թ.ա. 6000-5500) հայտնաբերվել է Թեփե Սիալք I-ի 1-2 ենթամակարդակներում։ Սա վաղ նկարազարդ խեցեղենն է, որը առաջին անգամ պեղվել է Ղազվինի դաշտավայրում գտնվող Թեփե Զաղեհում։ 3, 4 և 5 ենթաժամանակաշրջաններում խեցեղենն ունի մաքուր մակերես՝ նկարազարդ հարդարանքով։ Դեռևս օգտագործվում էին քարե կամ ոսկրե գործիքներ[16]։

Սիալք II մակարդակում ի հայտ է գալիս մետաղագործության առաջին նշանները։ Այս ժամանակաշրջանի շենքերում հայտնաբերված հնագիտական նյութերը վկայում են արտաքին աշխարհի հետ կապերի ընդլայնման մասին։

Հարավային բլուր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հարավային բլուրը (Թեփե) ներառում է Սիալք III և IV մակարդակները։ Առաջինը, որը բաժանված է յոթ ենթաժամանակաշրջանների, համապատասխանում է հինգերորդ հազարամյակին և չորրորդի սկզբին (մոտ մ.թ.ա. 4000)։ Այս ժամանակաշրջանը շարունակությունն է նախորդի և բնութագրվում է ճարտարապետության (կաղապարված աղյուսներ, քարի օգտագործում) և արհեստների, հատկապես մետաղագործության բարդացմամբ։ Վաղ պեղումների ժամանակ հայտնաբերվել էին հինգ պրոտո-էլամական սալիկներ[17]։ Ինչպես պրոտո-էլամական գրություններ ունեցող այլ հեռավոր վայրերը, այն հետագայում որոշ ժամանակով լքվել է։ Ավելի վերջին աշխատանքները հարավային բլրում հայտնաբերել են պրոտո-էլամական ժամանակաշրջանի իրական բնակեցման ապացույցներ[12]։

Թեփե Սիալք

Արծաթի մետաղագործություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ապացույցները ցույց են տալիս, որ Թեփե Սիալքը եղել է մետաղի արտադրության կարևոր կենտրոն Կենտրոնական Իրանում Սիալք III և Սիալք IV ժամանակաշրջաններում։ 1990-ականների և ավելի ուշ շրջանի պեղումների ընթացքում հայտնաբերվել են մետաղագործական զգալի քանակությամբ մնացորդներ։ Դրանք ներառում են խարամի մեծ քանակությամբ կտորներ, լիտարգի կտորներ և հալոցներ ու կաղապարներ[18]։

Թեփե Սիալքում հայտնաբերվել են արծաթի արտադրության աշխարհի ամենահին ապացույցները՝ ինչպիսիք են լիտարգի բեկորները և կտորները։

«Հնոցներից մեկում, որտեղ հայտնաբերվել են լիտարգի բեկորներ, գտնված ածխի կտորների ռադիոածխածնային թվագրումը ցույց է տվել մ.թ.ա. 3660-3520 թվականներ, ինչը դրանք դարձնում է հին աշխարհում այդպիսի գործընթացի հայտնի ամենահին բեկորները»[19]։

Իրանի նույն ժամանակաշրջանի որոշ այլ հնավայրերում նույնպես հայտնաբերվել են արծաթի արտադրության հետքեր, օրինակ՝ Արիսմանում և Թեփե Հիսարում։ Այս վայրերը վերագրվում են Սիալք III-IV և Հիսար II-III ժամանակաշրջաններին։

Մշակութային զարգացում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սիալք IV մակարդակը սկսվում է չորրորդ հազարամյակի երկրորդ կեսում։ Սիալք IV-ի ամենահին ենթաժամանակաշրջանների համար առկա են կապեր Ուրուկի և Ջեմդեթ Նասրի միջագետքյան քաղաքակրթությունների հետ։

Ավելի ուշ շրջանում նյութը նման է Սուզա III-ին (պրոտո-էլամական մակարդակ), այսպիսով այստեղ է գտնվում Սիալքի պրոտո-էլամական հորիզոնը, ինչը հաստատվում է նաև այստեղ հայտնաբերված պրոտո-էլամական կավե սալիկներով։

Աշխարհի ամենահին զիկկուրատի ավերակները գտնվում են հենց այս Սիալք IV մակարդակում։

Այս ժամանակաշրջանն ավարտվում է երրորդ հազարամյակի սկզբում վայրի ժամանակավոր լքմամբ։

Տնտեսական պլանշետ՝ թվային նշաններով։ Կավով նախաէլամական գիր, Սուսա, Ուրուկի ժամանակաշրջան (Ք.ա. 3200-ից մինչև մ.թ.ա. 2700 թվականներ)։ Արևելյան հնությունների բաժին, Լուվր։

Մ․թ․ա․ երկրորդ հազարամյակ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Թեփե Սիալքից կամուրջով սափոր, մոտ մ.թ.ա. 800-600 թվականներ, կրեմ, կարմրավուն նարնջագույն ներկով զարդարանք։ Բարձրությունը՝ 20 սմ։ Լոս Անջելեսի շրջանի արվեստի թանգարան

Ավելի քան հազարամյակ տևած լքումից հետո Սիալքի վայրը կրկին բնակեցվում է երկրորդ հազարամյակի երկրորդ կեսում։ Վայրի բնակեցման այս վերջին փուլը բաժանվում է երկու ժամանակաշրջանի՝ Սիալք V և Սիալք VI։ Այս երկու մակարդակների հնագիտական նյութերը հիմնականում հայտնաբերվել են երկու դամբարանադաշտերում, որոնք կոչվում են դամբարանադաշտ A և դամբարանադաշտ B։

Առաջինը ներկայացնում է Սիալք V մակարդակը։ Այստեղ հայտնաբերվել են բրոնզե զենքեր և այլ առարկաներ, ինչպես նաև զարդեր և երկաթե որոշ իրեր։ Խեցեղենը մոխրագույն-սև է կամ կարմիր, երբեմն՝ երկրաչափական նախշերից բաղկացած զարդարանքով, և կարող է համեմատվել Գորգանի հովտի հնավայրերից (Թուրենգ Թեփեի ուշ շրջանի մակարդակներ և Թեփե Հիսար) հայտնաբերված իրերի հետ։

Պատկերներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Առաջին թեփի երկրորդ հարթակի պատի մանրամասները.
    Առաջին թեփի երկրորդ հարթակի պատի մանրամասները.
  • Տոմբ
    Տոմբ
  • Վերանորոգված շենքեր.
    Վերանորոգված շենքեր.
  • Ղիրշմանի թիմը Սիալքում 1934 թվական, աջից ձախ նստած՝ Ռոման Ղիրշմանը, Տանիա Ղիրշմանը և դոկտոր Կոնտենաուն։
    Ղիրշմանի թիմը Սիալքում 1934 թվական, աջից ձախ նստած՝ Ռոման Ղիրշմանը, Տանիա Ղիրշմանը և դոկտոր Կոնտենաուն։
  • Խեցե անոթ, Թեփե սիլք, մ.թ.ա 1-ին հազարամյակ։ Իրանի ազգային թանգարան
    Խեցե անոթ, Թեփե սիլք, մ.թ.ա 1-ին հազարամյակ։ Իրանի ազգային թանգարան

Տես նաև

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նշումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Cultural Heritage Organization of Iran (CHN) report: "Zayandeh Rood Civilization Linked to Marvdasht and Sialk". Accessed January 30, 2007. Link: Chnpress.com Արխիվացված 2009-02-09 Wayback Machine
  2. ↑ Matthews, R. and Nashli, H. F., eds. 2013 The Neolithisation of Iran: the formation of new societies. British Association for Near Eastern Archaeology and Oxbow Books, Oxford, pp272.
  3. ↑ Fazeli, H., Beshkani A., Markosian A., Ilkani H., Young R. L. 2010 The Neolithic to Chalcolithic Transition in the Qazvin Plain, Iran: Chronology and Subsistence Strategies: in Archäologische Mitteilungen Aus Iran and Turan 41, pp. 1-17
  4. ↑ D. E. McCown, The Comparative Stratigraphy of Early Iran, Studies in Ancient Oriental Civilization no. 23, Oriental Institute of Chicago, 1942
  5. ↑ Yousef Majidzadeh, Correction of the Internal Chronology for the Sialk III Period on the Basis of the Pottery Sequence at Tepe Ghabristan, Iran, vol. 16, pp. 93-101, 1978
  6. ↑ Spyoket, Agnès. «Ghirshman, Tania» (PDF). Breaking Ground: Women in Old World Archaeology. Translated by Sylvie Marshall. Brown University.
  7. ↑ Roman Ghirshman, Fouilles de Sialk près de Kashan, 1933, 1934, 1937, vol. 1, Paul Geuthner, 1938
  8. ↑ Ghirshman, Fouilles de Sialk, vol. 2, Paul Geuthner, 1939
  9. ↑ S.M. Shahmirzadi, The Ziggurat of Sialk, Sialk Reconsideration Project Report No. 1, Archaeological Research Center. Iranian Cultural Heritage Organization, 2002, (Persian)
  10. ↑ S.M. Shahmirzadi, The Silversmiths of Sialk, Sialk Reconsideration Project Report No. 2, Archaeological Research Center. Iranian Cultural Heritage Organization, 2003, (Persian)
  11. ↑ S.M. Shahmirzadi, The Potters of Sialk, Sialk Reconsideration Project Report No. 3, Archaeological Research Center. Iranian Cultural Heritage Organization, 2004, (Persian)
  12. ↑ 12,0 12,1 S.M. Shahmirzadi, The Smelters of Sialk, Sialk Reconsideration Project Report No. 4, Archaeological Research Center. Iranian Cultural Heritage Organization, 2005, (Persian)
  13. ↑ [1] A. Sołtysiak and H. Fazeli Nashli, Short Fieldwork Report: Tepe Sialk (Iran), seasons 2008–2009, Bioarchaeology of the Near East, vol. 4, pp.69–73, 2010
  14. ↑ [2]Qanbari-Taheri, Nasim, and Parviz Holakooei. "Characterisation of a painted pottery vessel excavated at the site of Tepe Sialk, Kashan, central Iran." The Old Potter's Almanack 21.1, pp. 12-18, 2016
  15. ↑ Les Recherches Archéologiques Françaises en Iran. Novembre 2001, Téhéran. Institut Français de Recherche en Iran, Musee du Louvre, ICHO
  16. ↑ Robert H. Dyson (2011), CERAMICS: The Neolithic Period through the Bronze Age in Northeastern and North-central Persia. iranicaonline.org
  17. ↑ Nashli, Hassan Fazeli, et al., "Deciphering the chronology of Tepe Sialk (South)“Ziggurat”, North Central Iranian Plateau, through optically stimulated luminescence (OSL) dating", Journal of Archaeological Science: Reports 48, 2023
  18. ↑ Nezafati N, Pernicka E, Shahmirzadi SM. Evidence on the ancient mining and metallurgy at Tappeh Sialk (Central Iran) In: Yalcin U, Özbal H, Pasamehmetoglu HG, editors. Ancient Mining in Turkey and the Eastern Mediterranean. Ankara: Atilim University; 2008. p. 329–349. researchgate.net
  19. ↑ Nezafati N, Pernicka E. Early Silver Production in Iran. Iranian Archaeology 2012;3: 38–45

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Amiet, P., "La periode IV de Tepe Sialk reconsideree", In։ J. L. Huot, M. Yon, and Y. Calvet (eds.), De l'Indus aux Balkans, recueil Jean Deshayes, Paris։ Editions Recherche sur les Civilisations. pp. 293-312, 1985
  • Rémy Boucharlat, "(Les) Recherches Archéologiques Françaises en Iran / Pažūheš-hā-ye bāstān-šenāsī Farānse dar Īrān", Téhéran 1380/2001. Téhéran, Éditions Musée National d’Iran, 20 octobre au 21 novembre 2001
  • Ghirshman, R., "A propos de la Nécropole B de Sialk", Band 24 Jahrgänge 1974–1977, edited by Herbert Kühn, Berlin, Boston։ De Gruyter, pp. 41-49, 1977
  • [3]Ghirshman, R., "Rapport Préliminaire, Sur Les Fouilles de Tépé Sialk, Près de Kashan (Iran)", Syria, vol. 16, no. 3, pp. 229–46, 1935
  • Yousef Majidzadeh, Sialk III and the Pottery Sequence at Tepe Ghabristan։ The Coherence of the Cultures of the Central Iranian Plateau, Iran, vol. 19, 1981
  • [4]Marghussian, A. K., Coningham, R. A. E. and Fazeli, H., "The Evolution of Pottery Production During the Late Neolithic Period at Sialk on the Kashan Plain, Central Plateau of Iran", Archaeometry, Bulletin of the Research Laboratory for Archaeology and the History of Art, Oxford University, vol. 59, no. 2, pp. 222-238, 2017
  • Ṣādiq Malik Šahmīrzādī, Sialk։ The Oldest Fortified Village of Iran։ Final Report, Iranian Center for Archaeological Research, 2006, 9789644210945
  • Sołtysiak, Arkadiusz and Fazeli Nashli, Hassan, "Evidence of late Neolithic cremation at Tepe Sialk", Iran. Iranica antiqua, 51, p. 1-19, 2016

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Թեփե Սիալք» հոդվածին։
 ⛭ 
  Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Չափորոշչային վերահսկողություն
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Թեփե_Սիալք&oldid=10167146» էջից