Էլեֆսիս

Բնակավայր
	հուն․՝ Ελευσίνα
Երկիր	Հունաստան
Մակերես	18,455 կմ²
ԲԾՄ	5 մետր
Բնակչություն	24 910 մարդ (2011)
Ժամային գոտի	UTC+2 և UTC+3
Հեռախոսային կոդ	210
Փոստային ինդեքսներ	19200
Ավտոմոբիլային կոդ	YO, YP, YT և ZT
Պաշտոնական կայք	eleusina.gr
	Էլեֆսիս Վիքիպահեստում

Էլեֆսիս^[2]^[3], նախկինում՝ Էլեֆսին^[3] (հուն․՝ Ελευσίς^[4] ή Ελευσίνα), քաղաք Հունաստանում։ Գտնվում է ծովի մակարդակից 5 մ բարձրության վրա, Աթենքից 20 կմ հյուսիս-արևմուտք։ Նույնանուն համայնքի վարչական կենտրոնն է, Արևմտյան Ատտիկայի ծայրամասային միավոր է՝ Ատտիկա պերիֆերիայում։ Ըստ 2011 թվականի մարդահամարի տվյալների՝ բնակչության թիվը կազմում է 24910 մարդ։ Մակերեսը 18,455 կմ² է։ Խոշոր ծովային նավահանգիստ է (Ատտիկայում Պիրեական նավահանգստից հետո երկրորդը)։ Ունի ռազմական օդակայան։ Քաղաքում է գտնվում նաև Էլեֆսիսի հնագիտական թանգարանը։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնակեցվել է նեոլիթի դարաշրջանում կամ մեկ այլ պնդմամբ՝ բրոնզե դարում^[5]։

Մ․թ․ա․ 2-րդ հազարամյակում Էլեֆսիսը դարձել է աքայացիների պետություններից մեկի կենտրոնը։

Կոչվել է դիցաբանական հերոս Էլեվսինի անունով։ Էլեֆսինից է ծագել առասպելական հերոս Զարեկսը։ Ալոպայի, որին նրա սիրեցյալը՝ Պոսեյդոնը վերածել է աղբյուրի, կենդանի թաղման առասպելական տեղում։

Մոտավորապես մ․թ․ա․ 7-րդ դարում մտել է Հին Աթենքի կազմի մեջ^[6]։

Էլեֆսիսը եղել է Դեմետրայի և Պերսեփոնեի պաշտամունքի կենտրոն։

396 թվականին քաղաքը ավերվել է գոթերի կողմից։

1835 թվականին ստեղծվել է համայնքը, 1912 թվականին՝ Էլեֆսիս միությունը^[7]։

Հնագիտական պեղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1882 թվականից պեղումները բացվել են․

Սուրբ ճանապարհի մի մասը, որը տանում էր Աթենքից Էլեֆսիս,
Մ․թ․ա․4 - մ․թ․ա․3 դարերի սրբավայրերի մնացորդները,
Ճարտարապետական հուշարձանների և համալիրների ֆրագմենտները,
Հին հռոմեական շինությունները (Արտեմիսի տաճարը, երկու հաղթական կամարները)։

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տարի	Բնակչություն, մարդ
1991	23344^[8]
2001	26121^[8]
2011	24910^[4]

Հայտնի բնիկներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էսքիլես (525—456 до н. э.)՝ հին հունական դրամատուրգ,
Ալեքսանդրոս Կոնդուլիս (1858—1933)՝ գեներալ-լեյտենանտ, Փոքր Ասիայի բանակի հրամանատար հունական բանակի Մալազիական արշավի ժամանակ,
Ստելիոս Կազանդզիդիս (1931—2001)՝ երգիչ։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Дитер Лауэнштайн Элевсинские мистерии = Die Mysterien von Eleusis / Пер с нем. Н. Федоровой. — М.: Энигма, 1996. — (История духовной культуры). — ISBN 3-87838-498-2
Noack F. Eleusis, Bd 1-2. — В. — Lpz., 1927.
Kourouniotes К. Eleusis. A guide to the excavations and museum. — Athens: 1934.
Mylonas G. Е. Eleusis and the Eleusinian mysteries. — Princeton, 1961.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/General/resident_population_census2011.xls
↑ Балканские страны, юг // Атлас мира / сост. и подгот. к изд. ПКО «Картография» в 1999 г. ; отв. ред. Т. Г. Новикова, Т. М. Воробьёва. — 3-е изд., стер., отпеч. в 2002 г. с диапоз. 1999 г. — М. : Роскартография, 2002. — С. 104—105. — ISBN 5-85120-055-3.
↑ ^3,0 ^3,1 Արտասահմանյան երկրների աշխարհագրական անվանումների բառարան / խմբ․ Ա․ Մ․ Կոմիկով. — 3֊րդ հրատարակություն. — Մոսկվա: Նեդրա, 1986. — С. 443.
↑ ^4,0 ^4,1 Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ stat անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
↑ Сергеева С. Н. Элевсин и Афины (с нач. II тыс. до VII в. до н. э.) // Античный мир. Проблемы истории и культуры : Сборник научных статей к 65-летию со дня рождения проф. Э. Д. Фролова / Под ред. д-ра ист. наук. И. Я. Фроянова. — СПб.: Изд-во СПбГУ, 1998. — С. 84—108.
↑ Сергеева С. Н. Правление тридцати тиранов в Элевсине // Античное общество: проблемы истории и культуры – 2 : Тезисы докладов научной конференции 29-30 октября 1996 года. — СПб.: Изд-во СПбГУ, 1996.
↑ «Διοικητικές μεταβολές δήμων και κοινοτήτων. Δ. Ελευσίνος (Αττικής και Βοιωτίας)» (հունարեն)։ ΕΕΤΑΑ։ Վերցված է 2018-08-15
↑ ^8,0 ^8,1 «Μόνιμος και Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Σύνολο Ελλάδος, νομοί, δήμοι/κοινότητες, δημοτικα/κοινοτικά διαμερίσμα και οικισμοί. Απογραφές πληθυσμού 2001 και 1991» (հունարեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2006-07-16-ին։ Վերցված է 2017-06-22

[_3792a780291700a3-1] ttp://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/General/resident_population_census2011.xls

[2] Балканские страны, юг // Атлас мира / сост. и подгот. к изд. ПКО «Картография» в 1999 г. ; отв. ред. Т. Г. Новикова, Т. М. Воробьёва. — 3-е изд., стер., отпеч. в 2002 г. с диапоз. 1999 г. — М. : Роскартография, 2002. — С. 104—105. — ISBN 5-85120-055-3.

[СГНЗС-3] 3,0 ^3,1 Արտասահմանյան երկրների աշխարհագրական անվանումների բառարան / խմբ․ Ա․ Մ․ Կոմիկով. — 3֊րդ հրատարակություն. — Մոսկվա: Նեդրա, 1986. — С. 443.

[stat-4] 4,0 ^4,1 Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ stat անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:

[5] Сергеева С. Н. Элевсин и Афины (с нач. II тыс. до VII в. до н. э.) // Античный мир. Проблемы истории и культуры : Сборник научных статей к 65-летию со дня рождения проф. Э. Д. Фролова / Под ред. д-ра ист. наук. И. Я. Фроянова. — СПб.: Изд-во СПбГУ, 1998. — С. 84—108.

[6] Сергеева С. Н. Правление тридцати тиранов в Элевсине // Античное общество: проблемы истории и культуры – 2 : Тезисы докладов научной конференции 29-30 октября 1996 года. — СПб.: Изд-во СПбГУ, 1996.

[7] «Διοικητικές μεταβολές δήμων και κοινοτήτων. Δ. Ελευσίνος (Αττικής και Βοιωτίας)» (հունարեն)։ ΕΕΤΑΑ։ Վերցված է 2018-08-15

[s1-8] 8,0 ^8,1 «Μόνιμος και Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Σύνολο Ελλάδος, νομοί, δήμοι/κοινότητες, δημοτικα/κοινοτικά διαμερίσμα και οικισμοί. Απογραφές πληθυσμού 2001 και 1991» (հունարեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2006-07-16-ին։ Վերցված է 2017-06-22

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]