Էլեն Մաքարթուր
Էլեն Մաքարթուր | |
---|---|
Ծնվել է | հուլիսի 8, 1976[1][2][3][…] (48 տարեկան) |
Ծննդավայր | Whatstandwell, Crich, Amber Valley, Դերբիշիր, Դերբիշիր, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն |
Քաղաքացիություն | Միացյալ Թագավորություն |
Կրթություն | Anthony Gell School? |
Մասնագիտություն | ճանապարհորդ հետազոտող, ղեկապետ, աշխարհագրագետ և առագաստանավորդ |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Անդամություն | Հռոմեական ակումբ |
Կայք | ellenmacarthurfoundation.org |
Ellen MacArthur Վիքիպահեստում |
էլեն Պատրիցիա Մաքարթուր (անգլ.՝ Ellen Patricia MacArthur, հուլիսի 8, 1976[1][2][3][…], Whatstandwell, Crich, Amber Valley, Դերբիշիր, Դերբիշիր, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն), բրիտանացի զբոսանավավարուհի, որը 2005 թվականի փետրվարի 7-ին սահմանել է աշխարհի շուրջ միայնակ արագությամբ նավարկության նոր համաշխարհային ռեկորդ[4]։
Կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծնվել է Անգլիայի արևելյան լողափին՝ ուսուցիչների ընտանիքում։ Վաղ տարիներից մեծ հետաքրքրություն է դրսևորել առագաստային սպորտաձևերի նկատմամբ։ Սկզբում նավարկել է իր հորաքրոջ զբոսանավով, իսկ հետո դպրոցական նախաճաշերից գումար խնայելով՝ գնել է ոչ մեծ շվերտբորտ, իսկ 17 տարեկանում ձեռք է բերել ողնափայտից 800 կգ տարողությամբ զբոսանավ։ Այդ զբոսանավով մենակ շրջանցել է Բրիտանիան և ստացել է «Տարվա երիտասարդ զբոսանավավար» տիտղոսը։ էլենը որոշում է կայացրել դառնալ պրոֆեսիոնալ զբոսանավավար և հարյուրավոր նամակներ է ուղարկել՝ հովանավորչական օժանդակություն ստանալու համար։ Այդ որոնումները տևել են շուրջ երեք տարի, այն բանից հետո, երբ Մաքարթուրը տեղափոխվել է Ֆրանսիա, կարողացել է հավաքել ու աշխատել ոչ մեծ գումար 6,5 մետրանոց «Mini Transat» զբոսանավով միայնակների տրանսատլանտյան մրցավազքին մասնակցելու համար։
Միայն դրանից հետո է նրան հաջողվել 1998 թվականին գտնել լուրջ հովանավորի՝ «Քինգֆիշերին»։ Ընկերությունը հավատացել է զբոսանավավարին և սկզբում նրա վրա է ներդրել խոշոր գումար՝ 2 մլն ֆունտ ստերլինգ։ Այդպես է սկսվել աշխարհի ամենաանսովոր և գլխապտույտ առագաստային կարիերաներից մեկը[5]։
Մաքարթուրը համաշխարհային ճանաչում է ստացել 2001 թվականին՝ «Քինգֆիշեր» զբոսանավով զբաղեցնելով երկրորդ տեղը Վանդե Գլոբի՝ միայնակների շուրջերկրյա, առանց կանգառների առագաստային մրցաշարում։ 24 տարեկանում նա դարձել է այդ փորձարարական մրցույթի ամենաերիտասարդ մասնակիցը։
2004/2005 թվականի ձմռանը հատուկ նրա համար պատրաստված 23 մետր երկարությամբ B&Q/Castorama տրիմարանով նա սահմանել է համաշխարհային ռեկորդ միայնակ շուրջերկրյա ճամփորդությունում՝ 71 օր, 18 րոպե և 33 վայրկյան տևողությամբ։
Ավարտից անմիջապես հետո 2005 թվականի փետրվարին շնորհվել է Բրիտանական Կայսրության շքանշան (DBE)[6], ընդ որում նրան մեծարել են այպես, ինչպես հատուկ էր Ֆրենսիս Դրեյք>ի (1580 թվական) և Ֆրենսիս Չիչեսթերի (1967 թվական) ժամանակներին։
Առագաստային սպորտի միջազգային ֆեդերացիան (World Sailing) ամենամյա կոնֆերենցիայի ժամանակ, որը կայացել է 2007 թվականի նոյեմբերին Պորտուգալիայում, ներառել է նրան ISAF-ի փառքի սրահ[7]։
2008 թվականի մարտին պարգևատրվել է Ֆրանսիայի Պատվո լեգեոնի շքանշանով[8]։ Նրա պատվին է անվանվել 20043 EllenMacArthur աստերոիդը[9]։
2009 թվականի հոկտեմբերին Մաքարթուրը հայտնել է պրոֆեսիոնալ սպորտը թողնելու իր մտադրության և համաշխարհային տնտեսության ռեսուրսների և էներգիայի օգտագործման հարցերի վրա կենտրոնանալու մասին[10]։
2010 թվականին նա ղեկավարել է իր անվան բարեգործական հիմնադրամը[11]։
Գրքեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2002 թվականին Մաքարթուրը լույս է ընծայել «Taking on the World» («Նվաճելով աշխարհը») վերնագրով իր առաջին գիրքը։ 2010 թվականի սեպտեմբերին լույս է ընծայել երկրորդ ինքնակենսագրականը՝ «Full Circle» («Ամբողջական շրջան») վերնագրով։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Encyclopædia Britannica
- ↑ 2,0 2,1 FemBio տվյալների շտեմարան (գերմ.)
- ↑ 3,0 3,1 Babelio (ֆր.) — 2007.
- ↑ Our Amazing Planet Staff (2012 թ․ ապրիլի 30). «8 Unsung Women Explorers». LiveScience.com. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2012 թ․ ապրիլի 30-ին.
- ↑ Павел Игнатьев (апрель 2005). «Ты это можешь...» (PDF). «Катера и яхты», вып. 4(196), 2005. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2017 թ․ հուլիսի 13-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 21-ին.
- ↑ Կաղապար:LondonGazette
- ↑ «Inductees». ISAF Sailing Hall of Fame.
- ↑ Samuel, Henry (2008 թ․ մարտի 18). «Nicolas Sarkozy to honour Ellen MacArthur». The Daily Telegraph. London. Վերցված է 2010 թ․ մայիսի 1-ին.
- ↑ «Архивированная копия». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հոկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2008 թ․ մարտի 19-ին.
- ↑ «Yachtswoman Dame Ellen to retire». BBC News. 2009 թ․ հոկտեմբերի 4. Վերցված է 21 сентября 2016-ին.
- ↑ «About the Ellen MacArthur Foundation». Ellen MacArthur Foundation. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 21 сентября 2016-ին.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]