Զիմինների առանձնատուն Դեգտյարնի նրբանցքում
 | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | տեսարժան վայր, շենք և ճարտարապետական հուշարձան |
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Տեղագրություն | Տվերսկի շրջան |
| Ճարտարապետական ոճ | էկլեկտիկ ճարտարապետություն |
| Հիմնադրված է | 1896 |
| Ժառանգության կարգավիճակ | Ռուսաստանի դաշնային մշակութային ժառանգության օբյեկտ[1] |
 | |
 | |
Զիմինների առանձնատուն Դեգտյարնի նրբանցքում (ռուս.՝ Особняк Зиминых в Дегтярном переулке), տեսարժանություն Մոսկվայում։ Ծխախոտագործ Նիկոլայ Գավրիլովիչ Զիմինի տունը կառուցվել է 1896 թվականին ճարտարապետ Էդմունդ Յուդիցկու նախագծով։ Գտնվում է Դեգտյարնի նրբանցք, շենք № 8 հասցեով։ Մշակութային ժառանգության դաշնային նշանակության օբյեկտ է[2]։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էկլեկտիզմի ոճով երկհարկանի տունը կառուցվել է 1896 թվականին ճարտարապետ Էդմունդ Ստանիսլավովիչ Յուդիցկու նախագծով[3]։ 1913-1914 թվականներին վերակառուցվել է։
1920-ական թվականներին շենքում գտնվում էր Յ. Մ. Սվերդլովի անվան կոմունիստական համալսարանի վարչությունը[4][5][6]։ Մինչև 2015 թվականը շենքը զբաղեցրել է Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսական պետական ինստիտուտի (ՎԳԻԿ) կինոարվեստի գիտահետազոտական ինստիտուտը[4]։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Շենքը ձախից և աջից հարում է երկու եկամտաբեր տներին։ Ճակատը զարդարված է ելունով։ Աջ մասում բնօրինակ պատուհան է լոջիայով և տոսկանական օրդերի սյուներով[4]։ Կենտրոնում, մուտքի վերևում մետաղյա հովար է, որի կողքերին տեղադրված են ջահերի տեսքով լուսատուներ[3]։ Կենտրոնական պատշգամբի վերևում շենքը կառուցելու տարեթիվն է՝ «1896»[7]։
Կառույցը պահպանում է ճակատի XIX դարի դեկորը և ներքին ձևավորման տարրերը։ Լավ պահպանվել է շենքի ներսույթը, մասնավորապես գլխավոր նախասրահը, որի պատերը զարդարում են գեղատեսիլ մեծանկարներ[3]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Указ Президента Российской Федерации № 176 от 20.02.1995
- ↑ «Особняк Зиминых, 1896 г., 1913—1914 гг». Департамент культурного наследия города Москвы. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հունիսի 14-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 12-ին.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Москва: Архитектурный путеводитель / И. Л. Бусева-Давыдова, М. В. Нащокина, М. И. Астафьева-Длугач. — М.: Стройиздат, 1997. — С. 380. — 512 с. — ISBN 5-274-01624-3
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Учёные НИИ Киноискусства не хотят уезжать из особняка Зиминых». Агентство по управлению и использованию памятников истории и культуры. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 12-ին.
- ↑ «Особняк Н. Г. Зимина, г. Москва, Дегтярный переулок д. 8, стр. 3». Городской портал Москвы. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հունիսի 16-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 12-ին.
- ↑ Романюк С. К. Покровка. От Малой Дмитровки в Заяузье. — М.: Центрполиграф, 2015. — С. 14. — 256 с. — ISBN 978-5-227-05723-5.
- ↑ Романюк С. К. Переулки старой Москвы. — М.: ЗАО Издательство Центрполиграф, 2013. — С. 643. — ISBN 978-5-227-04274-3
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Вадим Разумов (2014 թ․ մայիսի 4). «Особняк Н.Г.Зимина, г. Москва, Дегтярный переулок д.8, стр.3». deadokey.livejournal.com. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 16-ին.