1924 թվականինին ավարտել է Մոսկվայի 2-րդ համալսարանի բժշկական ֆակուլտետը։ 1924 թվականից ձեռնամուխ է եղել ՀՍՍՀ մի շարք քաղաքների ու շրջանների բժշկական հիմնարկներում ռենտգենաբանության բաժանմունքների, ռենտգենախտորոշման և ռենտգենաբուժության կաբինետների կազմակերպմանը։ 1958-1977 թվականներին եղել է բժիշկների կատարելագործման ինստիտուտի ռենտգենաբանության ամբիոնի վարիչ։ Գիտական աշխատանքները վերաբերում են կմախքի ոսկրերի և ոսկրահոդային ապարատի ախտահարումների ռենտգենախտորոշմանը և ռենտգենաբանության ժամանակակից խնդիրներին։ Մովսիսյանը լուսաբանել է վերջույթների ոսկրերի սնուցողական փոփոխությունների ծագումն ու ընթացքը և ձևակերպել այդ պրոցեսների զարգացման օրինաչափությունները։ Ըզբաղվել է նաև մի շարքյ հիվանդությունների (ուռուցքներ, տուբերկուլոզ, ճառագայթային հիվանդություն, օրգանների էխինոկոկոզ և այլն) ռենտգենախտորոշման հարցերով։ Մովսիսյանը եղել է ՀԽՍՀ առողջապահության մինիստրության գլխավոր ռենտգենոլոգը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 43)։