Երեմ Ստեփանյան

Երեմ Ստեփանյան;
Ծնվել է	ապրիլի 28, 1927
Մահացել է	1986
Քաղաքացիություն	Հայկական ԽՍՀ
Մասնագիտություն	կինոգետ
Աշխատավայր	Հայֆիլմ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և Հայաստանի Հանրապետության մշակույթի վաստակավոր գործիչ
Անդամություն	ԽՍՀՄ կինեմատոգրաֆիստների միություն և ԽՍՀՄ ժուռնալիստների միություն

Երեմ Ավանեսի Ստեփանյան (ապրիլի 28, 1927(1927-04-28) - 1986), Հայաստանի մշակույթի վաստակավոր գործիչ, Համո Բեկնազարյանի անվան «Հայֆիլմ» կինոստուդիայի տնօրեն^[1]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երեմ Ստեփանյանը ծնվել է 1927 թվականին։ Իր աշխատանքային գործունեությունը սկսել է 14 տարեկանում որպես կինոմեխանիկ և մինչև կյանքի վերջ աշխատել է կինոյի համակարգում։ Ավարտել է Սովետական Միության Կոմկուսի Կենտկոմին կից բարձրագույն կուսակցական դպրոցը^[2]։

Ստեփանյանն աշխատել է Երևանի քաղսովետի կինոֆիկացիայի վարչության պետ, Հայաստանի Պետկինոյի կինոֆիկացիայի և կինոպրոկատի վարչության պետ, Համո Բեկնազարյանի անվան «Հայֆիլմ» կինոստուդիայի տնօրեն^[1]։ Եղել է Խորհրդային Միության կինեմատոգրաֆիստների և Ժուռնալիստների միությունների անդամ։

Երեմ Ստեփանայնը հեղինակ է ավելի քան 400 հոդվածների և հրապարակումների Համամիութենական և Հանրապետական մամուլում, հեղինակ է էկրանավորված վավերագրական ֆիլմերի՝ «Ճանապարհորդություն դեպի Արզրում», «Էկրանին նվիրված կյանք», «Պատմական համագումարին»^[1]։

Երեմ Ստեփանյանն ակտիվ մասնակցություն է ունեցել Մոսկվայում միջազգային կինոփառատոնների կազմակերպմանն ու անցկացմանը, մասնակցել է Սան Ֆրանցիսկոյի (1967), Կաննի (1969), Օբերհաուզենի (1972) միջազգային կինոփառատոներին, Իտալիայում կայացած «Կինոյի և հեռուստատեսության հիմնախնդիրները» համաժողովին (1981)։ Եղել է Բռնոյի կինոֆորումի ժյուրիի նախագահ (1972)։ Երեմ Ստեփանյանը ընտրվել է Երևանի քաղսովետի և պատգամավորների շրջանային խորհուրդների պատգամավոր, Կոմկուսի շրջանային կոմիտեների անդամ։

Պարգևատրվել է «Պատվո Նշան» շքանշանով, ԽՍՀՄ մեդալներով, Հայաստանի Գերագույն խորհրդի նախագահության պատվոգրերով^[3]^[4]^[5]։ 1967 թվականին արժանացել է «Հայաստանի մշակույթի վաստակավոր գործիչ» պատվավոր կոչման^[6]։

Երեմ Ստեփանայնը մահացել է 1986 թվականին 58 տարեկան հասակում^[1]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Степанян, Ерем (2002). Мысли Вскользь. Ереван.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
↑ «Երեկոյան Երևան» թերթ, Կենսագրական, 02 հունվարի, 1986
↑ ՍՍՀՄ Գերագույն խորհրդի նախագահության հրամանագիր, 9 սեպտեմբերի, 1971, «Պատվո նշան», շքանշան
↑ ՀՍՍՀ Գերագույն խորհրդի նախագահության հրամանագրեր, 29 հունվարի, 1966 և 06 մայիսի, 1977, Գերագույն խորհրդի նախագահության պատվոգրեր
↑ ՍՍՀՄ Գերագույն խորհրդի նախագահության հրամանագիր, 04 նեյեմբերի, 1967, «Աշխատանքային արիության համար» մեդալ
↑ ՀՍՍՀ Գերագույն խորհրդի նախագահության հրամանագիր, 31 սեպտեմբերի, 1967, Հայաստանի Կուլտուրայի վաստակավոր գործչի կոչում

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

"Голос Армении" газета, "На своем месте", апрель, 2002

[Ерем_Степанян-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Степанян, Ерем (2002). Мысли Вскользь. Ереван.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)

[2] «Երեկոյան Երևան» թերթ, Կենսագրական, 02 հունվարի, 1986

[3] ՍՍՀՄ Գերագույն խորհրդի նախագահության հրամանագիր, 9 սեպտեմբերի, 1971, «Պատվո նշան», շքանշան

[4] ՀՍՍՀ Գերագույն խորհրդի նախագահության հրամանագրեր, 29 հունվարի, 1966 և 06 մայիսի, 1977, Գերագույն խորհրդի նախագահության պատվոգրեր

[5] ՍՍՀՄ Գերագույն խորհրդի նախագահության հրամանագիր, 04 նեյեմբերի, 1967, «Աշխատանքային արիության համար» մեդալ

[6] ՀՍՍՀ Գերագույն խորհրդի նախագահության հրամանագիր, 31 սեպտեմբերի, 1967, Հայաստանի Կուլտուրայի վաստակավոր գործչի կոչում

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]