Եվգենի Ալեքսանդրով

Եվգենի Ալեքսանդրով
նոյեմբերի 25, 1888 - հոկտեմբերի 22, 1953 (64 տարեկան)
Մահվան վայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Դոնսկոե գերեզմանատուն
Զորատեսակ	ինժեներական զորքեր
Կոչում	գեներալ-մայոր
Մարտեր/; պատերազմներ	Առաջին համաշխարհային պատերազմ, Հայրենական մեծ պատերազմ և Ռուսաստանի քաղաքացիական պատերազմ
Կրթություն	Վ. Կույբիշևի անվան ռազմաինժեներական ակադեմիա
Պարգևներ	և

Եվգենի Ալեքսանդրով (ռուս.՝ Евгений Владимирович Александров, նոյեմբերի 25, 1888(1888-11-25) - հոկտեմբերի 22, 1953(1953-10-22), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային ռուս ռազմական ինժեներ, Խորհրդային Բանակի գեներալ-մայոր, երեք պատերազմների վետերան։

Կենսագրություն

Եվգենի Վլադիմիրովիչ Ալեքսանդրովը ծնվել է 1888 թվականի նոյեմբերի 25-ին։ Առաջին համաշխարհային պատերազմը դիմավորում է որպես Նիկոլաևյան ինժեներական ակադեմիայի ուսանող։ Ուսումը չավարտած Ալեքսանդրովը կամավոր մեկնում է ռազմաճակատ։ Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո կամավոր մեկնում է ծառայության Բանվորա-գյուղացիական Կարմիր բանակ։ 1918 թվականին ավարտում է Բանվորա-գյուղացիական Կարմիր բանակի Ռազմա-ինժեներական ակադեմիան և մասնակցում Քաղաքացիական պատերազմին^[1]։

Պատերազմի ավարտից հետո կատարում է դասախոսական աշխատանք Բանվորա-գյուղացիական Կարմիր բանակի Ռազմա-ինժեներական ակադեմիայում (ներկայումս Ռուսաստանի Դաշնության Զինված Ուժերի համաբանակային ակադեմիայի Ռազմական ինստիտուտ)։ 1936 թվականի փետրվարի 17-ին Ալեքսանդրովին շնորհվում է բրիգադի ինժեների զինվորական կոչում^[1]։

Ակադեմիայի ինժեներական զորքերի տակտիկայի ամբիոնի ստեղծումից հետո 1942 թվականի մարտին Ալեքսանդրովը նշանակվում է նրա առաջին վարիչ։ 1943 թվականի հունվարի 27-ին նրան շնորհվում է ինժեներական զորքերի գեներալ-մայորի զինվորական կոչում։ Պաշտպանել է դոկտորական ատենախոսություն և ստացել պրոֆեսորի կոչում^[1]։ Համարվել է խոշոր մասնագետներից մեկը, մարտական գործողությունների և օպերացիաների ինժեներական ապահովման բնագավառում։ Նրա գիտական աշխատանքներում քննարկվում է ինժեներական զորքերի և ինժեներական ստորաբաժանումների` դիվիզիաների և կորպուսների ղեկավարների մարտական գործողությունների մեթոդիկան թշնամու պաշտպանության ինժեներական հետախուզության իրականացման ընթացքում։ Հետպատերազմյան ժամանակաշրջանում Ալեքսանդրովը ղեկավարել է Ռազմա-ինժեներական ակադեմիայի պատմության և ռազմական արվեստի ամբիոնը։ Մահացել է 1953 թվականի հոկտեմբերի 22-ին, թաղված է Մոսկվայում Դոնի գերեզմանատանը^[1]։

Պարգևներ

Պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով, Կարմիր Դրոշի 2 շքանշաններով, Կարմիր Աստղի շքանշանով և մի շարք մեդալներով^[1]^[2]։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 «Александров Евгений Владимирович» (ռուսերեն). [1]. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 11-ին. {{cite web}}: External link in |publisher= (օգնություն)
↑ «Наградной лист». Подвиг народа. Վերցված է 2016 թ․ նոյեմբերի 2-ին.

[аев-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 «Александров Евгений Владимирович» (ռուսերեն). [1]. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 11-ին. {{cite web}}: External link in |publisher= (օգնություն)

[2] «Наградной лист». Подвиг народа. Վերցված է 2016 թ․ նոյեմբերի 2-ին.

[1]

[2]