Jump to content

Դարյա Ուրսուլյակ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դարյա Ուրսուլյակ
Ծնվել էապրիլի 2, 1989(1989-04-02) (35 տարեկան)
ԾննդավայրՄոսկվա, ԽՍՀՄ
ԿրթությունԲորիս Շչուկինի անվան թատերական ինստիտուտ
Քաղաքացիություն Ռուսաստան
Մասնագիտությունդերասանուհի

Դարյա Սերգեևնա Ուրսուլյակ (ռուս.՝ Дарья Сергеевна Урсуляк, ապրիլի 2, 1989(1989-04-02), Մոսկվա, ԽՍՀՄ[1]), կինոյի և թատրոնի ռուս դերասանուհի։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դարյա Ուրսուլյակը ծնվել է Մոսկվայում 1989 թվականի ապրիլի 2-ին կինոռեժիսոր Սերգեյ Ուրսուլյակի (ծնվ.՝ 10 հունիսի, 1958) և դերասանուհի Լիկա Նիֆոնտովայի (ծնվ.՝ 5 մարտի, 1963) ընտանիքում։ Ունի մեկ քույր (իր հոր առաջին ամուսնությունից)՝ դերասանուհի Ալեքսանդրա Ուրսուլյակը (ծնվ.՝ 4 փետրվարի, 1983)։

2006-2010 թվականներին սովորել է Ռուսաստանի պետական հումանիտար համալսարանի պատմաբանասիրական ֆակուլտետում[2]։

2010-2014 թվականներին սովորել է Բորիս Շչուկինի անվան թատերական ինստիտուտում (կուրսի գեղարվեստական ղեկավար՝ Վ.Վ. Իվանով)[2]։ Ուսանողական տարիներին Մաշենկայի դերում հանդես է եկել Ե. Վախթանգովի անվան պետական ակադեմիական թատրոնի «Օկայոմովի օրերը» ներկայացման մեջ (խորհրդային դրամատուրգ Ալեքսանդր Աֆինոգենովի «Մաշենկա» պիեսի հիման վրա), որը բեմադրել էր ռեժիսոր Ռոդիոն Օվչիննիկովը[1][3]։

2013 թվականին սկսել է աշխատել Արկադի Ռայկինի անվան «Սատիրիկոն» թատրոնում[2]։

Ընտանիք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնացած է եղել դերասան Կոնստանտին Բելոշապկայի հետ։ Դուստրը՝ Ուլյանան, ծնվել է 2016 թվականի սեպտեմբերին։

Արվեստ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դերեր թատրոնում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ե․ Վախթանգովի անվան թատրոն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 2013 – «Օկայոմովի օրերը», խորհրդային դրամատուրգ Ալեքսանդր Աֆինոգենովի «Մաշենկա» պիեսի մոտիվներով (ռեժիսոր՝ Ռոդիոն Օվչիննիկով) – Մաշենկա, Պյոտր Միխայլովիչ Օկայոմովի թոռնուհին[1][3][4]։

Արկադի Ռայկինի անվան «Սատիրիկոն» թատրոն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Սատիրիկոն» թատրոնում Դարյա Ուրսուլյակն սկսել է աշխատել 2013 թվականին[2]։

  • 2013 – «Ռոմեո և Ջուլիետ», Շեքսպիր (ռեժիսոր՝ Կոնստանտին Ռայկին) – Ջուլիետ, Կապուլետի դուստրը[5].
  • 2013 – «Ճայը», ըստ Անտոն Չեխովի պիեսի (ռեժիսոր՝ Յուրի Բուտուսով) – Մաշա, Իլյա Աֆանասևիչ Շամրաևի դուստրը / Նինա Միխայլովնա Զարեչնայա, երիտասարդ աղջիկ, հարուստ կալվածատիրոջ դուստր[6].
  • 2014 – «Game over», ըստ Ալեքսեյ Արբուզովի «Դաժան խաղեր» պիեսի (ռեժիսոր՝ Ելենա Բուտենկո-Ռայկինա) – Նելյա, որը ժամանել է Մոսկվա[7].
  • 2014 – «Միձեռնանին Սպոկանից», ըստ Մարտին Մակդոնախի պիեսի («A Behanding in Spokane») (ռեժիսոր՝ Կոնստանտին Ռայկին) – Մերիլին[8].
  • 2015 – «Մարդը ռեստորանից», ըստ Իվան Շմելյովի համանուն վիպակի (ռեժիսոր՝ Եգոր Պերեգուդով) – Նատաշա, Սկորոխոդովի դուստրը[9]
  • 2016 – Արքայադուստր Իվոննա – Ազգերի թատրոն

Ֆիլմագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարի Հայերեն անվանում Բնօրինակ անվանում Դեր
1998 ֆ Շարադրության Հաղթանակի օրվա մասին Сочинение ко Дню Победы Սանյայի ու Սաշայի թոռան թոռնուհին
2014 ֆ Մեղավորը Грешник Յուլյա Նիկիտինա, Պավելի դուստրը
2014 ֆ Музаика (ֆիլմ-ներկայացում)
2014 ֆ Ոչ պատահական հանդիպում Неслучайная встреча Ելիզավետա, Մարգարիտայի քույրը
2014 ֆ Հրաշագործը Чудотворец Ալինա Վոլինա
2015 ֆ Խաղաղ Դոն Тихий Дон Նատալյա Կորշունովա (այնուհետև՝ Մելեխովա), Գրիգորի Մելեխովի օրինական կինը[10][11][12]
2016 ֆ Տրվում է վարձով տուն բոլոր անհարմարություններով Сдаётся дом со всеми неудобствами Նատալյա, Բորիսի կինը
2017 ֆ Անվտանգություն Безопасность Վերա, Ցարյովի կինը
2018 ֆ Զինվորիկը Солдатик Կատյա, բուժքույր
2018 ֆ Գուրզուֆ Гурзуф Ռեգինա Մորոզովա
2018 ֆ Ոչ ոք չի իմանա Никто не узнает Օլգա
2019 ֆ Գոդունով Годунов Քսենյա Գոդունովա
2019 ֆ Дылды Իրինա Կոնստանտինովնա Շևչենկո
2019 ֆ Վրեժի բանաձև Формула мести Ագլայա
2020 ֆ Мир! Дружба! Жвачка! Տանյա
2020 ֆ Փակ սեզոն Закрытый сезон Կատյա
2020 ֆ Подольские курсанты Լիզա Ալյոշկինա
2021 ֆ Сын - Александра
2021 ֆ Ինչ-որ մեկը տեսե՞լ է իմ աղջկան Кто-нибудь видел мою девчонку? Կատյա
2021 ֆ Дылды-2 Իրինա Կոնստանտինովնա Շևչենկո
2021 ֆ Գերմանացիները Немцы Ուլյանա Լենինա
2021 ֆ Ձերդ արժանապատվություն Ваша честь Դինա Մինաևա
2021 ֆ Знахарь. Одержимость Նատալյա
2021 ֆ Խխունջների վազքը Бег улиток Մարինա Սամոյլովա
2022 ֆ Ոչ ոք չի իմանա Никто не узнает Օլգա
2022 ֆ Дылды-3 Իրինա Կոնստանտինովնա Շևչենկո
2022 ֆ Նկարիչը Художник Սվետլանա Ակիմովա, գրադարանավար

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Персоналии. Дарья Урсуляк. Биография. Фильмография. Արխիվացված 2020-10-17 Wayback Machine Государственный интернет-канал «Россия» // russia.tv
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Труппа театра. Урсуляк Дарья Сергеевна. Краткая биография, роли в театре. Արխիվացված 2015-12-08 Wayback Machine Официальный сайт театра «Сатирикон» имени Аркадия Райкина // satirikon.ru
  3. ↑ 3,0 3,1 Труппа театра. Дарья Урсуляк. Краткая биография, роли в театре, фильмография. Արխիվացված 2015-12-08 Wayback Machine Официальный сайт Государственного академического театра имени Е. Вахтангова // vakhtangov.ru
  4. ↑ Спектакль «Окаёмовы дни» по мотивам пьесы «Машенька» Александра Афиногенова. Премьера спектакля состоялась 10 мая 2013 года. Արխիվացված 2020-08-06 Wayback Machine Официальный сайт Государственного академического театра имени Е. Вахтангова // vakhtangov.ru
  5. ↑ Спектакль «Ромео и Джульетта» по одноимённой пьесе Уильяма Шекспира. Премьера спектакля состоялась 13 октября 2012 года. Արխիվացված 2015-12-08 Wayback Machine Официальный сайт Театра «Сатирикон» имени Аркадия Райкина // satirikon.ru
  6. ↑ Спектакль «Чайка» по одноимённой пьесе А. П. Чехова. Премьера спектакля состоялась 15 апреля 2011 года. Արխիվացված 2015-12-08 Wayback Machine Официальный сайт Театра «Сатирикон» имени Аркадия Райкина // satirikon.ru
  7. ↑ Спектакль «Game over» по пьесе «Жестокие игры» Алексея Арбузова. Премьера спектакля состоялась 3 апреля 2014 года. Արխիվացված 2015-12-08 Wayback Machine Официальный сайт Театра «Сатирикон» имени Аркадия Райкина // satirikon.ru
  8. ↑ Спектакль «Однорукий из Спокана» по одноимённой пьесе Мартина Макдонаха. Премьера состоялась 4 октября 2014 года. Արխիվացված 2015-12-08 Wayback Machine Официальный сайт Театра «Сатирикон» имени Аркадия Райкина // satirikon.ru
  9. ↑ Спектакль «Человек из ресторана» по одноимённой повести Ивана Шмелёва. Премьера состоялась 21 октября 2015 года. Արխիվացված 2015-12-08 Wayback Machine Официальный сайт Театра «Сатирикон» имени Аркадия Райкина // satirikon.ru
  10. ↑ Анастасия Рогова. «Блокбастер о казаках и революции». Сергей Урсуляк не стал снимать ремейк легендарного фильма Сергея Герасимова и сделал в своём «Тихом Доне» акцент на трагедии Гражданской войны Արխիվացված է Մարտ 9, 2017 Wayback Machine-ի միջոցով: // Известия, 29 ноября 2015 г.
  11. ↑ Павел Басинский. «Этот прекрасный Дон». На канале «Россия 1» показали первые серии фильма по роману Михаила Шолохова Արխիվացված է Հունիս 9, 2021 Wayback Machine-ի միջոցով: // Российская газета, 30 ноября 2015 г.
  12. ↑ Марина Зельцер. Сергей Урсуляк: «„Тихий Дон“ всегда актуален. В нашей стране его можно ставить каждый год, и он всё равно будет актуален, больше или меньше…» Արխիվացված է Նոյեմբեր 30, 2015 Wayback Machine-ի միջոցով: // Regnum, 26 ноября 2015 г.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Դարյա_Ուրսուլյակ&oldid=9093121» էջից