Գեղամ Սնապյան

Ստեղծել հղումը
Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գեղամ Սնապյան
Ծնվել էմայիսի 9, 1941(1941-05-09)
ԾննդավայրՎերին Փշափի
Մահացել էհունվարի 16, 2012(2012-01-16) (70 տարեկան)
Մահվան վայրԵրևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
Գիտական աստիճանգյուղատնտեսական գիտությունների դոկտոր (1990)
Մասնագիտությունճարտարագետ-տեխնոլոգ
ԱշխատավայրՀՀ գյուղատնտեսության նախարարության խաղողապտղագինեգործության գիտական կենտրոն
ԱմուսինՏատյանա Մկրտչյան
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԺՏՆՑ ոսկե մեդալ

Գեղամ Գարեգինի Սնապյան (մայիսի 9, 1941(1941-05-09), Վերին Փշափի - հունվարի 16, 2012(2012-01-16), Երևան, Հայաստան), հայ ճարտարագետ-տեխնոլոգ։ Գյուղատնտեսական գիտությունների դոկտոր (1990), պրոֆեսոր (2002): Խաղողագործության և գինեգործության միջազգային ակադեմիայի թղթակից անդամ (1993):

Տատյանա Մկրտչյանի ամուսինը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գեղամ Սնապյանը ծնվել է 1941 թվականի մայիսի 19-ին Վերին Պշապի (Աբխազիայի Գուլրիպշի շրջան) գյուղում։ 1968 թվականին ավարտել է Վրաստանի մերձարևադարձային տնտեսության ինստիտուտը։ 1969-1993 թվականներին աշխատել է ՀՀ գյուղատնտեսության նախարարության Խաղողագործության, գինեգործության և պտղաբուծության գիտահետազոտական ինստիտուտի պտուղների պահպանման, չորացման և արդյունաբերական վերամշակման բաժնում (1979-1993 թվականներին՝ վարիչ), 1993 թվականից՝ «Նարեկ» գիտահետազոտական ընկերության պարենային հումքի պահպանման և վերամշակման տեխնոլոգիայի լաբորատորիայի վարիչ[1]։

Աշխատանքները վերաբերում են սննդամթերքների պահպանման և վերամշակման, կենսաքիմիայի և տեխնոլոգիայի խնդիրներին։ Հեղինակ է «Պտուղների և բանջարեղենի սառնարանային տեխնոլոգիան» (2001) ուսումնական ձեռնարկի։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • ԽՍՀՄ ԺՏՆՑ ոսկե մեդալ (1981)

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Վարդուկը» (Համշենցու ոդիսականը, Օրդու-Մարսել-Երևան-Արցախ)։ Հոդվածներ, պատմվածքներ, «Հեղինակային հրատարակություն», 2006[2]։
  • Պտուղների և բանջարեղենի սառնարանային տեխնոլոգիան, Երևան, «Ասողիկ», 2001[3]։
  • Պտուղբանջարեղենի չորացումը (Տեխնիկայի և տեխնոլոգիայի հիմունքները, արևային չորացում), Երևան, Ա. հ, 1999[4]։
  • Պտուղների և խաղողի պահպանումը, Երևան, Հայաստան, 1986։
  • Խաղողը որպես սննդի աղբյուր։ Մելքոնյան, Արտյոմ Սերգեյի։ Երևան, «Հայաստան», 1986, 56 էջ[5]։
  • Хранение плодов в Италии, Ереван, Айастан, 1980. - 99 с.

Աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Оптимальные условия формирования качества плодов как основа рациональной послеуборочной технологии: диссертация доктора сельскохозяйственных наук: 06.01.07; 05.18.03 / НИИ виноградарства, виноделия и плодоводства. - Ереван, 1989. - 443 с.: ил.[6]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007, էջ 481։
  2. ↑ Սնապյան, Գեղամ Գարեգինի (2006). «Վարդուկը»։ (Համշենցու ոդիսականը, Օրդու-Մարսել-Երևան-Արցախ)։ Հոդվածներ, պատմվածքներ. Երևան: Հեղինակային հրատարակություն. ISBN 9789993046622.
  3. ↑ Սնապյան, Գեղամ Գարեգինի (2001). Պտուղների եւ բանջարեղենի սառնարանային տեխնոլոգիան. Ասողիկ. ISBN 9789993074434.
  4. ↑ Սնապյան, Գեղամ Գարեգինի (1999). Պտուղբանջարեղենի չորացումը։ Տեխնիկայի և տեխնոլոգիայի հիմունքները, արևային չորացում. Երևան: Ա. հ.
  5. ↑ Մելքոնյան, Արտյոմ Սերգեյի; Սնապյան, Գեղամ Գարեգինի; Աղաջանյան, Ժ Գ (1986). Ղազանչյան, Հ Հ (ed.). Խաղողը որպես սննդի աղբյուր. Երևան: Հայաստան.
  6. ↑ «Снапян, Гегам Гарегинович - Оптимальные условия формирования качества плодов как основа рациональной послеуборочной технологии : диссертация ... доктора сельскохозяйственных наук : 06.01.07; 05.18.03 - Search RSL». search.rsl.ru. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 14-ին.
Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գեղամ Սնապյան» հոդվածին։
ՀԳՀԳ: 11931
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Գեղամ_Սնապյան&oldid=9546262» էջից