Ծնվել է համեմատաբար ապահովված ընտանիքում։ 1897 թվականին դարձել է Չեխոսլովակիայի սոցիալ-դեմոկրատական բանվորական կուսակցության անդամ։ 1906-1918 թվականներին խմբագրել է կուսակցության կենտրոնական օրգան «Պրավո լիդու» թերթը։ 1909 թվականին ընտրվել է սոցիալ-դեմոկրատական բանվորական կուսակցության ԿԳԿ-ի, 1911-1917 թվականներին՝ ԿԳԿ-ի նախագահության անդամ, 1914-1917 թվականներին՝ նախագահ։ 1911-1918 թվականներին եղել է սոցիալ-դեմոկրատական բանվորական կուսակցության կողմից ավստրիական ռայխսրատի դեպուտատ։ ՉեխոսլովակիայիումՀոկտեմբերյան համընդհանուր քաղաքական գործադուլի (1918 թ.) կազմակերպիչներից։ 1919 թվականին դարձել է սոցիալ-դեմոկրատական բանվորական կուսակցության հեղափոխական թևի (այսպես կոչված մարքսիստական ձախի) ղեկավարներից։ 1920 թվականին եղել է Խորհրդային Ռուսաստանում, հանդիպել Վլադիմիր Լենինին։ Եղել է Չեխոսլովակիայի կոմունիստական կուսակցության (ՉԿԿ) հիմնադիրներից։ 1921-1929 թվականներին և 1936 թվականից ՉԿԿ ԿԿ անդամ։ ՉԿԿ-ի կողմից ընտրվել է Չեխոսլովակիայի ժողովրդական ժողովի դեպուտատ (1920-1929 թթ.), Ազգային ժողովի սենատոր (1935-1938 թթ.)։ 1922-1935 թվականներին եղել է Կոմինտերնի ԳԿ-ի և նրա նախագահության անդամ։ 1935 թվականին դարձել է Կոմինտերնի ինտերնացիոնալ վերահսկիչ հանձնաժողովի անդամ։ 1938 թվականին ՉԿԿ ԿԿ-ի որոշմամբ մեկնել է Մոսկվա, աշխատել ՉԿԿ ղեկավար կենտրոնում, Կոմինտերնում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 526)։