Բանսկո
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Բանսկո (այլ կիրառումներ)
| Քաղաք | |||
|---|---|---|---|
| Բանսկո | |||
| Банско | |||
| |||
 | |||
| Երկիր |  Բուլղարիա | ||
| Մարզ | Բլագոևգրադի մարզ | ||
| Համայնք | Բանսկոյի համայնք | ||
| ԲԾՄ | 925 մ | ||
| Բնակչություն | 9254 մարդ (2016) | ||
| Ժամային գոտի | UTC+2 | ||
| Հեռախոսային կոդ | (+359) 7443 | ||
| Փոստային դասիչ | 2770 | ||
| Պաշտոնական կայք | bansko.bg | ||
| |||
Բանսկո, քաղաք Բուլղարիայի հարավ-արևմուտքում, Բլագոևգրադի մարզում։ Բնակչությունը՝ 9254 մարդ (2016 թվականի մարտի 15-ի դրությամբ)[1]։
Բարձրությունը 936 մ է ծովի մակերևույթից, Պիրինյան լեռների ստորոտում։ Ունի երկաթուղային կայարան։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիմնադրման թվականն անհայտ է, բայց հայտնի է, որ այստեղ առկա էր բնակավայր ուշ Հռոմեական կայսրության ժամանակաշրջանում։
1868 թվականին Բանսկոյում հիմնվեց առաջին բողոքական համայնքը Բուլղարաիյում։
Մինչև 1912 թվականը Բանսկոն մտել է Օսմանյան կայսրության կազմի մեջ։ Այն ունեցել է սուլթանի կողմից տրված ինքնուրույնություն և կառավարվել է ավագանու կողմից, մինչդեռ դատական իշխանությունը պատկանում էր Ռազլոգ քաղաքի թուրք դատավորին։ Բանսկոն 1912 թվականի Առաջին Բալկանյան պատերազմից հետո մտել է անկախ Բուլղարիայի մեջ։
Տեսարժան վայրերը, հայտնի մարդիկ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լավ պահպատվել են XVII - XIX դարերի քաղաքացիական շինությունները։ Քաղաքի կենտրոնում՝ Սուրբ Երրորդության եկեղեցին (1835)։
Բանսկոյում են ծնվել բուլղար պոետ Նիկոլա Վացպարովը և բուլղարական լուսավորիչ Պաիսիոս Խիլենդարսկին։ Աշխանում է Նիլոլա Վացպարովի տուն-թանգարանը, ինչպես նաև պատմական թանգարանը։
Ծանոթագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Официальная статистика населения (բուլղ.)