Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)
Ացետանիլիդ, անտիֆեբրին, քացախաթթվի անիիդ, C6H5NHCOCH3, անգույն բյուրեղական օրգանական նյութ[2]։ Հալման ջերմաստիճանը՝ 114,2 °C, եռմանը՝ 303,8 °C։ Լուծվում է օրգանական լուծիչներում և տաք ջրում[3]։ Ացետանիլիդը սինթետիկ եղանակով ստացված առաջին դեղանյութն է (1886), ունի ցավազրկող և ջերմությունն իջեցնող հատկություն։ Ստացվում է անիլինը ացետիլացնելով։ Ռեակցունակ է՝ նիտրվում, հալոգենացվում, ալկիլացվում և ացիվում է։ Ացետանիլիդի մոլեկուլում ազոտային միացած ջրածնի ատոմը կարող է տեղակալվել նատրիումով։ Ացետանիլիդը թթուների և հիմքերի հետ տաքացնելիս քայքայվում է՝ առաջացնելով անիլին և քացախաթթու։
Ացետանիլիդը օգտագործվում է ներկեր և սուլֆամիդային դեղանյութեր ստանալու համար։ Ացենտանիլիդը ծառայում է որպես այլ օրգանական կիսաարտադրանքների սինթեզման, ներկերի և դեղերի արտադրության սկզբնական միացություն (օրինակ՝ սուլֆանիլամիդային դեղերում)։ Ինչպես նաև այն կիրառվում է ջրածնի պերօքսիդի կայունացման համար[4]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 158)։
