Ատոմ Անձևացի (ծ. և մ. թթ. անհայտ), 9-10-րդ դարերի քաղաքական գործիչ, մատենագիր։ ԱրծրունիներիԳուրգեն իշխանի կրտսեր որդին։ Եպիսկոպոս է ձեռնադրվել կյանքի վերջին տարիներին՝ 938 թվականից հետո։ Մտահոգված կենտրոնաձիգ պետության անվտանգությամբ՝ գործունորեն մասնակցել է երկրի ռազմաքաղաքական կյանքին։ Մանազկերտի Կայսիկ ամիրայի ապստամբությունը ճնշելիս իր զորքով օգնության է հասել Հայոց Սմբատ արքային (902)։ Սատարել է ՎասպուրականիԳագիկ Արծրունի արքային (914)` վանելով արաբ բռնակալ, Ատրպատականի Յուսուֆ ամիրայի հարձակումը։ Աչքի է ընկել նաև մշակութային գործունեությամբ։
Ատոմ Անձևացու և նրա հոր պատվերով են ընդօրինակվել Կյուրեղ Երուսաղեմացու «Կոչումն ընծայութեան» աշխատությունն ու Եղիշեի Պատմությունը։ Նրա հանձնարարությամբ են գրվել Արամի, Արտավազդ Մազազունու և Թովմա քահանայի աստվածաբանական թղթերն ու լուծմունքները։ Ատոմ Անձևացու գրչին է պատկանում Հովհաննես Մկրտչին ձոնված մի ներբող, որը շարադրվել է, հավանաբար, 940-ական թթ.։ Ներբողում արևելաքրիստոնեական մեկնաբանական հարուստ փորձի հիման վրա տրվում է Հովհաննես Մկրտչի անձի և գործունեության տեսական-աստվածաμան. համակողմանի վերլուծությունը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատված վերցված է Քրիստոնյա Հայաստան հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո:
