Ապահունիներ

Ապահունիներ, հայ նախարարական տոհմ Հին Հայաստանի Ապահունիք գավառում։ Ուրարտական արձանագրություններում հիշատակվում են «Աբայենի» անունով։ Մովսես Խորենացին Ապահունիներին համարում է Հայկից սերված, որոնց նախարարական իրավունքը հաստատել է ավանդական Վաղարշակ թագավորը։ Ապահունիները ներկայացրած զորաքանակը 1000 ձիավոր էր։ Նրանք այն սակավաթիվ նախարարություններից էին, որոնք արքունիքում զբաղեցնում էին երկու բարձ։ Մեծ Հայքում քրիստոնեության հաստատումից հետո Ապահունիները ունեին առանձին եպիսկոպոսություն։ Ապահունիները, ի դեմս Մանեճ իշխանի, Վարդանանց պատերազմում գործակցում էին Վասակ Սյունուն։ Սեբեոսը Ապահունիներից հիշատակում է Մանվել, Արտավազդ, Վստամ և Հմայակ իշխաններին, որոնք VI դ. վերջերին պարսկական բանակում կռվում էին քուշանների դեմ։ VI դարից հետո, մի շարք նախարարությունների նման, Ապահունիների քաղաքական դերը Մեծ Հայքում նվազեց։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։