Ալեքսանդր Խրիստոֆորովի հավերժական կյանքը
 | |
|---|---|
 | |
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Ժանր | կինոկատակերգություն |
| Թվական | 2018 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Պրոդյուսեր | Ալեքսեյ Գուսկով |
| Սցենարի հեղինակ | Ալեքսեյ Գուսկով |
| Դերակատարներ | Ալեքսեյ Գուսկով, Օքսանա Ֆանդերա, Տիմոֆեյ Տրիբունցև, Իգոր Ուգոլնիկով և Ռոման Կուրցին |
| Օպերատոր | Արթուր Գիմպել |
| Տևողություն | 104 րոպե |
| Շահույթ | 196 964 $ |
«Ալեքսանդր Խրիստոֆորովի հավերժական կյանքը» (ռուս.՝ «Вечная жизнь Александра Христофорова»), ռեժիսոր Եվգենի Շելյակինի ռուսական կատակերգական ֆիլմը։ Պրեմիերան Ռուսաստանում տեղի է ունեցել 2018 թվականի հոկտեմբերի 18-ին[1][2][3][4][5]։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ալեքսանդր Իվանովիչ Խրիստոֆորովը՝ նախկին թատերական դերասան, որը աշխատում է առողջարանային քաղաքում որպես անիմատոր (Ալեքսեյ Գուսկով), վաղուց գիտի, որ անհույս հիվանդ է։ Գիշերները նա տեսնում է մղձավանջներ՝ իր հուղարկավորության տեսարաններ, որտեղ ոչ ոք չի ցանկանում բարի խոսք ասել «հանդիսության մեղավորի» մասին։
Նրա գործընկեր դերասանը որն իրեն գտել է «Բուժողի» դերում (Ստանիսլավ Լյուբշին), նրան ինչ-որ շիշ է տալիս։ Դա թափանցիկ հեղուկ է, որը շատ նման է անմահության թրմախառնուրդի կամ «կենդանի ջրի», «մի բան է, որը դեռ հայտնի չէ բժշկությանը»։ Թերահավատ Խրիստոֆորովը հեշտությամբ բաժանվում է տարօրինակ թուրմից՝ փորձելով օգնել հազիվ ծանոթ աղջկան (Պոլինա Պուշկարուկ)։ Բառացիորեն մի քանի վայրկյան անց հանգամանքները համոզում են, որ կորցրած դեղամիջոցը հրաշագործ հատկություններ ունի, և Ալեքսանդրն իր մանկության ընկերու (Տիմոֆեյ Տրիբունցև) օգնությամբ , որը, որպես փորձառու բժիշկ, պարզապես ստիպված է երբեմն հավատալ հրաշքներին (ավելի ճիշտ, օգնել հավատալ հրաշքի իր հիվանդներին), փորձում է վերադարձնել կամ գոնե վերստեղծել իր վերջին հույսը։
Բայց Խրիստոֆորովին անընդհատ խանգարում են ընտանեկան տարաձայնությունները։ Կոտրելով նախկին կնոջ նոր ամուսնու քիթը (Իգոր Գորդին և Լիդիա Վելեժևա), կողմերի հաշտեցման ընթացակարգի շրջանակներում նա պարտավորվում է հոգեթերապիայի, զայրույթի կառավարման դասընթաց անցնել։ Արագ պարզվում է, որ ագրեսիայի խնդիրների լուծման հարցում օգնությունն անհրաժեշտ է հոգեթերապևտին (Օքսանա Ֆանդերա), և հենց Ալեքսանդրն է ընդունակ և պատրաստ այն ցուցաբերել։
Բացի այդ, առողջությունն արդեն թույլ չի տալիս Խրիստոֆորովին դուրս գալ «Կոլիզեյի» ասպարեզ՝ անպարտելի գլադիատոր Մարկ Ագրիպպայի դերում․ տնօրեն Իգնատիչը (Իգոր Ուգոլնիկով) Ալեքսանդրին ուղարկում է «Նազարեթ» ատրակցիոն։
Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ալեքսեյ Գուսկով – Ալեքսանդր Իվանովիչ Խրիստոֆորով, նախկին դերասան, անիմատոր «Մարկ Ագրիպպա, դեպի մահ գնացողը»
- Տիմոֆեյ Տրիբունցև – Սոլոմոն, Խրիստոֆորովի մանկության ընկերը, 1-ին քաղաքային հիվանդանոցի բժիշկ
- Պոլինա Պուշկարուկ – Նիկոլ, ինքնասպանության հակումներով աղջիկ
- Օքսանա Ֆանդերա – Մարգարիտա, հոգեթերապևտ
- Սերգեյ Պոխոդաև – Միշա, Խրիստաֆորովի որդին
- Ռոման Կուրցին – Եվգենի Բոյկո, անիմատոր «Լուցիուս, Մարկ Ագրիպպայի մրցակից»
- Իգոր Ուգոլնիկով – Իգնատիչ, «Հավերժական կյանք» ատրակցիոնների պատմական պարկի սեփականատեր և տնօրեն, անիմատոր «Կեսար»
- Լիդիա Վելեժևա – Իրինա, Խրիստաֆորովի նախկին կինը
- Ստանիսլավ Լյուբշին – ծեր դերասան Կրասնոդարի պատանի հանդիսատեսի թատրոնում, անիմատոր «Բուժող»
- Սերգեյ Եպիշև – Ֆեոդոր Եվգենևիչ, անիմատոր «Մահ»
- Իգոր Գորդին – Կոլյա Շվեդով, Խրիստոֆորովի նախկին կնոջ երկրորդ ամուսինը"
- Յուլյա Զիմինա – Լենա, ատրակցիոնի տնօրենի օգնական, անիմատոր «Կլեոպատրա»
- Սերգեյ Բուրունով – ոստիկան
- Ալեքսեյ Վերտկով – փոստարար
- Քրիստինա Բաբուշկին – դժգոհ մայրը, դատախազի հարսը
- Իգոր Խրիպունով – Կիրիլ, հոգեթերապիայի սեանսների մասնակից
- Իրինա Կիրեևա – Օլգա, Կիրիլի կինը"
- Ստեպան Դևոնին – նևրոտիկ" (Անդրեյ), հոգեթերապիայի սեանսների մասնակից
- Աննա Կոտովա-Դերյաբինա – Սվետա, հոգեթերապիայի սեանսների մասնակից, ծննդկան
- Ալեքսանդր Գոխ – Գոշա, բանտարկյալ
Ֆիլմում հնչած երաժշտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Какая-то фигня», Լեոնիդ Ագուտին, Սերգեյ Շնուրով[6][7]
- «Бесит», երաժշտությունը՝ Թիմուր Եսետովի Իլյա Պոգրեբնյակ, Սերգեյ Կարամուշկին, տեքստը՝ Սերգեյ Կարամուշկին Արտեմ Խորով, կատարող՝ Anaconoaz
- Վալս «Իմ քնքուշ ու նուրբ գազան» (ռուս.՝ «Мой ласковый и нежный зверь») ֆիլմից, հեղինակ՝ Եվգենի Դոգա
- «Моя бабушка курит трубку», հեղինակ՝ Գարիկ Սուկաչյով
- Playa «Paris streets», հեղինակ՝ Ալեքսեյ Կրուպիցկի
- «Скромное сердце», խոսք և երաժշտությունը՝ Միխայիլ Մորսկովի, կատարող՝ Պոլինա Պուշկարուկ
- «My illusion is my lord», խոսք և երաժշտությունը՝ Միխայիլ Մորսկովի, կատարող՝ Սերգեյ Պոխոդաև
- «Not a loser», խոսք և երաժշտությունը՝ Միխայիլ Մորսկովի, Արտեմ Ֆեդոտովի, կատարող՝ Սերգեյ Պոխոդաև
- «Labyrith», խոսք և երաժշտությունը՝ Sollar
- «Violence and fear», խոսք և երաժշտությունը՝ Արտեմ Ֆեդոտովի, Միխայիլ Մորսկովի, կատարողներ՝ Վերոնիկա Շրամկո, Միխայիլ Մորսկով
- «Tactical move», հեղինակ՝ Paul Clarvis
- «Dimitrius» հեղինակ՝: Dimitrius, Sarah Gillespie
- «Voodoo highway», հեղինակներ՝ Adam Drake, Gareth Johnson
- «One more lonely night», հեղինակներ՝ Terry Devine-King, Steve Levine
- «It’s all over», հեղինակներ՝ Dan Skinner, Adam Skinner, Dave James
- «You know i love you», հեղինակներ՝ Philip Guyler, John Stax
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Валерий Кичин (2018 թ․ հոկտեմբերի 30). «На экраны вышел фильм «Вечная жизнь Александра Христофорова»». Российская газета: Культура. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 30-ին.
- ↑ Дмитрий Бортников (2018 թ․ հոկտեմբերի 29). «Эксклюзивное интервью с режиссером фильма «Вечная жизнь Александра Христофорова» Евгением Шелякиным о работе с актерами, Крыме и ближайших планах». Киноафиша. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 30-ին.
- ↑ Алена ЧИЧИГИНА, Людмила ИЛЬИНА (2018 թ․ հոկտեմբերի 22). «Актер Алексей Гуськов: «Я отговаривал Красовского снимать черную комедию о блокаде в Ленинграде»». KP.RU / «Կոմսոմոլսկայա պրավդա». Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 30-ին.
- ↑ Юрий Данилов (2018 թ․ հոկտեմբերի 22). «Кассовые сборы в России за уик-энд 18-21 октября: «Веном» впереди третью неделю подряд». culturavrn.ru. Кино и телевидение — Культура ВРН: «Страницы Воронежской Культуры». Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 30-ին.
- ↑ Павел Гайков (2018 թ․ հոկտեմբերի 19). «Алексей Гуськов: «Я как пер, так и буду переть!»». КиноПоиск. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
- ↑ Денис Сорокин (2019 թ․ դեկտեմբերի 9). «Михаил Гуцериев подвёл итоги премии «Виктория-2019» и стал «Поэтом года»». prozvezd.info (ռուսերեն). Про звезд. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 7-ին.
- ↑ Наталья Малахова (2020 թ․ հունվարի 17). «Би-2 «увели» девушку у поклонника: А Агутин пристрастился к рок-н-роллу». mk.ru (ռուսերեն). Московский комсомолец. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 7-ին.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ирина Корнеева Привал гладиаторов: Алексей Гуськов рассказал «РГ» о главных секундах в своей судьбе и фильме «Вечная жизнь» // Российская газета : столичный выпуск. — 2018. — № 7702 (239).
|
