Աբեժա (արմտ. հայ.՝ Աբէժա), հայկական իգական անձնանուն։ Ըստ Հրաչյա Աճառյանի ծագում է միջին պարսկերեն *abēža (մաքուր, պայծառ, ազնվական) բառից, որի ներկայացուցիչներն են՝ պահլավերեն awēǰak (մաքուր), պարսկերեն bīža, vīža, avīža (զուտ, վճիտ) բառերը։ Հայերի մեջ հիշատակվում է մեկ անգամ 14-րդ դարի սկզբում[1]։
