Վլադիկ Ներսեսյանց

Վլադիկ Ներսեսյանց
Ծնվել է	հոկտեմբերի 2, 1938; Ստեփանակերտ, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	հուլիսի 21, 2005 (66 տարեկան); Մոսկվա, Ռուսաստան
Գերեզման	Shcherbinskoye cemetery
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Ազգություն	հայ
Մասնագիտություն	իրավագետ
Հաստատություն(ներ)	Սովետսկոյե գոսուդարստվո ի պրավո, ՌԴ ԳԱ պետության և իրավունքի ինստիտուտ և Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա
Գործունեության ոլորտ	Իրավաբանություն, իրավունքի փիլիսոփայություն, պետության և իրավունքի տեսություն և Քաղաքական և իրավական ուսումնասիրությունների պատմություն
Անդամակցություն	Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա
Ալմա մատեր	Մոսկվայի պետական համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետ (1961)
Կոչում	Ռուսաստանի Գիտությունների ակադեմիայի իսկական անդամներ և պրոֆեսոր
Գիտական աստիճան	իրավաբանական գիտությունների դոկտոր (1975)
Տիրապետում է լեզուներին	ռուսերեն
Գիտական ղեկավար	Ստեփան Քեչեկյան
Եղել է գիտական ղեկավար	Վլադիմիր Չետվերնին և Լյուդմիլա Լապտևա
Հայտնի աշակերտներ	Վլադիմիր Չետվերնին և Լյուդմիլա Լապտևա

Վլադիկ Սմբատի Ներսեսյանց (ռուս.՝ Владик Сумбатович Нерсесянц, հոկտեմբերի 2, 1938(1938-10-02)^[1], Ստեփանակերտ, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ^[1] - հուլիսի 21, 2005(2005-07-21), Մոսկվա, Ռուսաստան), ռուսաստանյան գիտնական-իրավաբան, իրավունքի փիլիսոփայության, քաղաքական և իրավական ուսմունքների մասնագետ։ Իրավունքի փիլիսոփայության, պետության և իրավունքի տեսության, քաղաքական և իրավական ուսմունքների մեծալուրջ աշխատությունների հեղինակ, պետության և իրավունքի տեսության լիբերտար-իրավաբանական բնօրինակ փիլիսոփա-իրավական կոնցեպցիայի մշակող։ Եղել է Սոցիալական և իրավական փիլիսոփայության միջազգային ասոցիացիայի ռուսաստանյան բաժնի նախագահ, «Փիլիսոփայական ժառանգություն» սերիայի խմբագրական կոլեգիայի անդամ, Նոր փիլիսոփայական հանրագիտարանի հեղինակակից։

Իրավաբանական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, ՌԴ ԳԱ ակադեմիկոս (2000 թվականից)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վլադիկ Ներսեսյանցը ծնվել է 1938 թվականի հոկտեմբերի 2-ին Ստեփանակերտում (ԽՍՀՄ)։ Հայրը՝ Սմբատ Մելիքսեթի Ներսեսյանը ձերբակալվել է 1941 թվականին և 1942 թվականին մահացել է (ենթադրաբար, գնդակահարվել է), ինչը իր հետքն է թողել խորհրդային իրավունքի նկատմամբ Վլադիկ Ներսեսյանցի վերաբերմունքին։ Հետագայում հայրը հետմահու արդարացվել է^[2]։

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հեգել, Ե., 1986:
Սոկրատես, Երևան, 1989։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 Հայկական սովետական հանրագիտարան, հատոր 8 (հայ.) — հատոր 8. — էջ 257.
↑ "Վլադիկ Սմբատի Ներսեսյանց": Կազմող՝ Վ.Վ. Լապաևա, Երևան, "Նժար", 2009. ISBN 978-99920-66-54-5

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 257)։

[_b4b7902357ae78fd-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 Հայկական սովետական հանրագիտարան, հատոր 8 (հայ.) — հատոր 8. — էջ 257.

[autogenerated1-2] "Վլադիկ Սմբատի Ներսեսյանց": Կազմող՝ Վ.Վ. Լապաևա, Երևան, "Նժար", 2009. ISBN 978-99920-66-54-5

[1]

[2]