Սուրեն Աղբալյան
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Սուրեն Աղբալյան (այլ կիրառումներ)
Սուրեն Գևորգի Աղբալյան | |
---|---|
Ծնվել է | փետրվարի 1, 1950 (74 տարեկան) |
Ծննդավայր | Աչաջուր, Տավուշի մարզ |
Քաղաքացիություն | Հայաստան |
Ազգություն | հայ |
Կրթություն | Երևանի պետական համալսարան |
Կոչում | պրոֆեսոր |
Գիտական աստիճան | տեխնիկական գիտությունների դոկտոր (1992) |
Մասնագիտություն | մետաղագետ |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Անդամություն | Նյու Յորքի գիտությունների ակադեմիա |
Սուրեն Գևորգի Աղբալյան (փետրվարի 1, 1950, Աչաջուր, Իջևանի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ մետաղագետ։ Տեխնիկական գիտությունների դոկտոր (1992), պրոֆեսոր (1996)։ Նյու Յորքի ԳԱ անդամ (1995)։ ՀՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (2010):
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սուրեն Աղբալյանը ծնվել է 1950 թվականի փետրվարի 1-ին։ 1967 թվականին ավարտել է Տավուշի մարզի Աչաջուր գյուղի միջնակարգ դպրոցը։ Նույն թվականին ընդունվել է Երևանի Կ. Մարքսի անվան պոլիտեխնիկական ինստիտուտի Լեռնամետալուրգիական ֆակուլտետը, որն ավարտել է 1972 թվականին։ 1973-1977 թվականներին աշխատել է Հայաստանի մեքենաշինության գիտահետազոտական և կոնստրուկտորատեխնոլոգիական ինստիտուտում՝ որպես ճարտարագետ, կրտսեր գիտաշխատող, իսկ 1977 թվականից՝ ավագ գիտաշխատող։ 1977-1981 թվականներին՝ «Աերոզոլներ» հատուկ կոնստրուկտորատեխնոլոգիական բյուրոյում՝ որպես առաջատար ճարտարագետ։ 1979-1984 թվականներին սովորել է ԵրՊԻ-ի ասպիրանտուրայում։ 1981 թվականից աշխատում Է Հայաստանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտում, 1994-1997 թվականներին՝ նյութագիտության ամբիոնի, 1995-2003 թվականներին՝ ընդերքաբանության և մետալուրգիայի դեպարտամենտի վարիչ, 2003 թվականից՝ ՀՊՃՀ պրոռեկտոր։ 2006-2011 թվականներին եղել է ՀՊՃՀ Գիտատեխնիկական խորհրդի նախագահ։ 2009-2011 թվականներին համատեղության կարգով եղել է ՀՊՃՀ Մետալուրգիայի և նյութագիտության ամբիոնի վարիչ, 2011-2015 թվականներին՝ ՀՊՃՀ (այժմ՝ ՀԱՊՀ) Կրթական ծրագրերի և ուսումնամեթոդական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ։
Աշխատանքները վերաբերում են մետաղագիտության, մետաղների ջերմային մշակման, նյութերի ստեղծման հարցերին։ Համահեղինակ է «Հատուկ պողպատներ և համաձուլվածքներ» (2003) ուսումնական ձեռնարկի[1]։
Անդամակցություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Նյու-Յորքի գիտությունների ակադեմիայի իսկական անդամ (1995)
- Հայաստանի ճարտարագիտական ակադեմիայի իսկական անդամ (2010)
- ՀՊՃՀ կառավարման Խորհրդի անդամ (2008-2014)
- Գորիսի պետական համալսարանի կառավարման Խորհրդի անդամ
- ՀՀ ԿԳ նախարարության Գիտության պետական կոմիտեի «Ճարտարագիտություն և տեխնոլոգիաներ» հանձնաժողովի անդամ
- «Ճշգրիտ և բնական գիտություններ»-ի բնագավառում ՀՀ պետական մրցանակներ շնորհող հանձնաժողովի անդամ
- ՀՀ ՊՆ ռազմատեխնիկական և գիտատեխնիկական խորհրդին կից «Մեքենաշինություն» ենթահանձնաժողովի նախագահ է, իսկ 2016 թվականից՝ անդամ
- ՀՀ ԳԱԱ և ՀՊՃՀ, իսկ 2015 թվականից՝ ՀՀ ԳԱԱ և ՀԱՊՀ տեղեկագրի խմբագրական կոլեգիայի անդամ
- Հայաստանի ճարտարագիտական ակադեմիայի «Լրաբեր» և «Հանքագործ և մետալուրգ» հանդեսների խմբագրական կոլեգիաների անդամ
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ՀՀ ԿԳ նախարարության ոսկե մեդալ (2003)
- ՌԴ Ազգային ակադեմիայի տիեզերագնացության ֆեդերացիայի ակադեմիկոս Ա. Ֆ. Բելովի անվան Ոսկե մեդալ (2006)
- ՀՀ նախագահի շնորհակալագիր (2008)
- ՀՀ գիտության վաստակավոր գործչի պատվավոր կոչում (2010)
Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Մետալուրգիական գործընթացների հավասարակշռության թերմոդինամիկա, Երևան, 1999 (համահեղինակ)։
- Նյութագիտություն։ Լաբորատոր աշխատանքների մեթոդական ցուցումներ, Հայաստանի Հանրապետության կրթության և գիտության նախարարություն, Հայաստանի պետական ճարտարագիտական համալսարան, Երևան, ՀՊՃՀ հրատարակչություն, 2001։
- Հատուկ պողպատներ և համաձուլվածքներ։ Ուս. ձեռնարկ, ՀՀ կրթության և գիտության նախարարություն, Հայաստանի պետական ճարտարագիտական համալսարան, Ընդերքաբանության և մետալուրգիայի դեպարտամենտ, Երևան, ՀՊՃՀ հրատարակչություն, 2003 (համահեղինակ)։
- Նլութագիտություն։ Ճարտարագիտական մասնագիտությունների լաբորատոր աշխատանքների մեթոդական ցուցումներ, Հայաստանի Հանրապետության կրթության և գիտության նախարարություն, Հայաստանի պետական ճարտարագիտական համալսարան, Երևան, ՀՊՃՀ հրատարակչություն, 2004։
- Բյուրեղագրություն և մետաղների բյուրեղային ցանցի արատներ, 2005, տիտղթ. (Ս. Գ. Աղբալյան)։
- Վոլֆրամամոլիբդենային արագահատ պողպատներ և դրանց ջերմային մշակումը։ Մենագրություն, Հայաստանի Հանրապետության կրթության և գիտության նախարարություն, Հայաստանի պետական ճարտարագիտական համալսարան (Պոլիտեխնիկ), Երևան, ՀՊՃՀ հրատարակչություն, 2006 (համահեղինակ)։
- Մետաղագրություն։ Ուսումնական ձեռնարկ, Հայաստանի Հանրապետության կրթության և գիտության նախարարություն, Հայաստանի պետական ճարտարագիտական համալսարան (Պոլիտեխնիկ), Ընդերքաբանության և մետալուրգիայի ֆակուլտետ, Մետալուրգիայի և նյութագիտության ամբիոն, Երևան, «Ճարտարագետ», 2011 (համահեղինակ)։
- Հատուկ պողպատներ և համաձուլվածքներ։ Լաբորատոր աշխատանքների մեթոդական ցուցումներ, Ընդերքաբանության և մետալուրգիայի ֆակուլտետ, Մետալուրգիայի և նյութագիտության ամբիոն, Երևան, «Ճարտարագետ», 2016 (համահեղինակ)։
- Նյութագիտություն։ Լաբորատոր աշխատանքների մեթոդական ցուցումներ, Հայաստանի ազգային պոլիտեխնիկական համալսարան, Ընդերքաբանության և մետալուրգիայի ֆակուլտետ, Մետալուրգիայի և նյութագիտության ամբիոն, Երևան, «Ճարտարագետ», 2017 (համահեղինակ)։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
|