25-70 սմ բարձրությամբ, գեղձային թավոտությամբ, ուժեղ ճյուղավորված ցողուններով կիսաթփիկ բույս է։ Տերևները զույգ փետրաձև են, բեղիկով վերջացող։ 4-9-ական զույգ տերևիկները կեսից վերև ատամնավոր եզրերով են։ Ծաղկակիրները 1-2-ական ծաղիկներով են։ Պսակը մուգ կապտմանուշակագույն է և ունի 17-21 մմ երկարություն։ Առէջաթելերը գագաթի մոտ լայնացող են։ 18-33 մմ երկարությամբ և 7-13 մմ լայնությամբ ունդերը էլիպսաձև են, փքված, 2-3 հատ, սև և կնճռոտ սերմերով[1]։
Աճում է վերին և ենթալպյան գոտիներում՝ ծովի մակարդակից 1800-2550 մ բարձրությունների վրա, ինչպես նաև ժայռոտ տեղերում, քարքարոտ լանջերին, քարաթափվածքների վրա և թփուտներում։ Ծաղկում է հունիս-հուլիս ամիսներին, պտղաբերում՝ հուլիս-օգոստոսին[1]։
Խիստ մասնատված արեալով վտանգված տեսակ է։ Տարածման շրջանի մակերեսը 5000 կմ²-ից պակաս է, բնակության շրջանի մակերեսը՝ 500 կմ²-ից պակաս։ Աճում է ինտենսիվ յուրացնող տարածքներում։ Հայաստանի Կարմիր գրքի առաջին հրատարակության մեջ ընդգրկված էր որպես ոչնչացման ապառնալիքի ենթակա տեսակ։ Ընդգրկված չէ CITES-ի և Բեռնի կոնվենցիաների հավելվածներում[1]։
