1959 թվականին ավարտել է Բուենոս Այրեսի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը։ Աշխատել է որպես ուսուցիչ, 1975-82 թվականներին եղել է ՀԲԸՄ Մարի Մանուկյան կրթական հաստատության տնօրենը։ Իսպաներենով հրատարակել է «Հայկական հարցը և միջազգային հարաբերությունները» հիմնարար աշխատությունը (1975 և 1982 թվականներին լույս են տեսել 1-2-րդ հատորները, ընդգրկում են 1839-1914 թվականների ժամանակաշրջանը, 3-րդ հատորն ընդգրկում 11914-17 թթ.), որում Օհանյանը, տարբեր լեզուներով բազմաթիվ վավերագրերի և ուսումնասիրությունների հիման վրա, շարադրում է հայ ժողովրդի վիճակը XIX-XX դարերում և նրա ազգային-ազատագրական պայքարն իր անկախության վերականգնման համար, ցույց տալիս աշխարհի առաջատար երկրների բացասական դերը հայկական հարցի արդարացի լուծման գործում։
Օհանյանը հրատարակել է նաև «Թուրքիան՝ ցեղասպան պետություն» աշխատության 1-ին հատորը (1986, իսպաներեն), որն ընդգրկում է հայերի ցեղասպանությունը հավաստող 524 փաստաթուղթ՝ թարգմանված հայերեն, թուրքերեն, անգլերեն, ֆրանսերեն, գերմաներեն լեզուներից։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբանական տարբերակը վերցված է«Հայկական հարց» հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
