Կաղապար:Օրվա հոդված/Սեպտեմբերի 17, 2015 թ.

< Նախագիծ:Օրվա հոդված

«Հայկական հնագրություն, Հնագրության բաժիններից մեկը, որն ուսումնասիրում է հայերեն գրերի նշանների և նրա տեսակների աստիճանական զարգացումը։ Հայկական հնագրությունը նաև հայ գրերի զարգացման և աստիճանական զարգացման պատմության նկարագիրն է։

Հայերեն այբուբենը ստեղծվել է 406 թվականին Եդեսիա և Սամոսատ քաղաքներում գիտնական-կուսակրոն քահանա Մեսրոպ Մաշտոցի կողմից։ Ինչպես և համաշխարհային այլ գրերի համակարգերում, 1600 տարվա ընթացքում հայ գրերի գրաֆիկական նշանագրությունը կրել է որոշ փոփոխություն։ Միջին դարի հայ գրերի հիմնական 4 տեսակները՝ երկաթագիրը, բոլորգիրը, նոտրգիրն ու շղագիրն են։ Նրանցից առաջինը համարվում է մեծատառ, մնացած երեքը՝ փոքրատառ նշանագրությամբ տառեր։ Այդ տեսակներից յուրաքանչյուրը հնարավոր է ունենան որոշակի տարատեսակներ։

Առաջին գիտական վիճաբանությունները հայ գրերի տեսակների վերաբերյալ հայտնվել են 17-18-րդ դարերում հնագրության որպես գիտության կանոնի ի հայտ գալու ժամանակաշրջանում։ 1711 թվականին Յոհան Շրյոդերը իր «Հայոց լեզվի գանձարան» աշխատության «անգլ.՝ De Orthographia» բաժնում վերանայում է հնագրությանը վերաբերող հարցեր։»շարունակել...