Տարածված է Միջին Ասիայի, Ղազաստնի, Այսրկովկասի, Հայաստանի՝ Արարատյան դաշտի, Սյունիքի, Վայոց ձորի մարզերի այգեգործական շրջաններում։ Սունկն ախտահարում է վազի միամյա կանաչ օրգանները, շիվերը, ծաղկաբույլերը և ողկույզները։ Հիվանդությունն ավելի արտահայտված է տերևների վրա. սկզբում առաջանում են մանր բծեր, որոնք հետագայում մեծանում են, հաճախ ձուլվում և առաջացնում գորշ երիզով մեծ բծեր, որոնք չորանում և փշրվում են։ Ողկույզները վարակվում են մինչև նրանց պտղի հասունացումը։ Վարակված պտղի վրա առաջանում են կլոր, մոխրագույն և գորշ բծեր։ Պտուղը երբեմն ճեղքվում է և նկատվում է կորիզը։ Ուժեղ վարակի առկայության դեպքում առաջացած խոցերը միանում, ձուլվում են, պարուրում շիվերը, որոնք դառնում են տձև, կոտրվող։
Աշնանը վարակված շիվերի հեռացում, այգիների մաքրում թափված տերևներից, չորացած պտուղներից, ճյուղերից (մատերից)։ Կանխարգելիչ սրսկումներ բորդոյան հեղուկի 1%-անոց լուծույթով։ Սրսկումն սկսում են առաջին տերևների հայտնվելուն պես, 2-րդը՝ ծաղկումից առաջ, 3-րդը՝ ծաղկումից անմիջապես հետո։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատված վերցված է «Գյուղատնտեսական հանրագիտարանից», որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում-Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
