Արտակ Պետրոսյան
| Արտակ Պետրոսյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1911 |
| Ծննդավայր | Երևան, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Մոսկվայի Կ. Ա. Տիմիրյազևի անվան գյուղատնտեսական ակադեմիա (1936) |
| Մասնագիտություն | մանկավարժ |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  |
Արտակ Հակոբի Պետրոսյան (1911, Երևան, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն), հայ մանկավարժ։ Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտակ Պետրոսյանը ծնվել է 1911 թվականին Երևան քաղաքում։ 1936 թվականին ավարտել է Մոսկվայի Տիմիրյազևի անվան ակադեմիայի քիմիական-հողագիտական ֆակուլտետը, նշանակվել Տաշքենդի № 124 միջնակարգ դպրոցի տնօրեն[1]։
Հայրենական մեծ պատերազմի հենց սկզբից զորակոչվել է կարմիր բանակ, լեյտենանտի կոչումով։ 1941 թվականի հուլիս ամսին մասնակցել է Պետրոպավլովսկում 1078-րդ հետևակային գնդի կազմավորմանը։ 1941 թվականին Պետրոսյանը մեկնել է Լենինգրադի մարզ, որտեղից և սկսվել է նրա մարտական ուղին։ Օգոստոսի 25-ին մեկնել է 3-րդ գումարտակ, ստանձնել հրամանատարությունը, գրավել է «Սախարնայա գորան» բարձունքը։ 1943 թվականի հունվարի 12-18-ին մասնակցել է Լենինգրադի ազատագրման մարտերին, թշնամին դուրս է շպրտվել Լադոգա լճից շուրջ 13 կիլոմետր հարավ, որի հետևանքով Լենինգրադը ազատագրվել է շրջափակումից։ Պետրոսյանը պարգևատրվել է Կարմիր աստղի շքանշանով։ 1943 թվականի հունիսից սովորել է Վորոշիլովի անվան ռազմական ակադեմիայի բարձրագույն սպայական դասընթացներում։ 1943 թվականին նշանակվել է Չիրչիկի տանկային ուսումնարանի դասատու, միաժամանակ աշխատելով Թուրքեստանյան ռազմական օկրուգի շտաբում, որպես բաժնի ավագ ինժեներ[1]։
1946 թվականի սկզբներին Պետրոսյանը զորացրվել է և վերադարձել Երևան։ Նշանակվել է Չկալովի անվան դպրոցի ուսուցիչ, իսկ հետո՝ գյուղատնտեսական ինստիտուտի դասախոս՝ աշխատելով այնտեղ մինչև 1948 թվականը։ Աշխատել է ՀԽՍՀ լուսավորության նախարարությունում որպես բուհերի բաժնի ավագ տեսուչ, միաժամանակ՝ № 7 միջնակարգ դպրոցի քիմիայի ուսուցիչ։ 1952 թվականին ավարտել է Երևանի քաղկոմին կից մարքսիզմ-լենինիզմի համալսարանը, ինչպես և Երևանի մանկավարժական ինստիտուտի ասպիրանտուրան՝ քիմիական գիտությունների գծով։ 1953 թվականից մինչև 1971 թվականը դասախոսել է Մոսկվայի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի Երևանի մասնաճյուղում։ Պետրոսյանն անցել է կենսաթոշակի, բայց շարունակել է մանկավարժական աշխատանքը Եղվարդի № 2 միջնակարգ դպրոցում[1]։
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Կարմիր աստղի շքանշան