Հիպոթեզ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անդրեաս Ցելարիուսի հիպոթեզը, որը ցույց է տալիս մոլորակների շարժը արտակենտրոն ուղեծրերով

Հիպոթեզ, ենթադրություն, որը ապացույցի կարիք ունի, այսինքն ապացուցված չէ, որ կարծում են, թե ճիշտ է և ժխտված չէ։ Կարլ Փոփերը առաջինն էր, որն օգտագործեց "հիպոթեզ" տերմինը գիտական փիլիսոփայության մեջ[1]։ Վարկածը, ի հակադրություն հիպոթեզի (հետևաբար տեսություն, աքսիոմ, սկզբունք), ընդունված հիմունքներով ստուգելի պնդում է։ Մաթեմատիկայում վարկածը չապացուցված ենթադրություն կամ թեորեմ է, որը ճշմարտանման է[2]։

Օրինակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Popper, Karl (2004). Conjectures and refutations : the growth of scientific knowledge. London: Routledge. ISBN 0-415-28594-1.
  2. Schwartz JL (1995). Shuttling between the particular and the general: reflections on the role of conjecture and hypothesis in the generation of knowledge in science and mathematics. Link pg 93.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • "How science works", Understanding Science by the University of California Museum of Paleontology.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 420