«Ռազմավարական ռմբակոծություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
Նոր էջ «thumb|upright=1.2|[[Տոկիոն 1945 թվականի մարտի 9-10-ի գիշերվա զանգվածային ռմբակոծությունից հետո, որը համարվում է ռազմական ավիացիայի պատմության մեջ ամենակործանարար գրոհը։ Տոկիոյի ռմբակոծությունը շարքից հանեց արդյունաբերությունը կիսով չափ և խլեց 100,000 խ...»:
 
No edit summary
Տող 7. Տող 7.


Տեսականորեն [[մարտավարական ռմբակոծություն|մարտավարական]] և ռազմավարական ռմբակոծության տարանջատումը զարգացավ երկու համաշխարհային պատերազմների միւև։ Ռազմավարական ռմբակոծության հանրահայտ տեսաբաններից էին իտալացի [[Ջուլիո Դուե]]ն, անգլիացի [[Հյու Տրենչարդ]]ը և ամերիկացի [[Բիլլի Միտչել]]ը։
Տեսականորեն [[մարտավարական ռմբակոծություն|մարտավարական]] և ռազմավարական ռմբակոծության տարանջատումը զարգացավ երկու համաշխարհային պատերազմների միւև։ Ռազմավարական ռմբակոծության հանրահայտ տեսաբաններից էին իտալացի [[Ջուլիո Դուե]]ն, անգլիացի [[Հյու Տրենչարդ]]ը և ամերիկացի [[Բիլլի Միտչել]]ը։
== Ծանոթագրություններ ==

{{Ծանցանկ}}
[[Կատեգորիա:Ռազմական ռազմավարություն]]
[[Կատեգորիա:Ռազմական ռազմավարություն]]

13:06, 27 Օգոստոսի 2021-ի տարբերակ

Տոկիոն 1945 թվականի մարտի 9-10-ի գիշերվա զանգվածային ռմբակոծությունից հետո, որը համարվում է ռազմական ավիացիայի պատմության մեջ ամենակործանարար գրոհը։ Տոկիոյի ռմբակոծությունը շարքից հանեց արդյունաբերությունը կիսով չափ և խլեց 100,000 խաղաղ բնակչի կյանք։

Ռազմավարական ռմբակոծություն մարտական ռազմավարություն է, որն օգտագործվում է տոտալ պատերազմի ժամանակ՝ նպատակ ունենալով հաղթել թշնամուն նվազեցնելով նրա մարտական ոգին,, թուլացնել տնտեսությունը, կտրել տրանսպորտային ուղիները և այլն։ Այն իրականացվում է շարունակական գրոհների միջոցով, իրագործվում մարտավարական ռմբակոծիչներով, հրթիռներով կամ միջուկային զենքով զինված կործանիչ-ռմբակոծիչներով։

Պատերազմի մարտավարություններից է թշնամու մարտական ոգու թուլացում, որի արդյունքում խաղաղությունը կամ հանձնվումը նրա համար ավելի գերադասելի կլինի քան հակամարտության շարունակումը։ Ռազմավարական ռմբակոծությունն օգտագործվում է այս նպատակով։ «Տեռորային ռմբակոծություն» տերմինը մտավ անգլիացների բառապաշար Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի վերջին, քանի որ շատ ռմբակոծություններ պատմաբանների կողմից դասվեցին որպես ահաբեկչական ռմբակոծություններ։ Քանի որ տերմինը ունի ստորացուցիչ երանգներ, ոմանք, ներառյալ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի դաշնակիցները, նախընտրեցին օգտագործել այլ անվանումներ, ինչպիսիք են «դիմադրելու կամք» և «բարոյական ռմբակոծություններ»[1][2]։

Տեսականորեն մարտավարական և ռազմավարական ռմբակոծության տարանջատումը զարգացավ երկու համաշխարհային պատերազմների միւև։ Ռազմավարական ռմբակոծության հանրահայտ տեսաբաններից էին իտալացի Ջուլիո Դուեն, անգլիացի Հյու Տրենչարդը և ամերիկացի Բիլլի Միտչելը։

Ծանոթագրություններ

  1. Longmate 1983, էջեր. 122, 123 quoting the Singleton Report
  2. Barrett Tillman (2014). Forgotten Fifteenth: The Daring Airmen Who Crippled Hitler's War Machine. Simon and Schuster. էջ 35. ISBN 978-1-62157-235-0.