«Հադրութի բարբառ»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Հադրութի բարբառ''' |
'''Հադրութի բարբառ''', [[հայերեն]]ի ս ճյուղի բարբառներից մեկը։ |
||
Խոսվում է [[ԼՂՀ]] [[Հադրութի շրջան]]ում։ Կատարում է բաղաձայնական համակարգի առաջին տեղաշարժ ('''բ→պ''')։<ref>{{cite book|author=Հ. Զ. Պետրոսյան, Ս. Ա. Գալստյան, Թ. Ա. Ղարագյուլյան|title=Լեզվաբանական բառարան|publisher=ՀՍՍՀ ԳԱ հրատարակչություն|location=Երևան|year=1975|page=էջ 163}}</ref> |
Խոսվում է [[ԼՂՀ]] [[Հադրութի շրջան]]ում։ Կատարում է բաղաձայնական համակարգի առաջին տեղաշարժ ('''բ→պ''')։<ref>{{cite book|author=Հ. Զ. Պետրոսյան, Ս. Ա. Գալստյան, Թ. Ա. Ղարագյուլյան|title=Լեզվաբանական բառարան|publisher=ՀՍՍՀ ԳԱ հրատարակչություն|location=Երևան|year=1975|page=էջ 163}}</ref> |
||
Ըստ |
Ըստ ձևաբանական դասակարգման պատկանում է «ս» ճյուղին, ըստ բազմահատկանիշ վիճակագր. դասակարգման արևելյան խմբակցության Ղարաբաղ-Շամախիի կամ ծայր հյուսիս-արևելյան միջբարբառախմբի [[Ղարաբաղի բարբառ]]ի ենթաբարբառն է: Խոսվում է ԼՂՀ Հադրութի շրջանում: Ձայնավոր հնչյուններն են ''ա, օ, ու, ի, է, ը, ա, օ, ու, ի, ը, է'': Գրաբարի ձայնեղ բաղաձայնները վերածվել են խուլերի, առկա են ''գյ, կյ, քյ'' քմայինները: Շեշտակիր ''ո'' և ''ու'' սովորաբար դարձել են ''ա'', անշեշտ դիրքում‘ ''ու'': Բառասկզբի ''ո'' շեշտի տակ դարձել է վըէ ''(ոսկի > վըէսկէ)'': Ի հիմնականում դարձել է է, ըէ: Հոգնակիակերտ մասնիկներն են ''էր, նէ, քյ, օր'': Գոյականների մեծ մասը ենթարկվում է ու (որոշյալում‘ էն), ինչպես նաև ''ա, ան, օ, ց'' հոլովումներին: Էական բայի ձևերն են ''ըմ, ըս, ա, ըքյ, ըք, ըն, ի, իր, ար, իքյ, իք, ին'': Հարկադրականի մասնիկն է ''բիդի'': Պարզ ձևերի ժխտականը կազմվում է ''վէչ'' մասնիկով: Լայն կիրառություն ունեն երկրորդական բաղադրյալ ժամանակները: |
||
== Գրականություն == |
== Գրականություն == |
||
* Պողոսյան Ա. Մ., Հադրութի բարբառը, Ե., 1965: |
* Պողոսյան Ա. Մ., Հադրութի բարբառը, Ե., 1965: |
||
* Դավթյան Կ., Լեռնային Ղարաբաղի բարբառային քարտեզը, Ե., 1966: |
* Դավթյան Կ., Լեռնային Ղարաբաղի բարբառային քարտեզը, Ե., 1966: |
||
== Աղբյուր == |
|||
* [http://hy.wikisource.org/wiki/%D4%B7%D5%BB:%D5%80%D5%A1%D5%B5%D5%AF%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6_%D5%80%D5%A1%D5%B4%D5%A1%D5%BC%D5%B8%D5%BF_%D5%80%D5%A1%D5%B6%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%AB%D5%BF%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6%E2%80%A4_%D5%80_%D5%BF%D5%A1%D5%BC%D5%B8%D5%BE_%D5%B0%D5%B8%D5%A4%D5%BE%D5%A1%D5%AE%D5%B6%D5%A5%D6%80%D5%A8.djvu/2 Հայկական Համառոտ Հանրագիտարան․ Հ տառով հոդվածները] |
|||
== Ծանոթագրություններ == |
== Ծանոթագրություններ == |
||
{{Ծանցանկ}} |
{{Ծանցանկ}} |
||
{{ |
{{ՀՀՀ}} |
||
[[Կատեգորիա:Հայերենի բարբառներ]] |
|||
[[Կատեգորիա:Ս ճյուղի բարբառներ]] |
[[Կատեգորիա:Ս ճյուղի բարբառներ]] |
||
[[Կատեգորիա:Հադրութի շրջան]] |
[[Կատեգորիա:Հադրութի շրջան]] |
19:27, 10 Դեկտեմբերի 2011-ի տարբերակ
Հադրութի բարբառ, հայերենի ս ճյուղի բարբառներից մեկը։
Խոսվում է ԼՂՀ Հադրութի շրջանում։ Կատարում է բաղաձայնական համակարգի առաջին տեղաշարժ (բ→պ)։[1]
Ըստ ձևաբանական դասակարգման պատկանում է «ս» ճյուղին, ըստ բազմահատկանիշ վիճակագր. դասակարգման արևելյան խմբակցության Ղարաբաղ-Շամախիի կամ ծայր հյուսիս-արևելյան միջբարբառախմբի Ղարաբաղի բարբառի ենթաբարբառն է: Խոսվում է ԼՂՀ Հադրութի շրջանում: Ձայնավոր հնչյուններն են ա, օ, ու, ի, է, ը, ա, օ, ու, ի, ը, է: Գրաբարի ձայնեղ բաղաձայնները վերածվել են խուլերի, առկա են գյ, կյ, քյ քմայինները: Շեշտակիր ո և ու սովորաբար դարձել են ա, անշեշտ դիրքում‘ ու: Բառասկզբի ո շեշտի տակ դարձել է վըէ (ոսկի > վըէսկէ): Ի հիմնականում դարձել է է, ըէ: Հոգնակիակերտ մասնիկներն են էր, նէ, քյ, օր: Գոյականների մեծ մասը ենթարկվում է ու (որոշյալում‘ էն), ինչպես նաև ա, ան, օ, ց հոլովումներին: Էական բայի ձևերն են ըմ, ըս, ա, ըքյ, ըք, ըն, ի, իր, ար, իքյ, իք, ին: Հարկադրականի մասնիկն է բիդի: Պարզ ձևերի ժխտականը կազմվում է վէչ մասնիկով: Լայն կիրառություն ունեն երկրորդական բաղադրյալ ժամանակները:
Գրականություն
- Պողոսյան Ա. Մ., Հադրութի բարբառը, Ե., 1965:
- Դավթյան Կ., Լեռնային Ղարաբաղի բարբառային քարտեզը, Ե., 1966:
Ծանոթագրություններ
Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ |