Արամ Տեր-Ղևոնդյան

Արամ Նահապետի Տեր-Ղևոնդյան (ծնվել է՝ 1928 հունիսի 24, Կահիրե, մահացել է 1988, փետրվարի 10), հայ խորհրդային պատմաբան, աղբյուրագետ։ Պատմական գիտությունների դոկտորր (1973), պրոֆեսոր (1983)։ Ավարտել է Երևանի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի արևելյան բաժինը (1954)։

1981 թվականից՝ ՀԱՄՀ ԳԱ արևելագիտության ինստիտուտ արևելյան աղբյուրագիտության բաժնի վարիչ։ Գիտական ուսումնասիրությունները վերաբերում են հայ-արաբական միջնադարյան քաղաքական և մշակութային առնչություններին («Հայաստանը և արաբական խալիֆայությունը», 1977, ռուս․)։ Թարգմանել և «Օտար աղբյուրները Հայաստանի և հայերի մասին» մատենաշարում ներածականով ու ծանոթագրություններով հրատարակել է «Իբն ալ Ասիր» երկը (1981)։ Աշխարհաբարի է վերածել, ներածությամբ ու ծանոթագրություններով հրատարակել է Ագաթանգեղոսի «Հայոց պատմությունը» (1983), Ղևոնդի «Պատմություն»-ը (1982)։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։