«Կատակերգություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ oգտվելով ԱՎԲ |
ուղղագրական |
||
Տող 3. | Տող 3. | ||
'''Կատակերգություն''' ({{lang-grc|κωμῳδία}}), ողբերգությանը հակադիր թատերական ժանր։ Թեթև, ուրախ, կատակային և/կամ երգիծական-քննադատական բնույթի ստեղծագործություն է։ Կատակերգության մեջ ծիծաղի միջոցով քննադատության են ենթարկվում մարդկային բնավորության, կյանքի, կենցաղի տարբեր կողմերը, սովորեցվում է հանդիսատեսին (ընթերցողին) զերծ մնալ դրանցից, զգուշանալ, չընկնել այնպիսի ծիծաղելի վիճակների մեջ, ինչպիսիք պատկերված են կատակերգության մեջ։ |
'''Կատակերգություն''' ({{lang-grc|κωμῳδία}}), ողբերգությանը հակադիր թատերական ժանր։ Թեթև, ուրախ, կատակային և/կամ երգիծական-քննադատական բնույթի ստեղծագործություն է։ Կատակերգության մեջ ծիծաղի միջոցով քննադատության են ենթարկվում մարդկային բնավորության, կյանքի, կենցաղի տարբեր կողմերը, սովորեցվում է հանդիսատեսին (ընթերցողին) զերծ մնալ դրանցից, զգուշանալ, չընկնել այնպիսի ծիծաղելի վիճակների մեջ, ինչպիսիք պատկերված են կատակերգության մեջ։ |
||
Կատակերգության հիմնական առանձնահատկություններն են դրության կոմիզմը (երբ հերոսը կամ գործող |
Կատակերգության հիմնական առանձնահատկություններն են դրության կոմիզմը (երբ հերոսը կամ գործող անձինք հայտնվում են ծիծաղելի վիճակում) և խոսքի կոմիզմը (երբ հերոսի կամ գործող անձանց միամիտ կամ սրամիտ խոսքերը ծիծաղ են առաջացնում)։ |
||
Կատակերգության ժանրը ծագել է [[Հին Հունաստան]]ում, որտեղ դրա մեծ վարպետ է եղել [[Արիստոփանես]]ը։ |
Կատակերգության ժանրը ծագել է [[Հին Հունաստան]]ում, որտեղ դրա մեծ վարպետ է եղել [[Արիստոփանես]]ը։ |
13:00, 21 հունվարի 2014-ի տարբերակ
Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
Կատակերգություն (հին հունարեն՝ κωμῳδία), ողբերգությանը հակադիր թատերական ժանր։ Թեթև, ուրախ, կատակային և/կամ երգիծական-քննադատական բնույթի ստեղծագործություն է։ Կատակերգության մեջ ծիծաղի միջոցով քննադատության են ենթարկվում մարդկային բնավորության, կյանքի, կենցաղի տարբեր կողմերը, սովորեցվում է հանդիսատեսին (ընթերցողին) զերծ մնալ դրանցից, զգուշանալ, չընկնել այնպիսի ծիծաղելի վիճակների մեջ, ինչպիսիք պատկերված են կատակերգության մեջ։
Կատակերգության հիմնական առանձնահատկություններն են դրության կոմիզմը (երբ հերոսը կամ գործող անձինք հայտնվում են ծիծաղելի վիճակում) և խոսքի կոմիզմը (երբ հերոսի կամ գործող անձանց միամիտ կամ սրամիտ խոսքերը ծիծաղ են առաջացնում)։
Կատակերգության ժանրը ծագել է Հին Հունաստանում, որտեղ դրա մեծ վարպետ է եղել Արիստոփանեսը։