Jump to content

Սուրեն Անտոնյան (ազատամարտիկ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Սուրեն Անտոնյան (այլ կիրառումներ)
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Անտոնյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Սուրեն Վլադիմիրի Անտոնյան
27 օգոստոսի, 1962 - 18 մարտի, 1994
ԾննդավայրՀայկական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետություն Զագլիկ, Մարտակերտի շրջան
Մահվան վայրԼՂՀ Օմարի լեռնանցք
Զորատեսակհրետանային զորամաս
Պաշտոնհրանոթային դիվիզիոնի շտաբի պետ, ականանետային դիվիզիոնի հրամանատար
Մարտեր/
պատերազմներ
Արցախյան ազատամարտ
Պարգևներ

Սուրեն Վլադիմիրի Անտոնյան (27 օգոստոսի, 1962, Զագլիկ, Մարտակերտի շրջան - 18 մարտի, 1994, Օմարի լեռնանցք), հայ ազատամարտիկ, Արցախյան ազատամարտի մասնակից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սուրեն Անտոնյանը ծնվել է 1962 թ. օգոստոսի 27-ին Մարտակերտի շրջանի Զագլիկ գյուղում։ Ավարտել է Հաթերքի միջնակարգ դպրոցը, Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի քիմիա-տեխնոլոգիական ֆակուլտետը։ Ծառայել է Խորհրդային բանակում։ Զորացրվելուց հետո աշխատանքի է անցել Հայաստանի քիմիական ֆիզիկայի ինստիտուտի Ստեփանակերտի մասնաճյուղում։ Առաջին իսկ օրերից մասնակցել է ազգային-ազատագրական շարժմանը։ 1990 թ. ադրբեջանական օմոնականների կողմից գերի է վերցվել և մեկուկես ամիս պահվել բանտում։ Արցախյան պատերազմի տարիներին մարտնչել է Մարտակերտի պաշտպանական շրջանի կազմում, եղել է հրետանային դիվիզիոնի շտաբի պետը, ապա՝ ականանետային դիվիզիոնի հրամանատարը։ Մասնակցել է բազում մարտերի։ Զոհվել է 1994 թ. մարտի 18-ին Օմարի լեռնանցքում, ականանետային արկի պայթյունից։ Հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական խաչ» երկրորդ աստիճանի շքանշանով։ Ամուսնացած էր, ունի երկու երեխա։ Հանգչում է Ստեփանակերտի քաղաքային գերեզմանատանը[1][2][3]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Սուրեն Անտոնյանը Արցախյան պատերազմի թանգարանի կայքում(չաշխատող հղում) (անհասկանալի պատճառներով՝ կայքը չի գործում)
  2. Ղարաբաղյան ազատագրական պատերազմ (1988-1994), Հանրագիտարան (մեկ հատորով), Ե., «Հայկական հանրագիտարան» հրատ., 2004, 864 էջ (էջ 66, սյուն 1)
  3. Գալյա Առստամյան, ԼՂՀ ազգային ազատագրական պայքար (1988-2009), «Արցախի զոհված ազատամարտիկների թանգարան», Ստեփանակերտ, «Դիզակ պլյուս», 2009, 952 էջ (էջ 67)