Հարություն Սվաճյան
Հարություն Սվաճյան | |
---|---|
Ծնվել է | 1831[1] |
Ծննդավայր | Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն |
Մահացել է | 1874[1] |
Մահվան վայր | Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն |
Քաղաքացիություն | Օսմանյան կայսրություն |
Մասնագիտություն | խմբագիր |
Աշխատավայր | Մեղու |
Հարություն Սվաճյան (1831[1], Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն - 1874[1], Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն)՝ 19-րդ դարի հայ առաջադեմ մտավորական էր, «Մեղու» պարբերականի հիմնադիրն և խմբագիրը։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սվաճյանը ծնվել է Պոլսում։ Նա թեպետ չի կարողացել ստանալ կանոնավոր կրթություն, բայց ինքնուրույն ձեռք է բերել լայն տեսական պատրաստություն և դարձել է արևմտահայ առաջադեմ մտավորականության ականավոր ներկայացուցիչը։ Սվաճյանը համարձակորեն պայքարում էր կղերաֆեոդալական հոսանքի և այլ հակաժողովրդական, պահպանողական խմբերի դեմ։ Այդ պատճառով էլ նա բազմիցս հալածանքների է ենթարկվել թուրք պաշտոնյաների և ազգադավ հայ հարուստների և մտավորականների կողմից։ Եղել է Միքայել Նալբանդյանի համախոհը։
Սվաճյանը Կ. Պոլսում 1856 թվականին հիմնել և խմբագրել է «Մեղու» պարբերականը (1856-1874 թթ.)։ «Մեղվում» հրատարակել է Նալբանդյանի հեղափոխական դեմոկրատական գաղափարներով տոգորված հոդվածները[2][3]։
Սվաճյանի խմբագրած «Մեղուն» արևմտահայ իրականության մեջ կարևոր դեր է կատարում ինչպես հակաժողովրդական հոսնքների դեմ մղած պայքարում, այնպես էլ աշխարհիկ գրականության ստեղծման, գիտության, լուսավորության ու կրթության տարածման գործում։ Միքայել Նալբանդյանը հայտարարել է. ««Մեղուն» կենդանի ժողովրդի մաքուր բերանն է, ազգերի ցավերի ու ուրախության ճշմարտապես հայտարարը»։ 1872-1874 թվականներին «Մեղուն» շարունակել է հրատարակել Հակոբ Պարոնյանը։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Հայաստանի գրադարանների համահավաք գրացուցակ
- ↑ «Վիեննայի մենաստանի մամուլի շտեմարան- ՄԵՂՈՒ». Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 13-ին.
- ↑ «Համահայկական թվանշային գրադարան».
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Հայ նոր գրականության պատմություն, հատոր 2 (հատորում զետեղված է «Հարություն Սըվաճյան» գլուխը, որը գրել է Ասատուր Ասատրյանը), Երևան, ՀՍՍՀ ԳԱ, 1962 թ., 516 էջ։
- Ասատուր Ասատրյան, Հարություն Սվաճյան, Երևան, 1967 թ., 238 էջ։
Աղբյուր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Թ. Գ. Ջուհարյան «Հայ Գրականություն», 1990 թ, «Լույս» հրատարակչություն