Լանաո
| Լանաո | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | լիճ |
| Երկիր |  Ֆիլիպիններ |
| Վարչատարածք | Lanao del Sur? |
| Երկարություն | 33 կմ |
| Լայնություն | 20 կմ |
| ԲԾՄ | 700 մետր |
| Խորություն | 112 մետր |
| Շրջանագծի երկարություն | 115 կմ |
| Մակերես | 354,6 կմ² |
| Աշխարհագրական տեղադրություն | Մինդանաո |
| Ավազանի տարածք | 1678,3 կմ² |
| Ավազանի երկիր | Ֆիլիպիններ |
| Լճից հոսող գետ | Agus River? |
 | |
 | |
Լանաո, լիճ Մինդանաո կղզում՝ Ֆիլիպինյան կղզիներից մեծությամբ երկրորդ կղզու Հարավային Լանաո ամենախոշոր գավառում։ Մակերեսի մեծությամբ Մինդանաո կղզու ամենամեծ լիճն է, իսկ Ֆիլիպիններում՝ երկրորդը և համարվում է աշխարհի հնագույն 15 լճերից մեկը։ Գիտնականները պնդում են լիճը ներառել ՅՈՒՆԵՍՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության ցանկում։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լճի հյուսիսային ծայրակետի կոորդինատներն են՝ հյուսիսային լայնության 8° և արևելյան երկայնության 124,25°։ Երկարությունը՝ 33 կմ, լայնությունը՝ 20 կմ[1]։ Լիճը տեղակայված է ծովի մակարդակից 700 մ բարձրության վրա, հրաբխային զանգվածների միջև ընկած գոգավորությունում՝ արգելափակված սառած լավային հոսքով։
Ափերը ցածրադիր են, հարթ, տեղ-տեղ ճահճակալած։ Այստեղ տարածված է բրնձի մշակությունը։
Լիճ են թափվում չորս գետ, իսկ դուրս է գալիս միայն մեկը՝ Ագուս գետը, որը հոսում է դեպի հյուսիս- արևելք և թափվում է Իլագան ծոց(Մինդանաո լիճ)[2]։ Ագուս գետի ակունքում գտնվում է Մարավի (Դանսալան) քաղաքը։ Ագուս գետի միջին հոսանքում՝ Մարիյա- Քրիստինա ջրվեժի մոտ կացուցվել է ՀԷԿ։
Ստուգաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լանաո անունը ծագել է տեղական մարանաո լեզվից, «ռանաո» բառից, որը նշանակում է ջուր։ Մարանաո էթնոնիմը նշանակում է լճի բնակիչներ։ Լիճը հայտնի է մարանաո ցեղի մասին լեգենդներով, առեղծվածներով։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Ланао». philippine.ru (ռուսերեն). Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 5-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link) в словаре по Филиппинам. - ↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 29-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 3-ին.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.