Իվ Անրի
| Իվ Անրի | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | ապրիլի 2, 1959[1] (65 տարեկան) Էվրո |
| Երկիր | .svg){kind=small} Ֆրանսիա |
| Մասնագիտություն | դաշնակահար |
| Գործիքներ | դաշնամուր |
| Աշխատավայր | Փարիզի կոնսերվատորիա |
| Կրթություն | Փարիզի կոնսերվատորիա |
| Պարգևներ |  |
| Կայք | yveshenry.fr |
 Yves Henry Վիքիպահեստում | |
Իվ Անրի (ֆր.՝ Yves Henry ապրիլի 2, 1959[1], Էվրո), ֆրանսիացի դաշնակահար[2][3][4]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Իվ Անրին իր նորամուտը նշել է Փարիզում, 13 տարեկանում։ Նա Բեռլինի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի հետ կատարել է Բեթհովենի 1-ին դաշնամուրի կոնցերտը։
Ավարտել է Փարիզի կոնսերվատորիան (որտեղ նա այժմ դասավանդում է), Պիեռ Սանկանի ղեկավարությամբ, որից հետո Ալդո Չիկոլինիի ղեկավարությամբ երեք տարի կատարելագործել է իր հմտությունները։
1981 թվականին Ցվիկաու քաղաքում տեղի ունեցած Ռոբերտ Շումանի անվան միջազգային մրցույթում Իվ Անրին ճանաչվել է հաղթող[5]։
Իվ Անրիի ձայնագրությունների թվին են դասվում Շումանի, Ռավելի, Գերշվինի ստեղծագործոությունները։ Որպես անսամբլի երաժիշտ ձայնագրել է Էդուարդ Լալոյի և Սեզար Ֆրանկի բոլոր եռյակները։ Նրա կատարմամբ Շոպենի ստեղծագործությունների հեռուստատեսային ձայնագրությունները հեռարձակվել են Ֆրանսիայի և Լեհաստանի հեռուստաընկերությունների կողմից։
1997-2003 թվականներին Իվ Անրին ղեկավարել է Փարիզի 6-րդ շրջանի երաժշտական դպրոցը, այժմ դասավանդում է Փարիզի կոնսերվատորիայում։ Նրան պարբերաբար հրավիրում են ԱՄՆ, Ճապոնիա և Չինաստան՝ համալսարաններում համերգների և վարպետության դասերի։
Մշակույթի նախարարի կողմից 2003 թվականի հուլիսի 14-ին արժանացել է արվեստի և գրականության շքանշանի ասպետի, 2010 թվականի հունվարի 4-ին ստացել է սպայի կոչում։
2010 թվականին նա Լեհաստանի կողմից ստացել է «Գլորիա Արտիս» մեդալ՝ Շոպենի ծննդյան երկու հարյուրամյակին իր ավանդի համար։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Who's Who in France (ֆր.) — Paris: 1953. — ISSN 0083-9531; 2275-0908
- ↑ Holland, Bernard (1985 թ․ մայիսի 18). «Concert: Yves Henry Piano Recital». The New York Times. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 27-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 26-ին.
- ↑ (Ֆրանսերեն) Notice d'autorité personne sur le site du catalogue général de la BnF
- ↑ «Yves Henry». le site du magazine Le Point. 30 mai 2011. Վերցված է 6 décembre 2014-ին..
- ↑ Jean-Pierre Thiollet, 88 notes pour piano solo, Neva Editions, 2015, 54. 978-2-3505-5192-0
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Биография на сайте фестиваля Nancyphonies(ֆր.)
- [http://yveshenry.fr/flash/index.php Pr�sident du Festival de Nohant] Արխիվացված 2022-01-23 Wayback Machine
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իվ Անրի» հոդվածին։ |
| ||||||||||||
