Իհսան Աբդ ալ-Կուդդուս

Իհսան Աբդ ալ-Կուդդուս; արաբ․՝ إحسان عبد القدوس‎‎
Ծնվել է	հունվարի 1, 1919 կամ հունվարի 1, 1929
Ծննդավայր	Կահիրե
Մահացել է	հունվարի 11, 1990
Մահվան վայր	Կահիրե, Եգիպտոս
Քաղաքացիություն	Եգիպտոս
Կրթություն	Կահիրեի համալսարան
Մասնագիտություն	գրող, լրագրող, փաստաբան և վիպասան
Ծնողներ	հայր՝ Մուհամմաեդ Աբդու-լ-Կուդուս, մայր՝ Ռոզ ալ-Յուսուֆ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և
Երեխաներ	Մուհամեդ Իհսան Աբդել Քուդդուս

Իհսան Աբդ ալ-Կուդդուս (արաբ․՝ إحسان عبد القدوس‎‎, հունվարի 1, 1919(1919-01-01)^[1] կամ հունվարի 1, 1929(1929-01-01)^[2], Կահիրե - հունվարի 11, 1990(1990-01-11)^[1], Կահիրե, Եգիպտոս), եգիպտացի գրող, լրագրող և խմբագիր։

Կենսագրություն

Ծնվել է 1919 թվականի հունվարի 1-ին, թուրք-եգիպտական ծագման ընտանիքում։ Նրա հայրը` Մուհամեդ Աբդ Ալ-Կուդդուսը, որը թատրոնի և կինոյի դերասան էր, ցանկանում էր, որ որդին իրավաբան դառնա։ 1942 թվականին Իհսանն ավարտել է Կահիրեի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը, այնուհետև աշխատել է որպես իրավաբան։

1944 թվականից սկսեց գրել սցենարներ, կարճ պատմություններ և վեպեր։ Ժամանակի ընթացքում որոշելով կենտրոնանալ գրական կարիերայի վրա` հրաժարվել է իրավաբանի իր կարերայից։ Շուտով դարձել է «Ալ-Աքբար» թերթի առաջատար լրագրող, որը ղեկավարել 1971—1975 թվականներին։ 1975-1976 թվականներին եղել է «Ալ-Ահրամ» թերթի գլխավոր խմբագիր։ Մինչև 1960 թվականը եղել է «Ռոզ Ալ Յուսեֆ» հասարակական-քաղաքական շաբաթաթերթի սեփականատերը, իսկ 1960 թվականից` «Ռոզ Ալ Յուսեֆ» հասարակական-քաղաքական շաբաթաթերթի գլխավոր խմբագիրը, որը հիմնադրել է նրա մայրը` կինոդերասանուհի Ֆաթիմա Ալ Յուսեֆը, որը հայտնի է Ռոզա անունով։ Նա հաճախ քննադատում էր կարևոր անձանց, այդ թվում` նախագահներին, և իր լրագրողական կարիերայի ընթացքում երեք անգամ ձերբակալվել է։

Մահացել է Կահիրեում, 1990 թվականի հունվարի 12-ին, կաթվածի հետևանքով։

Ստեղծագործություն

Աբդ ալ Կուդուսը գրել է ավելի քան 60 վեպ և պատմվածքների ժողովածու։ Նրա վեպերից 49-ը էկրանավորվել է, տասնյակ ստեղծագործությունների հիման վրա նկարահանվել են բազմասերիանոց ֆիլմեր։ Նրա երեք` «Մեր տան տղամարդը»^[3]։ (1961), «Սև ակնոց»^[4]։ (1963) և «Իմ կնոջ պատիվը»^[5]։ (1967) ստեղծագործությունների կինոտարբերակները տարբեր հաջողություններ էին ունենում խորհրդային վարձույթում։ Նա հակված էր մելոդրամատիզմին և սիրային ու սեքսուալ թեմատիկաներին, որոշ սյուժեներ վերցվել են արևմտաեվրոպական գրողներից^[6]։

Մրցանակներ և պարգևներ

Նախագահ Նասերի կողմից արժանացել է շքանշանի
Առաջին գրական մրցանակը 1973 թվականին ստացել է «իմ արյունը, իմ արցունքները, իմ ժպիտը» վեպի համար
1975 թվականին ստացել է «Լավագույն սցենար» մրցանակը «Գնդակն իմ գրպանում է» վեպի համար (1974 թվականի ֆիլմը նույնպես խորհրդային վարձույթում էր^[7]:)
1990 թվականին հետմահու արժանացել է Հանրապետության շքանշանի

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ

Фильмография на imdb.com (անգլ.)

[_8197869433e6c42c-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_12c776a89262ec9a-2] 2,0 ^2,1 Internet Movie Database — 1990.

[3] Фильм «Мужчина в нашем доме» на сайте КиноПоиск

[4] Фильм «Чёрные очки» на сайте КиноПоиск

[5] Фильм «Честь моей жены» на сайте КиноПоиск

[lit-6] «Краткая литературная энциклопедия», т.9, М., 1978

[7] Арабские, иранские и пакистанские фильмы советского проката

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]