Դեղնածաղիկ անդրկովկասյան
Դեղնածաղիկ անդրկովկասյան | |
Դասակարգում | |
Թագավորություն | Բույսեր (Plantae) |
Ենթատիպ | Սերմնավոր բույսեր (Spermatophytes) |
Կարգ | Բակլածաղկավորներ (Fabales) |
Ընտանիք | Բակլազգիներ (Fabaceae) |
Ենթաընտանիք | Բակլայիններ (Faboideae) |
Տրիբա | Genisteae |
Ցեղ | Օրոճ (Genista) |
Տեսակ | Դեղնածաղիկ անդրկովկասյան (G. transcaucasica) |
Միջազգային անվանում | |
Genista transcaucasica |
Դեղնածաղիկ անդրկովկասյան (լատին․՝ Genista transcaucasica), բակլազգիների ընտանիքի, կիպրոս ցեղի բույս։
Նկարագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Տերևաթափ կիսաթփիկ է, 20—30 սմ բարձրությամբ։ Առաջացնում է խիտ, մազմզուկապատ ցողուններ, որոնց մի մասն ամեն տարի չորանում է։ Տերևները գծանշտարաձև են, 2—2,2 սմ երկարությամբ և 2—3 մմ լայնությամբ, սրածայր, խիտ մազմզուկապատ կամ գրեթե մերկ։ Ծաղիկները դեղին են, հավաքված բազմաթիվ ողկույզներում։ Ունդերը մերկ են։ Ծաղկում է մայիսին, պտուղները հասունանում են հուլիսին։ Չափազանց լուսասեր է, պահանջկոտ է խոնավության նկատմամբ, գերադասում է հզոր, սննդանյութերով հարուստ, պարարտ հողերը, բավականին ցրտադիմացկուն է։ Բազմանում է սերմերով, որոնք աչքի են ընկնում բարձր ծլունակությամբ։ Բնափայտը դեղնավուն է, պրակտիկ կիրառում չունի։ Էկոլոգիական խումբը՝ 9:
Տարածվածություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հանդիպում է Կովկասում։ Հայաստանի պայմաններում տարածված է Զանգեզուրում և Մեղրիում, որտեղ աճում է միջին լեռնային գոտում, թփուտներում և անտառների եզրերին, կավային լանջերի վրա։ Մշակության հնարավոր շրջանները' 3, 6—10, 12—14, 17-32:
Կիրառություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հնուց ի վեր օգտագործվում է որպես ներկաբույս։ Հրաշալի կեր է այծերի և ոչխարների համար։ Արժեքավոր մեղրատու է։ Պիտանի է կանաչապատման համար (հատկապես քարապարտեզներում և ալպինարիաներում)[1]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Հարությունյան Լ․ Վ․, Հարությունյան Ս․ Լ․, Հայաստանի դենդրոֆլորան, հ. (2), Երևան, «Լույս հրատարակչություն», 1985, էջ (39)։
|