Գլամոչի ամրոց
Գլամոչի ամրոց (բոսնիերեն` Glamočka tvrđava), միջնադարյան ամրոց Բոսնիա և Հերցեգովինայի Գլամոչ քաղաքի մերձակայքում՝ Ստարետինա սարի հյուսիսային լանջին։ Ներառված է Բոսնիա և Հերցեգովինայի ազգային պատմական հուշարձանների ցանկում[1][2][3]։ Հիմնադրվել է 14-րդ դարում[4]։ Պատմական փաստաթղթերում 1357 թվականին հիշատակվել է որպես Գրգուր Ստեպնիչի, 15-րդ դարի սկզբներին՝ Պավել Մաշտրովիչ Կլեշիչի տիրույթ[3], այնուհետև ընկել է օսմանյան տիրապետության տակ, ինչպես և ամբողջ Բոսնիան։ 1851 թվականից ամրոցն սկսել են քանդել, շինանյութն օգտագործել այլ կառույցների համար։ 19-րդ դարավերջին-20-րդի սկզբներին դեռևս պահպանված ամրությունների շուրջը գործել է «Վերին» կոչվող շուկան[1][5]։ Ներկայումս պատմական հուշարձանն իր ամբողջության մեջ գտնվում է անհետացման սպառնալիքի ներքո[1][6][7]։
Պատկերասրահ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]-
Ամրոցը
-
Աշտարակը
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Stari grad Glamoč». KONS.gov.ba. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-05-06-ին. Վերցված է 13. 5. 2017-ին.
- ↑ «Stari grad Glamoč». miruhbosne.wordpress.com. Վերցված է 13. 5. 2017-ին.
- ↑ 3,0 3,1 «Old Glamoč fort». kons.gov.ba (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 24 février 2015-ին.
- ↑ Կաղապար:Bs icon http://kons.gov.ba/main.php?id_struct=6&lang=1&action=view&id=2728 Արխիվացված 2014-03-01 Wayback Machine
- ↑ «Stari grad / Rimljani su ga osvajali 200 godina: O starom Glamoču postoje još samo legende». radiosarajevo.ba. Վերցված է 13. 5. 2017-ին.
- ↑ «Četiri glamočka čuda». balkans.aljazeera.net. Վերցված է 13. 5. 2017-ին.
- ↑ «Glamoč naredne godine proslavlja 490 godina institucionalnog islama». islamskazajednica.ba. 10. 6. 2015. Վերցված է 13. 5. 2017-ին.
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Hamdija Kreševljaković, Izabrana djela I, izdavač "Veselin Masleša", Sarajevo, 1991 -Kapetanije u Bosni i Hercegovini
- Franjo Rački] Prilozi za geografsko-statistički opis bosanskog pašaluka, "Starine",Jugoslovenska akademija znanosti i umjetnosti, knjiga XIV, Zagreb, 1882, 173-195.
- Gustav Bodenstein, Povijest naselja u Posavini god. 1718-1739, Glasnik Zemaljskog muzeja u Bosni i Hercegovini, XX, Sarajevo, 1908, 95-112.
- Borivoj Milojević, Kupreško, Vukovsko, Ravno i Glamočko polje, Srpska kraljevska akademija, Srpski etnografski zbornik, knjiga 25, Beograd, 1923, 1-154.
- Mihovil Mandić, Tragovi prastare kulture oko Glamoča, Glasnik Zemaljskog muzeja u Bosni i Hercegovini, XLII, Sarajevo, 1930, 101-117.
- Dimitrije Sergejevski, Putne bilješke iz Glamoča, Glasnik Hrvatskih zemaljskih muzeja u Sarajevu, god. LIV-1942, Sarajevo, 1943, 113-176.
- Hamdija Kreševljaković] Prilozi povijesti bosanskih gradova pod turskom vladavinom, Prilozi za orijentalnu filologiju i istoriju jugoslovenskih naroda pod turskom vladavinom, II/1951, Sarajevo, 1952, 119-184.
- Hamdija Kreševljaković, Stari bosanski gradovi, "Naše starine" I, Sarajevo, 1953, 7-45.
- Sima Ćirković, Istorija srednjovekovne bosanske države, Beograd, 1964.
- Pavao Anđelić, Postojbina i rod Divoša Tihoradića, "Slovo", časopis Staroslavenskog instituta br. 25-26, Zagreb, 1976, 231-239.
- Desanka Kovačević-Kojić]], Gradska naselja srednjovjekovne bosanske države, IP "Veselin Masleša", Sarajevo, 1978.
- Evlija Čelebi, Putopis, odlomci o jugoslovenskim zemljama, priredio Hazim Šabanović, Sarajevo, 1979.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Գլամոչի ամրոց կատեգորիայում։ |