Ավազարկղ, մանկական խաղահրապարակի օբյեկտներից մեկը․ հատուկ տեղ, որը նախատեսված է մանկահասակ երեխաների ավազով խաղալու համար՝ խաղալիքների օգտագործմամբ[1]։ Սովորաբար ավազարկղը ցանկապատված է եզրակողերով, որոնք հաճախ պատրաստված են լինում փայտից՝ գերաններից կամ տախտակներից[1]։ Ընդ որում՝ դրանք ունենում են հարթ մակերևույթ, որպեսզի վրան հնարավոր լինի կուլիչներ ծեփել։ Հաճախ ավազարկղի կենտրոնում կանգնեցվում է «սնկիկ», որը խաղացող երեխաներին պաշտպանում է անձրևից և արևից։
Ավազարկղը երեխաների փոխներգործության կարևորագույն հուզական կենտրոնն է[2][3]։ Ավազարկղում խաղալով՝ երեխաները ձևավորում են խաղալիքների և փոխներգործության աշխարհի հանդեպ արժեքավոր վերաբերմունք[2][4]։ Ավազարկղում խաղալը նաև նպաստում է երեխաների մոտ ստեղծագործական երևակայության, շարժունակության և մտածողության զարգացմանը[2]։
Շինվածքը տեղադրվում է ծառերից հեռու, քանի որ թափվող տերևներն աղբոտում են ավազարկղը, իսկ ստվերում գտնվող ավազն անձրևից հետո դժվարությամբ է չորանում[1]։
↑Бережная Н. Ф. Использование песочницы в коррекции эмоционально-волевой и социальной сфер детей раннего и младшего дошкольного возраста // Дошкольная педагогика. — 2007. — №. 1. — С. 50-52.
Абраменкова В. Возвращение песочницы, или как создать игровое пространство // Учительская газета. — 2000.
Кузуб Н. В., Осипук Э. И. В гостях у Песочной Феи. Организация «педагогической песочницы» и игр с песком для детей дошкольного возраста // Вестник практической психологии образования. — 2006. — №. 1. — С. 66-74.