Ալեքսանդր Վիտենզոն

Ալեքսանդր Վիտենզոն;
Ծնվել է	հոկտեմբերի 22, 1906 կամ հոկտեմբերի 20, 1906
Ծննդավայր	Վիտեբսկ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	հունիսի 6, 1999 (92 տարեկան)
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Կրթություն	Բելառուսի պետական համալսարան
Մասնագիտություն	սցենարիստ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և
Երեխաներ	Ժաննա Վիտենզոն

Ալեքսանդր Վիտենզոն (ռուս.՝ Александр Витензон, հոկտեմբերի 22, 1906(1906-10-22) կամ հոկտեմբերի 20, 1906(1906-10-20)^[1], Վիտեբսկ, Ռուսական կայսրություն - հունիսի 6, 1999(1999-06-06)^[2]), խորհրդային կինեմատոգրաֆիստ, սցենարիստ և խմբագիր։

Կենսագրություն

Ծնվել է Վիտեբսկում` ներկարարի ընտանիքում^[3]։ 1941 թվականի հունիսի 26-ից ծառայել է որպես «Մարտական տագնապ» (ռուս.՝ «Боевая тревога») թերթի բանակային կյանքի բաժնի պետ և Բելառուսական ռազմաճակատի 11-րդ գվարդիական բանակի «Հանուն Խորհրդային Հայրենիքի» (ռուս.՝ «За Советскую Родину») դիվիզիոնային թերթի խմբագիր, եղել է գվարդիայի մայոր։ Պարգևատրվել է Կարմիր աստղի շքանշանով (1944 թվական), Հայրենական մեծ պատերազմի երկրորդ աստիճանի շքանշանով և մեդալներով։ Զորացրվել է 1946 թվականին։

Ալեքսանդր Վիտենզոնը եղել է Գեղարվեստական ֆիլմերի արտադրության գլխավոր վարչության գլխավոր խմբագիր, վերահսկել «Լենֆիլմ» կինոստուդիայի գործունեության հետ կապված հարցերը^[4]։

Ընտանիք

Կինը` Գիտա Սապգիր (1906—?), մաթեմատիկոս, ծնունդով Վիտեբսկի գործարանատերի հարուստ ընտանիքից,
Դուստր` Ժաննա Վիտենզոն, սցենարիստ-մուլտիպլիկատոր,
Եղբայրը` Յակով Վիտենզոն (1910-1941 թվական), 1934 թվականից աշխատել է որպես Դ. Մենդելևի անվան չափագիտության համամիութենական գիտահետազոտական ինստիտուտի քաշաչափական լաբորատորիայի տեխնիկական տեսուչ, 1939-1941 թվականներին՝ որպես Դ. Մենդելևի անվան գիտահետազոտական ինստիտուտի միջշրջանային բաժանմունքի ղեկավար, զոհվել է Լենիգրադի համար կռիվների ժամանակ Լուգայի սահմանին^[5]։
Զարմիկը` բանաստեղծ Հենրիխ Սապգիր։

Ֆիլմագրություն

Խմբագիր

1936 թվական – Բալթիկայի դեպուտատը (ռուս.՝ Депутат Балтики)
1936 թվական – Մեծ քաղաքացին (ռուս.՝ Великий гражданин)
1937 թվական – Մաքսիմի վերադարձը (ռուս.՝ Возвращение Максима)
1938 թվական – Վիբորգի կողմը (ռուս.՝ Выборгская сторона)
1938 թվական – Պետրոս I (ռուս.՝ Пётр I)
1950 թվական – Մուսորգսկի (ռուս.՝ Мусоргский)
1950 թվական – Ռիմսկի-Կորսակով (ռուս.՝ Римский-Корсаков)
1954 թվական – Մեծ ընտանիքը (ռուս.՝ Большая семья)
1955 թվական – Բոռը (ռուս.՝ Овод)
1955 թվական – Ռումյանցևի գործը (ռուս.՝ Дело Румянцева)

Սցենարիստ

1940 թվական – Սիբիրացիները (ռուս.՝ Сибиряки)
1957 թվական – Փուշը (ռուս.՝ Заноза)
1957 թվական – Պոլենյան լեգենդ (ռուս.՝ Полесская легенда)
1958 թվական – Հայրեր և որդիներ (ռուս.՝ Отцы и дети)
1961 թվական – Ինգուրիի ափերին (ռուս.՝ На берегах Ингури)
1963 թվական – Ո՞վ կթամբի ձին (ռուս.՝ Кто оседлает коня)
1969 թվական – Գլխավոր վկան (ռուս.՝ Главный свидетель)

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 Internet Movie Database — 1990.
↑ Зискинд Айзикович Витензон на сайте «Память народа»
↑ «26 апреля в Доме кино будут чествовать Жанну Витензон». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 20-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 20-ին.
↑ «Документы по «Глупому мышонку»». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 20-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 20-ին.
↑ ВНИИМ: Витензон Яков Айзикович

Արտաքին հղումներ

Кино-Театр. Ру
Энциклопедия кино(չաշխատող հղում)
База данных «Современная Россия»(չաշխատող հղում)
Витов А. ВГИК 2000
Память народа

[_d70f518ab6598fc3-1] 1,0 ^1,1 Internet Movie Database — 1990.

[2] Зискинд Айзикович Витензон на сайте «Память народа»

[3] «26 апреля в Доме кино будут чествовать Жанну Витензон». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 20-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 20-ին.

[4] «Документы по «Глупому мышонку»». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 20-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 20-ին.

[5] ВНИИМ: Витензон Яков Айзикович

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]