Օկտավ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Օկտավ (լատին․՝ octava - ութերորդ), բանաստեղծական տան տեսակ, որը բաղկացած է ութ տողից՝ հանգավորման կայուն սկզբունքով (1, 3, 5-րդ տողերը հանգավորվում են իրար հետ, 2, 4, 6-րդ տողերն իրար հետ և 7, 8-րդ տողերն իրար հետ-abababcc

Օկտավի ձևը տարածված էր Վերածնության իտալական գրականության մեջ (Արիստոյի «Կատաղի Ռոլանդ» և Տասսոյի «Ազատագրված Երուսաղեմ» պոեմները գրված են օկտավներով), ինչպես նաև 19-րդ դարի ռուս և եվրոպական պոեզիայում (Բայրոնի «Դոն Ժուան» չափածո վեպը, Պուշկինի, Լերմոնտովի մի շարք ստեղծագործություններ)։ Հայ գրականության մեջ Եղիշե Չարենցի «Մանկություն» պոեմն ամբողջությամբ գրված է օկտավով[1]։

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Էդ. Ջրբաշյան, Հ. Մախչանյան (1972). Գրականագիտական բառարան. Երևան: «Լույս». էջ էջ 313.