Փենի Վոնգ
| Փենի Վոնգ անգլ.՝ Penny Wong | |
|---|---|
.jpg) | |
| Ծնվել է | նոյեմբերի 5, 1968 (55 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Կոտա-Կինաբալու, Մալայզիա |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ավստրալիա |
| Կրոն | քրիստոնեություն[1] |
| Կրթություն | Ադելաիդայի համալսարան և University of South Australia? |
| Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ, political adviser և բարիսթեր |
| Աշխատավայր | Kim Yeadon? |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Minister for Finance (Australia)?, Minister for the Environment?, member of the Australian Senate? և Ավստրալիայի արտաքին գործերի նախարար |
| Կուսակցություն | Ավստրալիական լեյբորիստական կուսակցություն |
| Կայք | pennywong.com.au |
Ստորագրություն | |
 Penny Wong Վիքիպահեստում | |
Պենելոպա Ին Յան Վոնգ (անգլ.՝ Penelope Ying-Yen Wong), ավելի հայտնի է որպես Փենի Վոնգ (անգլ.՝ Penny Wong), նոյեմբերի 5, 1968, Կոտա-Կինաբալու, Մալայզիա), ավստրալիացի քաղաքական գործիչ, Ջուլիա Գիլարդի և Քեվին Ռադայի կառավարության նախարար (2007—2013), Լեյբորիստական կուսակցության անդամ։ 2022 թվականից արտաքին գործերի նախարար։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Չինական ծագումով մալայզիացի Ֆրենսիս Վոնգի և ավստրալուհի Ջեյն Չապմանի դուստրը, ովքեր ծանոթացել են, երբ Ֆրենսիսը Ադելաիդայի համալսարանում ճարտարապետություն է սովորել Կոլոմբոյի ծրագրի ուսումնական ծրագրով, այնուհետև մեկնել է իր հայրենիք[2]։
Պենելոպա Ին Յան Վոնգ ծնվել է 1968 թվականի նոյեմբերի 5-ին Կոտա Կինաբալում, ավարտել է Ադելաիդայի համալսարանը, որտեղ նա 18 տարեկան հասակում ղեկավարել Է Լեյբորիստական ակումբ։ Ուսանողական տարիներին դարձել է շինարարների, հանքագործների, անտառային արդյունաբերության և էներգետիկայի աշխատողների ակտիվիստական արհմիություն, գերազանցությամբ ավարտել է համալսարանը՝ ստանալով իրավաբանական կրթություն։ Դարձավ ձախ սենատոր Նիք Բոլկասի զինակիցը, 2002 թվականին ինքն ընտրվել է Սենատ։ 2007 թվականի դեկտեմբերին նշանակվել է կլիմայի փոփոխության նախարար Քևին Ռադայի առաջին կառավարությունում , իր իրավասության ներքո ստանալով կլիմայի գործընթացների վերաբերյալ միջազգային կոնսենսուսի հասնելու հարցերը և Ավստրալիայի ջրային ռեսուրսների բաշխման խնդրի լուծման գործում Ներազգային համաձայնության ապահովման խնդիր[3]։ 2010 թվականին պահպանել է իր նախկին պաշտոնը Ջուլիա Գիլարդի առաջին կառավարությունում[4]։
2010 թվականի սեպտեմբերին երկրորդ կառավարության ձևավորման ժամանակ Գիլարդը նշանակվել է ֆինանսների նախարարի առանցքային պաշտոնում[5]։
2013 թվականի հունիսի 26-ին Քևին Ռադը կուսակցության առաջնորդի ընտրություններում հաղթեց Ջուլիա Գիլարդին, և նույն օրը Փենի Վոնգը միաձայն ընտրվեց Սենատում կառավարության ղեկավար[6]։
2013 թվականի հունիսի 27-ին Ռադը ձևավորեց իր կառավարությունը[7], որում Վոնգը մնաց ֆինանսների նախարար։
2013 թվականի սեպտեմբերի 7-ին լեյբորիստները պարտվեցին խորհրդարանական ընտրություններում, որի արդյունքում մինչև սեպտեմբերի 18-ը ձևավորվեց կոալիցիոն կառավարություն լիբերալ Էբոթի նախագահությամբ, իսկ Ռադի երկրորդ կառավարության լիազորությունները դադարեցվեցին[8]։
2013 թվականի հոկտեմբերի 13-ին Վոնգը դարձել է ընդդիմության առաջնորդը Սենատում, իսկ 11 կանայք պորտֆելներ են ստացել ստվերային կառավարությունում, ինչի արդյունքում ավստրալական լեյբորիստները հասել են խորհրդարանական կարևորագույն պաշտոններում կանանց ամենամեծ ներկայացուցչությանը[9]։
2016 թվականի հուլիսի 23-ին դարձել է կուսակցության պաշտոնական ներկայացուցիչը արտաքին քաղաքականության հարցերի լուսաբանման համար[10]։
2022 թվականի մայիսի 21-ին լեյբորիստները նվազագույն առավելությամբ հաղթանակ տարան խորհրդարանական ընտրություններում[11]։ 2022 թվականի մայիսի 23-ին Էնթոնի Ալբանիզը ստանձնել է վարչապետի պաշտոնը[12]։ Արդեն մի քանի ժամ անց նա գնաց քառակողմ անվտանգության երկխոսության (QUAD) երկրների առաջնորդների գագաթնաժողովին՝ հասցնելով երդում տալ միայն գրասենյակի ժամանակավոր կազմի հինգ նախարարներին, այդ թվում ՝ արտաքին գործերի նախարար Փենի Վոնգի թվով, որը նրա հետ մեկնել է Տոկիո[13]։ Այս նշանակման պատճառով նա համարվում է ամենաազդեցիկ կանանցից մեկը, որը գալիս է Ասիայից և ԼԳԲՏ համայնքի ներկայացուցիչներից երկրում[14]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Crabb A. Freakish powers of a formidable operator — The Sydney Morning Herald, 2007.
- ↑ Chris Wallace (2019 թ․ նոյեմբերի 22). «The many surprises in the life of Penny Wong and why she'll never be PM» (անգլերեն). The Sydney Morning Herald. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հուլիսի 16-ին. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 16-ին.
- ↑ «Freakish powers of a formidable operator» (անգլերեն). The Sydney Morning Herald. 2007 թ․ դեկտեմբերի 8. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ սեպտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 31-ին.
- ↑ «Penny Wong» (անգլերեն). Business News. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հուլիսի 17-ին. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 17-ին.
- ↑ James Grubel (2010 թ․ սեպտեմբերի 11). «Australian PM Gillard announces new cabinet» (անգլերեն). Reuters. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հուլիսի 17-ին. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 17-ին.
- ↑ «Kevin Rudd defeats Julia Gillard 57-45 in Labor leadership ballot, paving way for a return to PM» (անգլերեն). ABC News. 2013 թ․ հունիսի 26. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հուլիսի 19-ին. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 19-ին.
- ↑ James Grubel (2013 թ․ հունիսի 27). «Like Japan's Abe, Australia's Rudd says he's a changed leader» (անգլերեն). Reuters. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հուլիսի 19-ին. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 19-ին.
- ↑ «Timeline: The highs and lows of the Abbott Government» (անգլերեն). ABC News. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հուլիսի 19-ին. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 19-ին.
- ↑ Lenore Taylor (2013 թ․ հոկտեմբերի 14). «Female frontbenchers: Labor 'on track' for record as Plibersek becomes deputy» (անգլերեն). The Guardian. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 31-ին.
- ↑ Michael Slezak (2016 թ․ հուլիսի 23). «Tanya Plibersek handed education job in Labor shadow ministry shake-up» (անգլերեն). The Guardian. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 1-ին.
- ↑ «Federal Election 2022 - Australia Votes» (անգլերեն). ABC News. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 23-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 23-ին.
- ↑ Nic Fildes in Sydney and James Fernyhough in Melbourne (2022 թ․ մայիսի 23). «Anthony Albanese sworn in as Australia's prime minister» (անգլերեն). Financial Times. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 23-ին.
- ↑ Calla Wahlquist (2022 թ․ մայիսի 23). «Australia's new PM flags 'difficult' China ties as he heads to Tokyo for Quad meeting» (անգլերեն). The Guardian. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 23-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 23-ին.
- ↑ Shibu Thomas (2022 թ․ մայիսի 23). «Meet Australia's New Foreign Minister: Out Lesbian Senator Penny Wong» (անգլերեն). starobserver.com. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 23-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 31-ին.