Jump to content

Վերա Կամշա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վերա Կամշա
Ծնվել էնոյեմբերի 5, 1962(1962-11-05) (62 տարեկան)
ԾննդավայրԼվով, Ուկրաինական ԽՍՀ
Մասնագիտությունլրագրող
Լեզուռուսերեն
Քաղաքացիություն Ռուսաստան
Կրթություն«Լվովի պոլիտեխնիկա» ազգային համալսարան
Ժանրերֆենթեզի
Կայքkamsha.ru

Վերա Վիկտորովնա Կամշա (ռուս.՝ Ве́ра Ви́кторовна Ка́мша, նոյեմբերի 5, 1962(1962-11-05), Լվով, Ուկրաինական ԽՍՀ), պատմական ֆենտեզի ժանրի ռուս գրող, լրագրող։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վերա Կամշան ծնվել է 1962 թվականին Լվովում։ Ավարտել է Լվովի պոլիտեխնիկական ազգային համալսարանը՝ ստանալով «ինժեներ-նավթագործ մասնագետի» որակավորում։ Ավարտելուց հետո մեկնել է Լենինգրադ, որտեղ նախ աշխատել է որպես Լենսովետի պատգամավորի օգնական։ Լրագրությամբ սկսել է զբաղվել 1994 թվականից։ Նիկ Պերումովի հետ ծանոթանալուց հետո սկսել է պատմական ֆենտեզի ժանրով վեպեր գրել։ 2001 թվականին տպագրվել է Վերա Կամշայի առաջին գիրքը՝ «Խավար աստղ» ֆենտեզի վեպը, «Անհամեմատելի իրավունք» (2001) վեպի հետ կազմել է «Хроник Арции» առաջին դիալոգը։ Հետագայում այս նույն ցիկլի մեջ են ընդգրկվել նաև «Кровь Заката», «Довод королей» (2002) և «Башня Ярости» (2003) դիալոգները։

«Էթերնի արտացոլանքներ» առաջին գիրքը թարգմանվել է լեհերն։ Այն հրատարակել է վրոցլավյան Dolnośląskie հրատարակչատունը[1]։

Մատենագիտություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Хроники Арции (Արցիի քրոնիկներ) շարք

  • Тёмная звезда (Խավար աստղ, 2001)
  • Несравненное право (Անհամեմատելի իրավունք, 2001)
  • Кровь заката (Արևածագի արյունը, 2002)
  • Довод королей (Թագավորների փաստարկը, 2002)
  • Башня ярости. Черные маки (Կատաղության աշտարակ։ Սև կակաչներ, 2003)
  • Башня ярости. Всходы ветра (Կատաղության աշտարակ։ Քամու առաջացում, 2003)

Отблески Этерны (Էթերնի արտացոլանքներ) շարք[2]

  • Красное на красном (Կարմիրը կարմրին, 2004)
  • От войны до войны (Պատերազմից պատերազմ, 2005)
  • Лик Победы (Հաղթանակի դեմքը, 2005)
  • Зимний излом. Из глубин (Ձմեռային ոլորան։ Խորքից, 2006)
  • Зимний излом. Яд минувшего (Ձմեռային ոլորան։ Անցյալի թույնը, 2007)
  • Сердце Зверя. Правда стали, ложь зеркал (Գազանի սիրտը։ Պողպատի ճշմարտությունը, հայելիների սուտը, 2008)
  • Сердце зверя. Шар судеб (Գազանի սիրտը։ Ճակատագրի գունդ, 2009)
  • Синий взгляд смерти. Закат (Մահվան կապույտ աչքերը. մայրամուտ, 2011)
  • Синий взгляд смерти. Полночь (Մահվան կապույտ աչքերը. կեսգիշեր, 2012)
  • Синий взгляд смерти. Рассвет, часть 1 (Մահվան կապույտ աչքերը. արևածագ, մաս 1, 2017)
  • Синий взгляд смерти. Рассвет, часть 2 (Մահվան կապույտ աչքերը. արևածագ, մաս 2, 2017)
  • Синий взгляд смерти. Рассвет, часть 3 (Մահվան կապույտ աչքերը. արևածագ, մաս 3, TBR 2017)
  • Синий взгляд смерти. Рассвет, часть 4 (Մահվան կապույտ աչքերը. արևածագ, մաս 4, TBR 2017)

Շարքից դուրս

  • Время золота, время серебра (Ոսկու ժամանակ, արծաթի ժամանակ, 2005) Էլեոնորա և Սերգեյ Ռատկևիչի հետ
  • Кесари и Боги (Կեսարներն ու աստվածները, 2008)
  • Млава Красная (Կարմիր Մլավան, 2011) Նիկ Պերումովի հետ[3]
  • Ֆանտաստիկայի աշխարհ մրցանակ Lik Pobedy գրքի համար՝ որպես 2005 թվականի լավագույն ֆենտեզի վեպ .
  • Zimny Izlom գրքի համար Ռումատայի սուր մրցանակ (2008)
  • Ռոսկոն (Roscon) հատուկ մրցանակ (2011)

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Wiera Kamsza. Czerwień na czerwieni / Przekład: Eugeniusz Dębski, Ewa Dębska. Wrocław, 2006 83-7384-513-5 Wiera Kamsza. Od wojny do wojny / Przekład: Eugeniusz Dębski. Wrocław, 2007 978-83-7384-601-2.
  2. Шелуханов, Иван и Злотницкий, Дмитрий (2006 թ․ հունվարի 30). «Рецензия на книгу: Вера Камша «Лик Победы»». Мир Фантастики. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 22-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  3. Николай Калиниченко. Млава Красная // Если : журнал. -Москва: Любимая книга, 2012. -№ 2. -С. 246. -ISSN 0136-0140.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]