Վալերիանաթթու Քիմիական բանաձև C₅H₁₀O₂ Մոլային զանգված 1,7E−25 կիլոգրամ [1] մոլ Խտություն 0,94 գ/սմ³ Հալման ջերմաստիճան −32 °C −34 °C [2] Այրման ջերմաստիճան 86 °C Գոլորշու ճնշում 0,25 hectopascal Քիմիական հատկություններ pKa 4,82 Դասակարգում CAS համար 109-52-4 PubChem 7991 EINECS համար 203-677-2 SMILES CCCCC(=O)O ЕС 203-677-2 RTECS YV6100000 ChEBI 7701 Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)
Վալերիանաթթու , կատվախոտաթթու ,
C
4
H
9
C
O
O
H
{\displaystyle C_{4}H_{9}COOH}
օրգանական թթու ։ Հայտնի են վալերիանաթթվի չորս իզոմերները ․ վալերիանաթթու ՝
C
H
3
(
C
H
2
)
3
C
O
O
H
{\displaystyle CH_{3}(CH_{2})_{3}COOH}
իզովալերիանաթթու ՝
(
C
H
3
)
2
C
H
C
H
2
C
O
O
H
{\displaystyle (CH_{3})_{2}CHCH_{2}COOH}
մեթիլէթիլքացախաթթու ՝
C
H
3
C
H
2
C
H
(
C
H
3
)
C
O
O
H
{\displaystyle CH_{3}CH_{2}CH(CH_{3})COOH}
եռմեթիլքացախաթթու ՝
(
C
H
3
)
3
C
C
O
O
H
{\displaystyle (CH_{3})_{3}CCOOH}
էսթերները ՝ մեծ մասամբ բուրավետ (մրգի, ծաղիկի հոտով) նյութեր։ Իզովալերիանաթթուն ստանում են կատվախոտի արմատներից ՝ ջրային գոլորշու հետ թորելով (նաև սինթետիկ եղանակներով)։ Օգտագործվում է դեղամիջոցներ՝ վալիդոլ , բրոմիզովալ և այլն պատրաստելու համար։ Նրա իզոամիլային էսթերը ՝ «խնձորի էսենցիա» օգտագործվում է սննդի արդյունաբերությունում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 232 )։
