Ջրային գոլորշի

Խտացված ջրային գոլորշուց առաջանում են ամպերը

Ջրային գոլորշի, ջրի գազային վիճակ։ Այն ջրային վիճակներից մեկն է հիդրոսֆերայում։ Ջրային գոլորշիները կարող են առաջանալ հեղուկ ջրի գոլորշիացումիցկամ եռացումից կամ սառույցի սուբլիմացիայից։ Ջրային գոլորշին թափանցիկ է, ինչպես մթնոլորտի մեծ մասը։  Տիպիկ մթնոլորտային պայմաններում ջրային գոլորշիները անընդհատ առաջանում են գոլորշիացման միջոցով և հեռացվում են խտացման միջոցով։ Այն ավելի քիչ խիտ է, քան օդի մյուս բաղադրիչների մեծ մասը և առաջացնում է կոնվեկցիոնհոսանքներ, որոնք կարող են հանգեցնել ամպերի և մառախուղի։

Լինելով Երկրի հիդրոսֆերայի և հիդրոլոգիական ցիկլի բաղադրիչ, այն հատկապես առատ է Երկրի մթնոլորտում, որտեղ այն գործում է որպես ջերմոցային գազ և տաքացման հետադարձ կապ, ավելի շատ նպաստելով ընդհանուր ջերմոցային էֆեկտին, քան չխտացվող գազերը, ինչպիսիք են ածխաթթու գազը և մեթանը։ Ջրային գոլորշու օգտագործումը որպես գոլորշի կարևոր է եղել խոհարարության համար և որպես էներգիայի արտադրության և փոխադրման համակարգերի հիմնական բաղադրիչ արդյունաբերական հեղափոխությունից ի վեր։

Ջրային գոլորշին համեմատաբար տարածված մթնոլորտային բաղադրիչ է, որը առկա է նույնիսկ արեգակնային մթնոլորտում, ինչպես նաև Արեգակնային համակարգի բոլոր մոլորակներում և բազմաթիվ աստղագիտական ​​​​մարմիններում, այդ թվում՝ բնական արբանյակներում, գիսաստղերում և նույնիսկ խոշոր աստերոիդներում։ Նմանապես, արտաարեգակնային ջրային գոլորշու հայտնաբերումը կցույց տա նմանատիպ բաշխում այլ մոլորակային համակարգերում։ Ջրային գոլորշին կարող է նաև լինել անուղղակի ապացույց, որը հաստատում է արտաերկրային հեղուկ ջրի առկայությունը որոշ մոլորակային զանգված ունեցող մարմինների դեպքում։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 9, էջ 532)։