Զալցբուրգի թանգարան
Զալցբուրգի թանգարան | |
|---|---|
 | |
 | |
| Տեսակ | պատկերասրահ |
| Երկիր |  Ավստրիա[1] |
| Տեղագրություն | Զալցբուրգ[1] |
| Կազմված է | Panorama Museum Salzburg?, Domgrabungsmuseum Salzburg?, Neue Residenz?, Toy Museum Salzburg?, Festungsmuseum Salzburg?, Volkskundemuseum Salzburg? և Keltenmuseum Hallein? |
| Պատկանում է | Զալցբուրգ |
| Հիմնադրվել է | 1834 |
| Տնօրեն | Martin Hochleitner? |
| Կայք | salzburgmuseum.at(գերմ.)(անգլ.) |
 | |
 | |
Զալցբուրգի թանգարան, Զալցբուրգ քաղաքի և շրջանի արվեստի և մշակութային պատմության թանգարան։ Հիմնադրվել է որպես մունիցիպալ թանգարան 1834 թվականին, այն նախկինում հայտնի է եղել որպես Կարոլինա Ավգուստայի թանգարան։
Պատմություն
1834 թվականին թանգարանը հիմնադրել է Մարիա Վինցենց Զյուսը Զալցբուրգում։ 1835 թվականին, նահանգապետ Ալբերտ Կոմս Մոնտեկուկոլիի այցից հետո, այն հանրության համար հասանելի է դարձել որպես զենքերի, գրքերի, փաստաթղթերի, մետաղադրամների և օգտակար հանածոների ցուցահանդես: Զալցբուրգի քաղաքապետ Ալոիս Լերգետփորերի աջակցությամբ և մասնավոր անձանց նվիրատվությունների շնորհիվ հետագա տարիներին թանգարանին տրամադրվել են նաև այլ տարածքներ։
Զալցբուրգի թանգարան։ Նոր նստավայր 1850 թվականին թանգարանը ստացել է Կարոլինա Ավգուստայի թանգարան անվանումը այն բանից հետո, երբ կայսր Ֆրանց II-ի այրին՝ Բավարիայի Կարոլինա Ավգուստան, տեղափոխվել է Զալցբուրգ և դարձել թանգարանի հովանավորը։ 1856 թվականին մահացել է թանգարանի հիմնադիր Վինցենս Մարիա Զյուսը։
1895 թվականին բնագիտության բաժինը տարածքի սղության պատճառով տեղափոխվել է Միրաբել պալատ, նախատեսվել է պալատ տեղափոխել նաև ամբողջ թանգարանը։ Հետագայում նախատեսվել է թանգարանը տեղափոխել Զալցբուրգի ամրոց, սակայն Առաջին համաշխարհային պատերազմի սկսվելը խանգարել է նախագծի իրագործմանը։ 1923 թվականին բնագիտության հավաքածուն վերջնականապես տեղափոխվել է Բնագիտության թանգարան (Haus der Natur):
1944 թվականի հոկտեմբերի 16-ին Զալցբուրգի առաջին ամերիկյան ռմբակոծությունը զգալի վնաս է հասցրել թանգարանին, իսկ երրորդն ավերել է շենքի զգալի մասը։ Այնուամենայնիվ, հավաքածուի մեծ մասը փրկվել է՝ թանգարանի ցուցանմուշները տասնվեց վայրերում ռումբերից անվտանգ թաքցվելեն, ինչպիսիք են Հալեյնի աղի հանքը, ամրոցները կամ քաղաքի մոտակայքում գտնվող ֆերմաները: Ցուցանմուշներից մի քանիսը անդառնալիորեն կորել են, որոշները, օրինակ՝ Սատտլերի համայնապատկերը (Sattler-Panorama) հանվել են ավերակներից և վերականգնվել, իսկ մի մասն էլ գողացել են:
1967 թվականին թանգարանին հատկացվել է ժամանակավոր շենք։ Շուտով բացվել են թանգարանի նոր բաժիններ․ 1974 թվականին(Domgrabungsmuseum) տաճարի պեղումների թանգարանը, 1978 թվականին Զալցբուրգի խաղալիքների թանգարանը (Salzburger Spielzeug Museum), 2000 թվականին՝Հոհենզալցբուրգի ամրոց-թանգարանը։
1997 թվականին Զալցբուրգի թանգարանը տեղափոխվել է Նոր նստավայր (Neue Residenz):
2005 թվականի սեպտեմբերի վերջին փակվել է Թանգարանային հրապարակի գլխավոր շենքը։ 2007 թվականի մայիսի 1-ից այն կոչվում է «Զալցբուրգի թանգարան» և գտնվում է Մոցարտի հրապարակում։ Թանգարանը բացվել է 2007 թվականի մայիսի 30-ին[2]։
2009 թվականին թանգարանը ստացել է տարվա եվրոպական թանգարան մրցանակը։
Թանգարանային միավորում
Զալցբուրգի թանգարանի տնօրինության ներքո են գտնվում ՝
- Զալցբուրգի համայնապատկերային թանգարանը
- Բանահյուսության թանգարանը (Volkskunde)
- Ամրոց- թանգարանը (Festungsmuseum)
- Տաճարի պեղումների թանգարանը (Domgrabungsmuseum)
- Զալցբուրգի խաղալիքների թանգարանը (Salzburger Spielzeug թանգարան)
- Հալեյն Կելտական թանգարան (Keltenmuseum Hallein)
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 archINFORM (գերմ.) — 1994.
- ↑ «Музей Зальцбурга.М.Шварц». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-07-09-ին. Վերցված է 2021-07-05-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն)
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Զալցբուրգի թանգարան» հոդվածին։ |
| ||||||||||||
