«Մասնակից:Կարինե Հախինյան/Ավազարկղ13»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

12:20, 3 Սեպտեմբերի 2021-ի տարբերակ

«Ցատկածաղ (վեպ)» (իսպ.՝ Rayuela), արգենտինացի գրող Խուլիո Կորտասարի փորձնական վեպը, որը գրվել է 1963 թվականին: Այն համարվում է գրողի ամենահայտնի ստեղծագործությունը և պոստմոդեռնիստական գրականության նշանավոր օրինակը:

Վեպի կառուցվածքը

Վեպն ունի անսովոր կառուցվածք: Ըստ գրողի թողած նախաբանի, գիրքը միանգամից պարունակում է «շատ գրքեր», սակայն Կորտասարը առաջարկում էր ընթերցման երկու տեխնիկա՝ սովորական, որը ներառում է վեպի առաջին երկու մասերը՝ «Մյուս կողմից» և «Այս կողմից», և որոնցում ավարտվում է հիմնական սյուժեն, ինչպես նաև կարդալ ըստ հատուկ սխեմայի, ըստ որի՝ պետք է կարդալ նաև «Այլ կողմերից» մասի գլուխները: Այն կարգը, որով պետք է կարդալ գիրքը, սահմանվում է հեղինակի կողմից, այն կարելի է հետևել յուրաքանչյուր գլխի վերջում սխեմայի կամ ցուցիչների միջոցով: Սխեմայում կան վեպի բոլոր գլուխները, բացի նախավերջին՝ 55-րդը։

Վեպի հերոսը

Վեպի գլխավոր հերոսը՝ Օրասիո Օլիվեյրան, անձնատուր է լինում իր գոյության նրբություններին և շրջապատող աշխարհի հետ բարդ հարաբերությունների մտորումներին: Նրա մտորումների կատալիզատորը ծանոթների հետ շփումն է. Փարիզից սիրված Մագ անունով, մտավորականների և արգենտինացի ընկերներ Տրևելերի և Տալիտայի փարիզյան «ակումբը»:

Արտաքին հղումներ

Կաղապար:Викицитатник

Կաղապար:Fl-work
"Игра в классики^[1]" (спектакль "Эпигон-театра", режиссер - Владимир Агеев, в ролях - Мага-Лусия - Ирина Гринева; Орасио - Владимир Агеев; Осип - Сергей Герасин; Автор - Андрей Звягинцев)

Կաղապար:Rq

Примечания

↑ Хулио Кортасар, Владимир Агеев (26 сент. 2016 г.). «Игра в классики (спектакль)». Эпигон-театр. Grigoriy Ushkuynik. Վերցված է 2017-09-26-ին.

[1] Хулио Кортасар, Владимир Агеев (26 сент. 2016 г.). «Игра в классики (спектакль)». Эпигон-театр. Grigoriy Ushkuynik. Վերցված է 2017-09-26-ին.

[1]

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+'''«Ցատկածաղ (վեպ)»''' ({{lang-es|Rayuela}}), արգենտինացի գրող [[Խուլիո Կորտասար|Խուլիո Կորտասարի]] փորձնական [[Վեպ|վեպը]], որը գրվել է [[1963]] թվականին: Այն համարվում է գրողի ամենահայտնի ստեղծագործությունը և [[Պոստմոդեռնիզմ|պոստմոդեռնիստական]] գրականության նշանավոր օրինակը:
-'''«Ցատկածաղ (վեպ)»''' ({{lang-es|Rayuela}}) — экспериментальный [[роман]] аргентинского писателя [[Хулио Кортасар]]а, написанный в [[1963 год]]у. Считается самым известным произведением писателя и заметным образцом [[Постмодернизм|постмодернистской]] литературы.
+== Վեպի կառուցվածքը ==
-== Структура романа ==
+Վեպն ունի անսովոր կառուցվածք: Ըստ գրողի թողած նախաբանի, գիրքը միանգամից պարունակում է «շատ գրքեր», սակայն Կորտասարը առաջարկում էր ընթերցման երկու տեխնիկա՝ սովորական, որը ներառում է վեպի առաջին երկու մասերը՝ «Մյուս կողմից» և «Այս կողմից», և որոնցում ավարտվում է հիմնական սյուժեն, ինչպես նաև կարդալ ըստ հատուկ սխեմայի, ըստ որի՝ պետք է կարդալ նաև «Այլ կողմերից» մասի գլուխները: Այն կարգը, որով պետք է կարդալ գիրքը, սահմանվում է հեղինակի կողմից, այն կարելի է հետևել յուրաքանչյուր գլխի վերջում սխեմայի կամ ցուցիչների միջոցով: Սխեմայում կան վեպի բոլոր գլուխները, բացի նախավերջին՝ 55-րդը։
-Роман отличается необычной структурой. Согласно предисловию, оставленному самим писателем, в книге заключается сразу «много книг», однако, как минимум, Кортасар предлагает две техники чтения: обычную, в которую входят первые две части романа — «По ту сторону» и «По эту сторону» и в которых завершается основной сюжет, и чтение по специальной схеме, согласно которой, следует также читать главы из части «С других сторон». Порядок, в котором следует читать книгу, установлен самим писателем — ему можно следовать с помощью схемы или указателей в конце каждой главы. В схему попадают все главы романа, кроме предпоследней, 55-й.
-== Герой романа ==
+== Վեպի հերոսը ==
+Վեպի գլխավոր հերոսը՝ Օրասիո Օլիվեյրան, անձնատուր է լինում իր գոյության նրբություններին և շրջապատող աշխարհի հետ բարդ հարաբերությունների մտորումներին: Նրա մտորումների կատալիզատորը ծանոթների հետ շփումն է. Փարիզից սիրված Մագ անունով, մտավորականների և արգենտինացի ընկերներ Տրևելերի և Տալիտայի փարիզյան «ակումբը»:
-Главный герой романа — Орасио Оливейра — предаётся размышлениям о подноготной своего существования и сложных взаимоотношениях с окружающим миром. Катализатором его размышлений служит общение со знакомыми: возлюбленной из Парижа по имени Мага, парижским «Клубом» интеллектуалов и аргентинскими друзьями Тревелером и Талитой.
+== Արտաքին հղումներ ==
-== Ссылки ==
 {{викицитатник|Игра в классики}}
 * {{fl-work|62061|Игра в классики}}