Jump to content

Սմիռնովի նրբանցք (Տագանրոգ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սմիռնովի նրբանցք
ռուս.՝ Смирновский переулок
Վ. Ս. Սմիռնովի կիսանդրին
Երկիր Ռուսաստան
Գտնվում էՏագանրոգ
Երկարություն2580 մետր
Ավարտծովափ
Նախկին անվանումԿլադբիշչենսկի,
Բարյերնի,
Սևաստոպոլսկի
Անվանվել էՎլադիմիր Սմիռնով
Փոստային ինդեքս347900
Յանդեքս Քարտեզներում
Գուգլ Քարտեզներում

Սմիռնովի նրբանցք (ռուս.՝ Смирновский переулок), նրբանցք ՌԴ Ռոստովի մարզի Տագանրոգ քաղաքի կենտրոնական պատմական մասում։ Անվանված է բանվոր բոլշևիկ Վլադիմիր Սմիռնովի պատվին։

Աշխարհագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սկսվում է Ֆրունզեի փողոցից (Ապստամբության հրապարակ) և ձգվում հյուսիս-արևելքից դեպի հարավ-արևմուտք` մինչև ծովափ։ Երկարությունը 2580 մ է։ Տների համարակալումը սկսվում է Ֆրունզեի փողոցից։ Տրամվայի գծերն անցկացված են Ֆրունզեի փողոցից մինչև Ինստրումենտալնայա փողոց[1]։

Նրբանցքն անվանվել է ի պատիվ բանվոր բոլշևիկ Վլադիմիր Սմիռնովի 1922 թվականին։ Նախկինում կոչվել է Կլադբիշչենսկի (Գերեզմանոցային)` մերձակայքում գտնվող քաղաքային հին գերեզմանոցի պատճառով (թաղումների համար փակվել է 1971 թվականին)[2]։ Նախկինում նրբանցքը կոչվել է նաև Բարյերնի, իսկ գերմանական օկուպացիայի ժամանակ` Սևաստոպոլսկի)[2]։

Նրբանցքում գտնվում են

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հուշարձաններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Սմիռնովի նրբանցքի և Ալեքսանդրի փողոցի խաչմերուկում տեղադրված է Վ. Ս. Սմիռնովի կիսանդրին։ Հուշարձանի առաջին տարբերակը բացվել է 1958 թվականի հունվարին՝ քաղաքում խորհրդային իշխանություններ հաստատելու 40-ամյակի առթիվ։ Կիսանդրու հեղինակը քանդակագործ Վալենտինա Ռուսոն էր։ 1980 թվականին կիսանդրին փոխարինվեց քանդակագործ Բ. Չարկինի նոր ստեղծագործությամբ[8]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Энциклопедия Таганрога. — Таганрог: Антон, 1998. — 624 с.
  2. 2,0 2,1 Киричек М.С. По ладоням твоих площадей. — Таганрог: Лукоморье, 2007. — 166 с.
  3. 3,0 3,1 Сазонова Е. Все цвета «Радуги» // Таганрогская правда. — 2013. — 17 мая.
  4. Киричек М. С. «Таганрог-Молоко» ОАО // Таганрог. Энциклопедия. — Таганрог: Антон, 2008. — С. 666. 
  5. Стерх А. Круглый дом. Правда и вымысел // Город. — 1998. — 10 февр.
  6. Найговзин Л. И. Из истории таганрогского трамвая // Вехи Таганрога. — 2007. — № 33.
  7. Киричек М. С. «Кирпичник», ООО // Таганрог. Энциклопедия. — Таганрог: Антон, 2008. — С. 390.
  8. Киричек М.С. Их именами названы улицы. — Таганрог: Лукоморье, 2009. — 154 с.