Սեյի օրենք
Սեյի օրենք, տնտեսագիտական օրենք, ըստ որի ամբողջական պահանջարկը կլանում է ամբողջ արտադրանքի ծավալը՝ արտադրված առկա ռեսուրսներով և տեխնոլոգիաներով։ Սեյի օրենքի համաձայն՝ առաջարկը և պահանջարկը միշտ հավասարակշռվում են։ Սեյի օրենքից հետևում է, որ շուկայական տնտեսության պայմաններում անհնար է գերարտադրության ճգնաժամ։ Օրենքը կոչվում է ֆրանսիացի տնտեսագետ Ժան Բատիստ Սեյի անունով (1767—1832)։
Ապրանքների առաջարկը ստեղծում է սեփական պահանջարկը։ Ապրանքների պահանջարկի և դրանց առաջարկի միջև խզում գոյություն չունի, դրանք հավասարակշռված են, «ամեն մի արդյունք արտադրության պահից ի վեր իր լրիվ արժեքի չափով ճանապարհ է բացում այլ արդյունքների իրացման համար»։ Սա նշանակում է, որ ամեն մի արտադրություն ստեղծում է եկամուտներ, որոնցով գնվում են դրանց հավասար արժեքի ապրանքներ։Ամբողջական պահանջարկը միշտ հավասար է ամբողջական առաջարկին, հետևաբար գերարտադրությունն անհնար է։
Սակայն գոյություն այսպիսի բացատրությունը բարդացնող խնայողությունների գործոնը։ Եկամուտների մի մասը կարող է խնայվել, հետևապես այն չի արտահայտվի պահանջարկում։ Խնայողությունների միջոցները նվազեցում են եկամուտների հոսքից, որը սպառողական ծախսերն անբավարար կդարձնի արտադրված ամբողջ արդյունքի գնման համար։ Իսկ դա նշանակում է, չիրացված ապրանքներ, արտադրության կրճատում, գործազրկության և եկամուտների նվազում։ Հետևապես Սեյի օրենքը արդյունավետ չի գործում։
Հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Սեյի շուկաների օրենքը (չաշխատող հղում)
| ||||||
|
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |